ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๘ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๐ สุตฺต. ขุ. ชาตกํ (๒): ปญฺญาส-มหานิปาตชาตกํ
     [๓๐]           ตุวญฺหิ มาตา จ ปิตา จ มยฺหํ
                       ภตฺตา ปตี โปสโก เทวตา จ
                       ทาโส อหํ ตุยฺห สปุตฺตทาโร
                       ยถาสุขํ สีวิ ๔- กโรหิ กามํ ฯ
     [๓๑]           โย อิสฺสโรมฺหีติ กโรติ ปาปํ
@เชิงอรรถ:  ม. มายิท ฯ   สี. ม. สทฺทเหยฺย ฯ อิโต ปรํ อีทิสเมว ฯ   ม. ภทนฺเต ฯ
@ ม. สามิ ฯ
                       กตฺวา จ โส นุตฺตปเต ๑- ปเรสํ
                       น เตน โส ชีวติ ทีฆมายุํ ๒-
                       เทวาปิ ปาเปน สเมกฺขเร นํ ฯ
     [๓๒]           อญฺญาตกํ สามิเกหิ ปทินฺนํ
                       ธมฺเม ฐิตา เย ปฏิจฺฉนฺติ ทานํ
                       ปฏิจฺฉกา ทายกา จาปิ ตตฺถ
                       สุขปฺผลญฺเญว กโรนฺติ กมฺมํ ฯ
     [๓๓]           อญฺโญ นุ เต โกจิ นโร ปฐพฺยา
                       สทฺเธยฺย โลกสฺมิ น เม ปิยาติ
                       ภุโส จ ตฺยสฺส มนโส วิฆาโต
                       ทตฺวา ปิยํ อุมฺมาทนฺตึ อทิฏฺฐา ฯ
     [๓๔]           อทฺธา ปิยา มยฺห ชนินฺท เอสา
                       น สา มมํ อปฺปิยา ภูมิปาล
                       ยนฺเต มยา อุมฺมาทนฺตี ปทินฺนา
                       ภุเสหิ ราชา วนถํ สชาหิ ฯ
     [๓๕]           โย อตฺตทุกฺเขน ปรสฺส ทุกฺขํ
                       สุเขน วา อตฺตสุขํ ทหติ ๓-
                       ยเถวิทํ มยฺห ตถา ปเรสํ
                       โย เอวํ ปชานาติ ส เวทิ ธมฺมํ ฯ
     [๓๖]           อญฺโญ นุ เต โกจิ ปโร ปฐพฺยา
@เชิงอรรถ:  นุตฺตสเตติปิ ฯ    ม. ทีฆมายุ ฯ   ม. ทหาติ ฯ
                       สทฺเธยฺย โลกสฺมิ น เม ปิยาติ
                       ภุโส จ ตฺยสฺส มนโส วิฆาโต
                       ทตฺวา ปิยํ อุมฺมาทนฺตึ อทิฏฺฐา ฯ
     [๓๗]           ชนินฺท ชานาสิ ปิยา มเมสา
                       น สา มมํ อปฺปิยา ภูมิปาล
                       ปิเยน เต ทมฺมิ ปิยํ ชนินฺท
                       ปิยทายิโน เทว ปิยํ ลภนฺติ ฯ
     [๓๘]           โส นูนาหํ วธิสฺสามิ      อตฺตานํ กามเหตุกํ
                       น หิ ธมฺมํ อธมฺเมน     อหํ วธิตุมุสฺสเห ฯ
     [๓๙]           สเจ ตุวํ มยฺห สตึ ชนินฺท
                       น กามยาสิ นรวีร เสฏฺฐ
                       จชามิ นํ สพฺพชนสฺส มชฺเฌ ๑-
                       มยา ปมุตฺตํ ตโต อวฺหเยสิ นํ ฯ
     [๔๐]           อทูสิยญฺเจ อภิปารก ตุวํ
                       จชาสิ กตฺเต อหิตาย ตฺยสฺส
                       มหา จ เต อุปวาโทปิ อสฺส
                       น จาปิ ตฺยสฺส นครมฺหิ ปกฺโข ฯ
     [๔๑]           |๔๑.๑|  อหํ สหิสฺสํ อุปวาทเมตํ
                       นินฺทํ ปสํสํ ครหญฺจ สพฺพํ
                       มเมตมาคจฺฉตุ ภูมิปาล
