พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗
สังยุตตนิกาย สคาถวรรค

วิตตสูตรที่ ๓
             [๒๐๒] เทวดาทูลถามว่า
                          อะไรหนอเป็นทรัพย์เครื่องปลื้มใจอย่างประเสริฐของคนใน
                          โลกนี้ อะไรหนอที่บุคคลประพฤติดีแล้วนำความสุขมาให้
                          อะไรหนอเป็นรสดีกว่าบรรดารสทั้งหลาย คนมีชีวิตเป็นอยู่
                          อย่างไร นักปราชญ์ทั้งหลายกล่าวว่ามีชีวิตประเสริฐ ฯ
             [๒๐๓] พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า
                          ศรัทธาเป็นทรัพย์เครื่องปลื้มใจอย่างประเสริฐของคนในโลกนี้
                          ธรรมที่บุคคลประพฤติดีแล้วนำความสุขมาให้ ความจริง
                          เท่านั้นเป็นรสที่ดียิ่งกว่ารสทั้งหลาย คนที่เป็นอยู่ด้วยปัญญา
                          นักปราชญ์ทั้งหลายกล่าวว่ามีชีวิตประเสริฐ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ บรรทัดที่ ๑๒๗๑-๑๒๘๑ หน้าที่ ๕๗-๕๘.
http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=15&A=1271&Z=1281&pagebreak=0
http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=15&item=202&items=2
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็น เกณฑ์แบ่งข้อ :-
http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=15&item=202&items=2&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลี อักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=15&item=202&items=2
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=15&item=202&items=2
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=15&i=202
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕
http://84000.org/tipitaka/read/?index_15