พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗
สังยุตตนิกาย สคาถวรรค

มัจฉริสูตรที่ ๙
             [๑๔๘] เทวดาทูลถามว่า
                          คนเหล่าใดในโลกนี้ เป็นคนตระหนี่ เหนียวแน่น ดีแต่ว่าเขา
                          ทำการกีดขวางคนเหล่าอื่นผู้ให้อยู่ ฯ
                          วิบากของคนพวกนั้นจะเป็นเช่นไร และสัมปรายภพของเขา
                          จะเป็นเช่นไร ฯ
                          ข้าพระองค์มาเพื่อทูลถามพระผู้มีพระภาค ไฉนข้าพระองค์จึง
                          จะรู้ความข้อนั้น ฯ
             [๑๔๙] พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า
                          คนเหล่าใดในโลกนี้ เป็นคนตระหนี่ เหนียวแน่น ดีแต่ว่าเขา
                          ทำการกีดขวางคนเหล่าอื่นผู้ให้อยู่ ฯ
                          คนเหล่านั้นย่อมเข้าถึงนรก กำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน หรือยมโลก
                          ถ้าหากถึงความเป็นมนุษย์ ก็เกิดในสกุลคนยากจน ซึ่งจะหา
                          ท่อนผ้า อาหาร ความร่าเริงและความสนุกสนานได้โดยยาก ฯ
                          คนพาลเหล่านั้นต้องประสงค์สิ่งใดแต่ผู้อื่น เขาย่อมไม่ได้แม้
                          สิ่งนั้น สมความปรารถนา นั่นเป็นผลในภพนี้ และภพหน้า
                          ก็ยังเป็นทุคติอีกด้วย ฯ
             [๑๕๐] เทวดาทูลถามว่า
                          ก็ข้อนี้ข้าพระองค์เข้าใจชัดอย่างนี้ (แต่) จะทูลถามข้ออื่น
                          กะพระโคดม ชนเหล่าใดในโลกนี้ได้ความเป็นมนุษย์แล้ว
                          รู้ถ้อยคำ ปราศจากความตระหนี่ เลื่อมใสในพระพุทธเจ้า
                          พระธรรมและพระสงฆ์ เป็นผู้มีความเคารพแรงกล้า วิบาก
                          ของชนเหล่านั้นจะเป็นเช่นไร และสัมปรายภพของเขาจะ
                          เป็นเช่นไร ข้าพระองค์มาเพื่อทูลถามพระผู้มีพระภาค ไฉน
                          ข้าพระองค์จึงจะรู้ความข้อนั้น ฯ
             [๑๕๑] พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า
                          ชนเหล่าใดในโลกนี้ได้ความเป็นมนุษย์แล้ว รู้ถ้อยคำ ปราศ-
                          *จากความตระหนี่ เลื่อมใสในพระพุทธเจ้า พระธรรมและ
                          พระสงฆ์ เป็นผู้มีความเคารพแรงกล้า ชนเหล่านี้ย่อมปรากฏ
                          ในสวรรค์อันเป็นที่อุบัติ หากถึงความเป็นมนุษย์ ย่อมเกิด
                          ในสกุลที่มั่งคั่ง ได้ผ้าอาหารความร่าเริงและความสนุกสนาน
                          โดยไม่ยาก พึงมีอำนาจแผ่ไปในโภคทรัพย์ที่ผู้อื่นหาสะสม
                          ไว้ บันเทิงใจอยู่ นั่นเป็นวิบากในภพนี้ ทั้งภพหน้าก็เป็น
                          สุคติ ฯ
ฆฏิกรสูตรที่ ๑๐
             [๑๕๒] ฆฏิกรพรหมกราบทูลว่า
                          ภิกษุ ๗ รูปผู้เข้าถึงพรหมโลกชื่อว่าอวิหา เป็นผู้หลุดพ้นแล้ว
                          มีราคะ โทสะสิ้นแล้ว ข้ามเครื่องเกาะเกี่ยวในโลกได้แล้ว ฯ
             พระผู้มีพระภาคตรัสถามว่า
                          ก็ภิกษุเหล่านั้นคือผู้ใดบ้าง ผู้ข้ามเครื่องข้องเป็นบ่วงของมารที่
                          ข้ามได้แสนยาก ละกายของมนุษย์แล้วก้าวล่วงซึ่งทิพย-
                          *โยคะ ฯ
             ฆฏิกรพรหมกราบทูลว่า
                          คือท่านอุปกะ ๑ ท่านผลคัณฑะ ๑ ท่านปุกกุสาติ ๑ รวม
                          เป็น ๓ ท่าน ท่านภัททิยะ ๑ ท่านขัณฑเทวะ ๑ ท่านพหุ-
                          *ทันตี ๑ ท่านสิงคิยะ ๑ (รวมเป็น ๗ ท่าน) ท่านเหล่านั้น
                          ล้วนแต่ละกายของมนุษย์ ก้าวล่วงทิพยโยคะได้แล้ว ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ บรรทัดที่ ๙๙๐-๑๐๓๖ หน้าที่ ๔๔-๔๖.
http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=15&A=990&Z=1036&pagebreak=0
http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=15&item=148&items=5
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็น เกณฑ์แบ่งข้อ :-
http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=15&item=148&items=5&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลี อักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=15&item=148&items=5
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=15&item=148&items=5
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=15&i=148
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕
http://84000.org/tipitaka/read/?index_15