@เชิงอรรถ:  ยุ. สิพฺพยา ฯ
                       ยถาสุขํ สีวิ ๑- กโรหิ กามํ ฯ
                       |๔๑.๒|   โย เนว นินฺทํ น ปุนปฺปสํสํ ๒-
                       อาทิยติ ครหํ โนปิ ปูชํ
                       สิรี จ ลกฺขี จ อเปติ ตมฺหา
                       อาโป สุวุฏฺฐีว ยถา ถลมฺหา ฯ
                       |๔๑.๓|   ยงฺกิญฺจิ ทุกฺขญฺจ สุขญฺจ เอตฺโต
                       ธมฺมาติสารญฺจ มโนวิฆาตํ
                       อุรสา อหํ ปฏิจฺฉิสฺสามิ ๓- สพฺพํ
                       ปฐวี ยถา ถาวรานํ ตสานํ ฯ
     [๔๒]           ธมฺมาติสารญฺจ มโนวิฆาตํ
                       ทุกฺขญฺจ นิจฺฉามิ อหํ ปเรสํ
                       เอโกปิมํ ตารยิสฺสามิ ๔- ภารํ
                       ธมฺเม ฐิโต กิญฺจิ อหาปยนฺโต ฯ
     [๔๓]           สคฺคูปคํ ปุญฺญกมฺมํ ชนินฺท
                       มา เม ตุวํ อนฺตรายํ อกาสิ
                       ททามิ เต อุมฺมาทนฺตึ ปสนฺโน
                       ราชาว ยญฺเญ ธนํ พฺราหฺมณานํ ฯ
     [๔๔]           อทฺธา ตุวํ กตฺเต หิโตสิ มยฺหํ
                       สขา มมํ อุมฺมาทนฺตี ตุวญฺจ
                       นินฺเทยฺยุ เทวา ปิตโร จ สพฺเพ
@เชิงอรรถ:  ยุ. สิพฺพ ฯ   ม. ปนปฺปสํสํ ฯ   ม. ปจฺจุตฺตริสฺสามิ ฯ ยุ. ปจฺจุปทิสฺสามิ ฯ
@ ม. หารยิสฺสามิ ฯ
                       ปาปญฺจ ปสฺสํ อภิสมฺปรายํ ฯ
     [๔๕]           น เหตํ ธมฺมํ ๑- สีวิราช วชฺชุํ
                       สเนคมา ชานปทา จ สพฺเพ
                       ยนฺเต มยา อุมฺมาทนฺตี ปทินฺนา
                       ภุเสหิ ราชา วนถํ สชาหิ ฯ
     [๔๖]           อทฺธา ตุวํ กตฺเต หิโตสิ มยฺหํ
                       สขา มมํ อุมฺมาทนฺตี ตุวญฺจ
                       สตญฺจ ธมฺมานิ สุกิตฺติตานิ
                       สมุทฺทเวลาว ทุรจฺจยานิ ฯ
     [๔๗]           อาหุเนยฺโย เมสิ หิตานุกมฺปี
                       ธาตา วิธาตา จสิ กามปาโล
                       ตยี หุตา ราช มหปฺผลา หิ ๒-
                       กาเมน เม อุมฺมาทนฺตึ ปฏิจฺฉ ฯ
     [๔๘]           อทฺธา หิ สพฺพํ อภิปารก ตุวํ
                       ธมฺมํ อจารี มม กตฺตุปุตฺต
                       อญฺโญ นุ เต โก อิธ โสตฺถิกตฺตา
                       ทฺวิปโท นโร อรุเณ ชีวโลเก ฯ
     [๔๙]           ตฺวํ นุ เสฏฺโฐ ตฺวมนุตฺตโรสิ
                       ตฺวํ ธมฺมคู ธมฺมวิทู สุเมโธ
                       โส ธมฺมคุตฺโต จิรเมว ชีว
@เชิงอรรถ:  ม. น เหตธมฺมํ ฯ   ยุ. มหปฺผลา หิ เม ฯ
                       ธมฺมญฺจ เม เทสย ธมฺมปาล ฯ
     [๕๐]           |๕๐.๑|   ตทิงฺฆ อภิปารก          สุโณหิ วจนํ มม
                       ธมฺมนฺเต เทสยิสฺสามิ     สตํ อาเสวิตํ อหํ ฯ
                       |๕๐.๒|   สาธุ ธมฺมรุจี ราชา          สาธุ ปญฺญาณวา นโร
                       สาธุ มิตฺตานมทฺทุพฺโภ    ปาปสฺสากรณํ สุขํ ฯ
