พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗
สังยุตตนิกาย สคาถวรรค

ทุกกรสูตรที่ ๗
             [๓๖] (เทวดากล่าวว่า)
                          ธรรมของสมณะ คนไม่ฉลาด ทำได้ยาก ทนได้ยาก
                          เพราะธรรมของสมณะนั้นมีความลำบากมาก เป็นที่ติดขัดของ
                          คนพาล ฯ
             [๓๗] (พระผู้มีพระภาคตรัสว่า)
                          คนพาล ประพฤติธรรมของสมณะสิ้นวันเท่าใด หากไม่ห้าม
                          จิต เขาตกอยู่ในอำนาจของความดำริทั้งหลาย พึงติดขัดอยู่
                          ทุกๆ อารมณ์ ภิกษุยั้งวิตกในใจไว้ได้ เหมือนเต่าหด
                          อวัยวะทั้งหลายไว้ในกระดองของตน อันตัณหานิสัยและ
                          ทิฐินิสัยไม่พัวพันแล้ว ไม่เบียดเบียนสัตว์อื่น ปรินิพพาน
                          แล้ว ไม่พึงติเตียนใคร ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ บรรทัดที่ ๒๐๙-๒๒๐ หน้าที่ ๑๑.
http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=15&A=209&Z=220&pagebreak=0
http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=15&item=36&items=2
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็น เกณฑ์แบ่งข้อ :-
http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=15&item=36&items=2&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลี อักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=15&item=36&items=2
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=15&item=36&items=2
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=15&i=36
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕
http://84000.org/tipitaka/read/?index_15