ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๑ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๓ สุตฺต. ขุ. ปฏิสมฺภิทามคฺโค
     [๑๕๒]   กถํ   ฉินฺนมนุปสฺสเน   ๑-   ปญฺญา   วิมุตฺติญาณํ   ฯ
โสตาปตฺติมคฺเคน      สกฺกายทิฏฺฐิ      วิจิกิจฺฉา     สีลพฺพตปรามาโส
ทิฏฺฐานุสโย   วิจิกิจฺฉานุสโย   อตฺตโน   จิตฺตสฺส   อุปกฺกิเลสา   สมฺมา
สมุจฺฉินฺนา   โหนฺติ   อิเมหิ  ปญฺจหิ  อุปกฺกิเลเสหิ  สปริยุฏฺฐาเนหิ  จิตฺตํ
วิมุตฺตํ    โหติ    สุวิมุตฺตํ    ตํวิมุตฺติญาตฏฺเฐน    ญาณํ   ปชานนฏฺเฐน
ปญฺญา เตน วุจฺจติ ฉินฺนมนุปสฺสเน ปญฺญา วิมุตฺติญาณํ ฯ
     [๑๕๓]   สกทาคามิมคฺเคน     โอฬาริกํ     กามราคสญฺโญชนํ
ปฏิฆสญฺโญชนํ    โอฬาริโก    กามราคานุสโย    ปฏิฆานุสโย   อตฺตโน
@เชิงอรรถ:  ม. ฉินฺนวฏุมานุปสฺสเน ฯ เอวมุปริปิ ฯ
จิตฺตสฺส    อุปกฺกิเลสา    สมฺมา   สมุจฺฉินฺนา   โหนฺติ   อิเมหิ   จตูหิ
อุปกฺกิเลเสหิ     สปริยุฏฺฐาเนหิ    จิตฺตํ    วิมุตฺตํ    โหติ    สุวิมุตฺตํ
ตํวิมุตฺติญาตฏฺเฐน    ญาณํ    ปชานนฏฺเฐน    ปญฺญา    เตน    วุจฺจติ
ฉินฺนมนุปสฺสเน ปญฺญา วิมุตฺติญาณํ ฯ
     [๑๕๔]   อนาคามิมคฺเคน     อณุสหคตํ     กามราคสญฺโญชนํ
ปฏิฆสญฺโญชนํ    อณุสหคโต    กามราคานุสโย    ปฏิฆานุสโย   อตฺตโน
จิตฺตสฺส    อุปกฺกิเลสา    สมฺมา   สมุจฺฉินฺนา   โหนฺติ   อิเมหิ   จตูหิ
อุปกฺกิเลเสหิ     สปริยุฏฺฐาเนหิ    จิตฺตํ    วิมุตฺตํ    โหติ    สุวิมุตฺตํ
ตํวิมุตฺติญาตฏฺเฐน    ญาณํ    ปชานนฏฺเฐน    ปญฺญา    เตน    วุจฺจติ
ฉินฺนมนุปสฺสเน ปญฺญา วิมุตฺติญาณํ ฯ
     [๑๕๕]   อรหตฺตมคฺเคน   รูปราโค   อรูปราโค  มาโน  อุทฺธจฺจํ
อวิชฺชา     มานานุสโย     ภวราคานุสโย    อวิชฺชานุสโย    อตฺตโน
จิตฺตสฺส    อุปกฺกิเลสา   สมฺมา   สมุจฺฉินฺนา   โหนฺติ   อิเมหิ   อฏฺฐหิ
อุปกฺกิเลเสหิ     สปริยุฏฺฐาเนหิ    จิตฺตํ    วิมุตฺตํ    โหติ    สุวิมุตฺตํ
ตํวิมุตฺติญาตฏฺเฐน    ญาณํ    ปชานนฏฺเฐน    ปญฺญา    เตน    วุจฺจติ
ฉินฺนมนุปสฺสเน     ปญฺญา     วิมุตฺติญาณํ     ตํ    ญาตฏฺเฐน    ญาณํ
ปชานนฏฺเฐน     ปญฺญา    เตน    วุจฺจติ    ฉินฺนมนุปสฺสเน    ปญฺญา
วิมุตฺติญาณํ ฯ
                                                 -------


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๑๐๔-๑๐๕. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=31&item=152&items=4              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=31&item=152&items=4&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=31&item=152&items=4              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=31&item=152&items=4              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=31&i=152              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๑ https://84000.org/tipitaka/read/?index_31 https://84000.org/tipitaka/english/?index_31

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]