                       |๕๐.๓|   อกฺโกธนสฺส วิชิเต           ฐิตธมฺมสฺส ราชิโน
                       สุขํ มนุสฺสา อาเสถ         สีตจฺฉายาย สงฺฆเร ฯ
                       |๕๐.๔|   น จาหเมตํ อภิโรจยามิ
                       กมฺมํ อสเมกฺขกตํ อสาธุ
                       เยวาปิ ญตฺวาน สยํ กโรนฺติ
                       อุปมา อิมา มยฺห ตุวํ สุโณหิ ฯ
                       |๕๐.๕|   ควญฺเจ ตรมานานํ          ชิมฺหํ คจฺฉติ ปุงฺคโว
                       สพฺพา ตา ชิมฺหํ คจฺฉนฺติ เนตฺเต ชิมฺหํ คเต สติ ฯ
                       |๕๐.๖|   เอวเมว มนุสฺเสสุ            โย โหติ เสฏฺฐสมฺมโต
                       โส เจ อธมฺมํ จรติ          ปเคว อิตรา ปชา
                       สพฺพํ รฏฺฐํ ทุกฺขํ เสติ      ราชา เจ โหติ อธมฺมิโก ฯ
                       |๕๐.๗|   ควญฺเจ ตรมานานํ          อุชุํ คจฺฉติ ปุงฺคโว
                       สพฺพา ตา อุชุํ คจฺฉนฺติ   เนตฺเต อุชุํ คเต สติ ฯ
                       |๕๐.๘|   เอวเมว มนุสฺเสสุ            โย โหติ เสฏฺฐสมฺมโต
                       โส เจปิ ๑- ธมฺมํ จรติ      ปเคว อิตรา ปชา
@เชิงอรรถ:  ม. สเจ ฯ
                       สพฺพํ รฏฺฐํ สุขํ เสติ        ราชา เจ โหติ ธมฺมิโก ฯ
                       |๕๐.๙|   น จาปาหํ อธมฺเมน       อมรตฺตมภิปตฺถเย
                       อิมํ วา ปฐวึ สพฺพํ         วิเชตุํ อภิปารก ฯ
                       |๕๐.๑๐|   ยญฺหิ กิญฺจิ มนุสฺเสสุ     รตนํ อิธ วิชฺชติ
                       คาโว ทาโส หิรญฺญญฺจ  วตฺถิยํ หริจนฺทนํ ฯ
                       |๕๐.๑๑|   อสฺสิตฺถิโย จ รตนํ มณิกญฺจ
                       ยญฺจาปิเม จนฺทสุริยา อภิปาลยนฺติ
                       น ตสฺส เหตุ วิสมํ จเรยฺย
                       มชฺเฌ สิวีนํ อุสโภสฺมิ ชาโต ฯ
                       |๕๐.๑๒|   เนตา หิตา ๑- อุคฺคโต รฏฺฐปาโล
                       ธมฺมํ สิวีนํ อปจายมาโน
                       โส ธมฺมเมวานุวิจินฺตยนฺโต
                       ตสฺมา สเก จิตฺตวเส น วตฺโต ฯ
     [๕๑]           |๕๑.๑| อทฺธา ตุวํ มหาราช       นิจฺจํ อพฺยสนํ สิวํ
                       กริสฺสสิ จิรํ รชฺชํ            ปญฺญา หิ ตว ตาทิสี ฯ
                       |๕๑.๒|   เอตนฺเต อนุโมทาม          ยํ ธมฺมํ นปฺปมชฺชสิ
                       ธมฺมํ ปมชฺช ขตฺติโย       รฏฺฐา ๒- จวติ อิสฺสโร ฯ
                       |๕๑.๓|   ธมฺมญฺจร ๓- มหาราช      มาตาปิตูสุ ขตฺติย
                       อิธ ธมฺมํ จริตฺวาน          ราช สคฺคํ คมิสฺสสิ ฯ
                       |๕๑.๔|   ธมฺมญฺจร มหาราช           ปุตฺตทาเรสุ ขตฺติย
@เชิงอรรถ:  ยุ. ปิตา ฯ   สี. ฐานา ฯ   ม. สพฺพตฺถ ธมฺมํ จเร... ฯ
                       อิธ ธมฺมํ จริตฺวาน          ราช สคฺคํ คมิสฺสสิ ฯ
                       |๕๑.๕|   ธมฺมญฺจร มหาราช          มิตฺตามจฺเจสุ ขตฺติย
