พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๖ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๘
สังยุตตนิกาย นิทานวรรค

             [๗๑๕] พระผู้มีพระภาคผู้สุคตศาสดา ครั้นได้ตรัสไวยากรณภาษิตนี้
แล้ว จึงได้ตรัสคาถาประพันธ์ต่อไปว่า
                          เธอโกรธทำไมหนอ เธออย่าโกรธ ติสสะ ความไม่โกรธ
                          เป็นความประเสริฐของเธอ แท้จริง บุคคลย่อมประพฤติ
                          พรหมจรรย์ เพื่อกำจัดความโกรธ ความถือตัว และความ
                          ลบหลู่คุณท่าน ดังนี้ ฯ
จบสูตรที่ ๙

             เนื้อความพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๖ บรรทัดที่ ๗๔๒๗-๗๔๓๓ หน้าที่ ๓๑๙.
http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=16&A=7427&Z=7433&pagebreak=0
http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=16&item=715&items=1
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็น เกณฑ์แบ่งข้อ :-
http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=16&item=715&items=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลี อักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=16&item=715&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=16&item=715&items=1
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=16&i=715
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๖
http://84000.org/tipitaka/read/?index_16