ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๔ สุตฺต. ม. มูลปณฺณาสกํ
     [๕๕๒]   ภควา  เอตทโวจ  เอกมิทาหํ  ภิกฺขเว  สมยํ  อุกฺกฏฺฐายํ
วิหรามิ   สุภควเน  สาลราชมูเล  ฯ  เตน  โข  ปน  ภิกฺขเว  สมเยน
พกสฺส   พฺรหฺมุโน   เอวรูปํ   ปาปกํ   ทิฏฺฐิคตํ   อุปฺปนฺนํ   โหติ   อิทํ
นิจฺจํ   อิทํ   ธุวํ   อิทํ   สสฺสตํ   อิทํ   เกวลํ   อิทํ  อจวนธมฺมํ  อิทํ
หิ   น   ชายติ   น   ชียติ   น  มียติ  น  จวติ  น  อุปปชฺชติ  อิโต
จ    ปนญฺญํ   อุตฺตรึ   นิสฺสรณํ   นตฺถีติ   ฯ   อถ   ขฺวาหํ   ภิกฺขเว
พกสฺส    พฺรหฺมุโน    เจตสา    เจโต   ปริวิตกฺกมญฺญาย   เสยฺยถาปิ
นาม   พลวา   ปุริโส   สมฺมิญฺชิตํ  วา  พาหํ  ปสาเรยฺย  ปสาริตํ  วา
พาหํ    สมฺมิญฺเชยฺย   เอวเมว   อุกฺกฏฺฐายํ   สุภควเน   สาลราชมูเล
อนฺตรหิโต ตสฺมึ พฺรหฺมโลเก ปาตุรโหสิ ฯ
     {๕๕๒.๑}   อทฺทสา   โข   มํ  ภิกฺขเว  พโก  พฺรหฺมา  ทูรโตว
อาคจฺฉนฺตํ   ทิสฺวาน  มํ  เอตทโวจ  เอหิ  โข  มาริส  สฺวาคตํ  มาริส
จิรสฺสํ   โข   มาริส   อิมํ   ปริยายมกาสิ  ยทิทํ  อธาคมนาย  อิทํ  หิ
มาริส   นิจฺจํ  อิทํ  ธุวํ  อิทํ  สสฺสตํ  อิทํ  เกวลํ  อิทํ  อจวนธมฺมํ  อิทํ
หิ  น  ชายติ  น  ชียติ  น  มียติ  น  จวติ  น อุปปชฺชติ อิโต จ ปนญฺญํ
อุตฺตรึ   นิสฺสรณํ  นตฺถีติ  ฯ  เอวํ  วุตฺเต  อหํ  ภิกฺขเว  พกํ  พฺรหฺมานํ
เอตทโวจํ    อวิชฺชาคโต    วต   โภ   พโก   พฺรหฺมา   อวิชฺชาคโต
วต    โภ   พโก   พฺรหฺมา   ยตฺร   หิ   นาม   อนิจฺจํเยว   สมานํ
นิจฺจนฺติ    วกฺขติ   อธุวํเยว   สมานํ   ธุวนฺติ   วกฺขติ   อสฺสสฺสตํเยว
สมานํ    สสฺสตนฺติ   วกฺขติ   อเกวลํเยว   สมานํ   เกวลนฺติ   วกฺขติ
จวนธมฺมํเยว   สมานํ   อจวนธมฺมนฺติ   วกฺขติ   ยตฺถ   จ  ปน  ชายติ
จ  ๑-  ชียติ  จ  มียติ  จ  จวติ  จ อุปปชฺชติ จ ตํ ตถา ๒- วกฺขติ อิทํ
หิ   น   ชายติ  น  ชียติ  น  มียติ  น  จวติ  น  อุปปชฺชตีติ  สนฺตญฺจ
ปนญฺญํ อุตฺตรึ นิสฺสรณํ นตฺถญฺญํ อุตฺตรึ นิสฺสรณนฺติ วกฺขตีติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๕๙๐-๕๙๑. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=12&item=552&items=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=12&item=552&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=12&item=552&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=12&item=552&items=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=12&i=552              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_12 https://84000.org/tipitaka/english/?index_12

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]