                       อิธ ธมฺมํ จริตฺวาน           ราช สคฺคํ คมิสฺสสิ ฯ
                       |๕๑.๖|   ธมฺมญฺจร มหาราช          วาหเนสุ พเลสุ จ
                       อิธ ธมฺมํ จริตฺวาน           ราช สคฺคํ คมิสฺสสิ ฯ
                       |๕๑.๗|   ธมฺมญฺจร มหาราช          คาเมสุ นิคเมสุ จ
                       อิธ ธมฺมํ จริตฺวาน           ราช สคฺคํ คมิสฺสสิ ฯ
                       |๕๑.๘|   ธมฺมญฺจร มหาราช          รฏฺเฐสุ ชนปเทสุ จ
                       อิธ ธมฺมํ จริตฺวาน           ราช สคฺคํ คมิสฺสสิ ฯ
                       |๕๑.๙|   ธมฺมญฺจร มหาราช          สมเณ พฺราหฺมเณสุ จ
                       อิธ ธมฺมํ จริตฺวาน           ราช สคฺคํ คมิสฺสสิ ฯ
                       |๕๑.๑๐|   ธมฺมญฺจร มหาราช         มิคปกฺขีสุ ขตฺติย
                       อิธ ธมฺมํ จริตฺวาน           ราช สคฺคํ คมิสฺสสิ ฯ
                       |๕๑.๑๑|   ธมฺมญฺจร มหาราช         ธมฺโม จิณฺโณ สุขาวโห
                       อิธ ธมฺมํ จริตฺวาน           ราช สคฺคํ คมิสฺสสิ ฯ
                       |๕๑.๑๒|   ธมฺมญฺจร มหาราช         อินฺทา เทวา สพฺรหฺมกา
                       สุจิณฺเณน ทิวํ ปตฺตา       มา ธมฺมํ ราช ปามโทติ ฯ
                                       อุมฺมาทนฺตีชาตกํ ทุติยํ ฯ
                                                ---------
                                          ๓ มหาโพธิชาตกํ
     [๕๒]           กินฺนุ ทณฺฑํ กิมาชินํ                กึ ฉตฺตํ กึ อุปาหนํ
                       กึ องฺกุสญฺจ ปตฺตญฺจ              สงฺฆาฏิญฺจาปิ พฺราหฺมณ
                       ตรมานรูโป คณฺหาสิ               กินฺนุ ปตฺถยเส ทิสํ ฯ
     [๕๓]           |๕๓.๑| ทฺวาทเสตานิ วสฺสานิ   วสิตานิ ตวนฺติเก
                       นาภิชานามิ โสเณน     ปิงฺคเลนาภิกูชิตํ ฯ
                       |๕๓.๒| สฺวายํ ทิตฺโตว นทติ      สุกฺกทาฐํ วิทํสยํ
                       ตว สุตฺวา สภริยสฺส     วีตสทฺธสฺส มํ ปติ ฯ
     [๕๔]           อหุ เอส กโต โทโส                    ยถา ภาสสิ พฺราหฺมณ
                       เอส ภิยฺโย ปสีทามิ                    วส พฺราหฺมณ มา คมา ฯ
     [๕๕]           |๕๕.๑|   สพฺพเสโต ปุเร อาสิ         ตโตปิ สพโล อหุ
                       สพฺพโลหิตโกทานิ          กาโล ปกฺกมิตุํ มม ฯ
                       |๕๕.๒|   อพฺภนฺตรํ ปุเร อาสิ         ตโต มชฺเฌ ตโต พหิ
                       ปุรา นิทฺธมนา โหติ        สยเมว วชามหํ ฯ
                       |๕๕.๓|   วีตสทฺธํ น เสเวยฺย           อุทปานํวโนทกํ
                       สเจปิ นํ อนุขเณ             วาริกทฺทมคนฺธิกํ ฯ
                       |๕๕.๔|   ปสนฺนเมว เสเวยฺย          อปฺปสนฺนํ วิวชฺชเย
                       ปสนฺนํ ปยิรุปาเสยฺย       รหทํวุทกตฺถิโก ฯ
