ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระอภิธรรมปิฎกเล่มที่ ๔ อภิ. กถาวตฺถุ
     [๑๗๐๕]   ฐเปตฺวา   อริยมคฺคํ  อวเสสา  สงฺขารา  ทุกฺขาติ  ฯ
อามนฺตา   ฯ   ทุกฺขสมุทโยปิ   ทุกฺโขติ  ฯ  น  เหวํ  วตฺตพฺเพ  ฯเปฯ
ทุกฺขสมุทโยปิ   ทุกฺโขติ   ฯ   อามนฺตา   ฯ   ตีเณว  อริยสจฺจานีติ  ฯ
น  เหวํ  วตฺตพฺเพ  ฯเปฯ  ตีเณว  อริยสจฺจานีติ  ฯ  อามนฺตา  ฯ  นนุ
จตฺตาริ   อริยสจฺจานิ  วุตฺตานิ  ภควตา  ทุกฺขํ  ทุกฺขสมุทโย  ทุกฺขนิโรโธ
ทุกฺขนิโรธคามินี  ปฏิปทาติ  ฯ  อามนฺตา  ฯ  หญฺจิ  จตฺตาริ  อริยสจฺจานิ
วุตฺตานิ   ภควตา   ทุกฺขํ   ทุกฺขสมุทโย   ทุกฺขนิโรโธ   ทุกฺขนิโรธคามินี
ปฏิปทา โน วต เร วตฺตพฺเพ ตีเณว อริยสจฺจานีติ ฯ
     [๑๗๐๖]   ทุกฺขสมุทโยปิ  ทุกฺโขติ  ฯ  อามนฺตา  ฯ เกนฏฺเฐนาติ ฯ
อนิจฺจฏฺเฐนาติ   ฯ   อริยมคฺโค  อนิจฺโจติ  ฯ  อามนฺตา  ฯ  อริยมคฺโค
ทุกฺโขติ  ฯ  น  เหวํ  วตฺตพฺเพ  ฯเปฯ   อริยมคฺโค  อนิจฺโจ  โส จ น
ทุกฺโขติ  ฯ  อามนฺตา  ฯ  ทุกฺขสมุทโย  อนิจฺโจ  โส  จ  น  ทุกฺโขติ ฯ
น   เหวํ  วตฺตพฺเพ  ฯเปฯ  ทุกฺขสมุทโย  อนิจฺโจ  โส  จ  ทุกฺโขติ  ฯ
อามนฺตา   ฯ   อริยมคฺโค   อนิจฺโจ   โส   จ  ทุกฺโขติ  ฯ  น  เหวํ
วตฺตพฺเพ ฯเปฯ
     [๑๗๐๗]   น   วตฺตพฺพํ  ฐเปตฺวา  อริยมคฺคํ  อวเสสา  สงฺขารา
ทุกฺขาติ   ฯ   อามนฺตา   ฯ   นนุ  สา  ทุกฺขนิโรธคามินี  ปฏิปทาติ  ฯ
อามนฺตา   ฯ   หญฺจิ   สา   ทุกฺขนิโรธคามินี  ปฏิปทา  เตน  วต  เร
วตฺตพฺเพ ฐเปตฺวา อริยมคฺคํ อวเสสา สงฺขารา ทุกฺขาติ ฯ
                                ฐเปตฺวา อริยมคฺคนฺติกถา ฯ
                                         -------------
                     น วตฺตพฺพํ สงฺโฆ ทกฺขิณํ ปฏิคฺคณฺหาตีติกถา
     [๑๗๐๘]   น  วตฺตพฺพํ  สงฺโฆ  ทกฺขิณํ  ปฏิคฺคณฺหาตีติ ฯ อามนฺตา ฯ
นนุ    สงฺโฆ   อาหุเนยฺโย   ปาหุเนยฺโย   ทกฺขิเณยฺโย   อญฺชลีกรณีโย
อนุตฺตรํ   ปุญฺญกฺเขตฺตํ   โลกสฺสาติ   ฯ   อามนฺตา   ฯ   หญฺจิ  สงฺโฆ
อาหุเนยฺโย     ปาหุเนยฺโย    ทกฺขิเณยฺโย    อญฺชลีกรณีโย    อนุตฺตรํ
ปุญฺญกฺเขตฺตํ   โลกสฺส   เตน   วต   เร   วตฺตพฺเพ   สงฺโฆ   ทกฺขิณํ
ปฏิคฺคณฺหาตีติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๗ หน้าที่ ๕๘๑-๕๘๒. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=37&item=1705&items=4&mode=bracket              อ่านโดยใช้เนื้อความเป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=37&item=1705&items=4              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=37&item=1705&items=4&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=37&item=1705&items=4&mode=bracket              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=37&i=1705              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_37 https://84000.org/tipitaka/english/?index_37

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]