พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗ พระอภิธรรมปิฎกเล่มที่ ๔
กถาวัตถุปกรณ์

สมาธิกถา
             [๑๔๖๖] สกวาที จิตตสันตติ (ความสืบต่อแห่งจิต) เป็นสมาธิ หรือ?
             ปรวาที ถูกแล้ว
             ส. จิตตสันตติที่เป็นอดีต เป็นสมาธิ หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. จิตตสันตติ เป็นสมาธิ หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. จิตตสันตติที่เป็นอนาคต เป็นสมาธิ หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. จิตตสันตติ เป็นสมาธิ หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. อดีตก็ดับไปแล้ว อนาคตก็ยังไม่เกิด มิใช่หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. หากว่า อดีตก็ดับไปแล้ว อนาคตก็ยังไม่เกิด ก็ต้องไม่กล่าวว่า จิตต-
สันตติเป็นสมาธิ

             เนื้อความพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗ บรรทัดที่ ๑๔๘๙๘-๑๔๙๑๒ หน้าที่ ๖๒๑.
http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=37&A=14898&Z=14912&pagebreak=0
http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=37&item=1466&items=1
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็น เกณฑ์แบ่งข้อ :-
http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=37&item=1466&items=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลี อักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=37&item=1466&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=37&item=1466&items=1
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=37&i=1466
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗
http://84000.org/tipitaka/read/?index_37