                       |๕๕.๕|   ภเช ภชนฺตํ ปุริสํ              อภชนฺตํ น ภชฺชเย
                       อสปฺปุริสธมฺโม โส          โย ภชนฺตํ น ภชฺชติ ฯ
                       |๕๕.๖|   โย ภชนฺตํ น ภชติ            เสวมานํ น เสวติ
                       สเว มนุสฺสปาปิฏฺโฐ        มิโค สาขสฺสิโต ยถา ฯ
                       |๕๕.๗|   อจฺจาภิกฺขณสํสคฺคา       อสโม สรเณน จ
                       เอเตน มิตฺตา ชีรนฺติ        อกาเล ยาจนาย จ ฯ
                       |๕๕.๘|   ตสฺมา นาภิกฺขณํ คจฺเฉ   น จ คจฺเฉ จิราจิรํ
                       กาเลน ยาจํ ยาเจยฺย       เอวํ มิตฺตา น ชิรเร ๑- ฯ
                       |๕๕.๙|   อติจิรํ นิวาเสน              ปิโย ภวติ อปฺปิโย
                       อามนฺต โข ตํ คจฺฉาม   ปุรา เต โหม อปฺปิยา ฯ
     [๕๖]           เอวํ เจ ยาจมานานํ                 อญฺชลึ นาวพุชฺฌสิ
                       ปริจาริกานํ สตฺตานํ ๒-           วจนํ น กโรสิ โน
                       เอวนฺตํ อภิยาจาม                  ปุน กยิราสิ ปริยายํ ฯ
     [๕๗]           เอวญฺเจ โน วิหรตํ                   อนฺตราโย น เหสฺสติ
                       ตุยฺห วาปิ ๓- มหาราช            มยฺห วา ๔- รฏฺฐวฑฺฒน
                       อปฺเปว นาม ปสฺเสม               อโหรตฺตานมจฺจเย ฯ
     [๕๘]            |๕๘.๑|   อุทีรณา เจ สงฺคตฺยา     ภาวายมนุวตฺตติ ฯ
                       อกามา อกรณียํ วา         กรณียํ วาปิ กฺรุพฺพติ ๕-
                       อกามกรณียสฺมึ              กวิธ ปาเปน ลิมฺปติ ๖- ฯ
                       |๕๘.๒|   โส เจ อตฺโถ จ ธมฺโม จ     กลฺยาโณ น จ ปาปโก
                       โภโต เจ วจนํ สจฺจํ          สุหโต วานโร มยา ฯ
                       |๕๘.๓|   อตฺตโน เจ หิ วาทสฺส      อปราธํ วิชานิย ๗-
@เชิงอรรถ:  ม. ชียเร ฯ   ม. ปริจารกานํ สตํ ฯ   สี. ตุมฺหญฺจาปิ ฯ ยุ. ตุยฺหญฺจาปิ ฯ
@ สี. อมฺหํ วา ฯ ยุ. มยฺหญฺจ ฯ   ม. กุพฺพติ ฯ   ม. ลิปฺปติ ฯ อิโต ปรํ
@อีทิสเมว ฯ  ม. วิชานิยา ฯ
                       น มํ ตฺวํ ครเหยฺยาสิ         โภโต วาโท หิ ตาทิโส ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๘ หน้าที่ ๑๕-๒๕. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=28&item=30&items=29              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=28&item=30&items=29&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=28&item=30&items=29              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=28&item=30&items=29              ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=28&i=30              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๘ https://84000.org/tipitaka/read/?index_28 https://84000.org/tipitaka/english/?index_28

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]