ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๗ วินย. จุลฺลวคฺโค (๒)
     [๑๑๐]   เตน  โข  ปน  สมเยน  วฑฺโฒ  ลิจฺฉวิ เมตฺติยภุมฺมชกานํ
ภิกฺขูนํ  สหาโย  โหติ  ฯ  อถโข  วฑฺโฒ ลิจฺฉวิ ๓- เยน เมตฺติยภุมฺมชกา
ภิกฺขู   เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   เมตฺติยภุมฺมชเก   ภิกฺขู  เอตทโวจ
วนฺทามิ  อยฺยาติ  ฯ  เอวํ วุตฺเต เมตฺติยภุมฺมชกา ภิกฺขู นาลปึสุ ฯ ทุติยมฺปิ
โข  วฑฺโฒ  ลิจฺฉวิ ๓- เมตฺติยภุมฺมชเก ภิกฺขู เอตทโวจ วนฺทามิ อยฺยาติ ฯ
ทุติยมฺปิ   โข  เมตฺติยภุมฺมชกา  ภิกฺขู  นาลปึสุ  ฯ  ตติยมฺปิ  โข  วฑฺโฒ
ลิจฺฉวิ  เมตฺติยภุมฺมชเก  ภิกฺขู  เอตทโวจ  วนฺทามิ อยฺยาติ ฯ ตติยมฺปิ โข
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. เอกตฺถรณาปิ ตุวฏฺเฏนฺติ ฯ เอกปาวุรณาปิ ตุวฏฺเฏนฺติ ฯ
@เอกตฺถรณปาวุรณาปิ ตุวฏฺเฏนฺติ ฯ  ม. ยุ. น เอกตฺถรณา ตุวฏฺฏิตพฺพํ ฯ
@น เอกปาวุรณา ตุวฏฺฏิตพฺพํ ฯ น เอกตฺถรณปาวุรณา ตุวฏฺฏิตพฺพํ ฯ
@ ม. ลิจฺฉวี ฯ เอวมุปริ ฯ
เมตฺติยภุมฺมชกา    ภิกฺขู   นาลปึสุ   ฯ   กฺยาหํ   อยฺยานํ   อปรชฺฌามิ
กิสฺส   มํ   อยฺยา   นาลปนฺตีติ  ฯ  ตถา  หิ  ปน  ตฺวํ  อาวุโส  วฑฺฒ
อเมฺห   ทพฺเพน   มลฺลปุตฺเตน   วิเหฐิยมาเน  อชฺฌุเปกฺขสีติ  ฯ  กฺยาหํ
อยฺยา   กโรมีติ   ฯ   สเจ   โข   ตฺวํ   อาวุโส  วฑฺฒ  อิจฺเฉยฺยาสิ
อชฺเชว   ภควา  อายสฺมนฺตํ  ทพฺพํ  มลฺลปุตฺตํ  นาสาเปยฺยาติ  ฯ  กฺยาหํ
อยฺยา   กโรมิ   กึ   มยา   สกฺกา   กาตุนฺติ  ฯ  เอหิ  ตฺวํ  อาวุโส
วฑฺฒ     เยน     ภควา     เตนุปสงฺกมิ    อุปสงฺกมิตฺวา    ภควนฺตํ
เอวํ    วเทหิ    อิทํ    ภนฺเต   นจฺฉนฺนํ   นปฺปฏิรูปํ   ยายํ   ภนฺเต
ทิสา   อภยา   อนีติกา   อนุปทฺทวา   สายํ   ทิสา   สภยา   สอีติกา
สอุปทฺทวา    ยโต   นีวาตํ   ตโต   ปวาตํ   อุทกํ   มญฺเญ   อาทิตฺตํ
อยฺเยน   เม   ทพฺเพน   มลฺลปุตฺเตน   ปชาปติ   ทูสิตาติ   ฯ   เอวํ
อยฺยาติ   โข   วฑฺโฒ   ลิจฺฉวิ   เมตฺติยภุมฺมชกานํ   ภิกฺขูนํ  ปฏิสฺสุตฺวา
เยน    ภควา    เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   ภควนฺตํ   อภิวาเทตฺวา
เอกมนฺตํ   นิสีทิ   ฯ   เอกมนฺตํ  นิสินฺโน  โข  วฑฺโฒ  ลิจฺฉวิ  ภควนฺตํ
เอตทโวจ   อิทํ   ภนฺเต   นจฺฉนฺนํ   นปฺปฏิรูปํ   ยายํ   ภนฺเต   ทิสา
อภยา   อนีติกา   อนุปทฺทวา   สายํ  ทิสา  สภยา  สอีติกา  สอุปทฺทวา
ยโต   นีวาตํ   ตโต   ปวาตํ   อุทกํ   มญฺเญ   อาทิตฺตํ  อยฺเยน  เม
ทพฺเพน มลฺลปุตฺเตน ปชาปติ ทูสิตาติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๔๐-๔๑. http://84000.org/tipitaka/read/pali_item_s.php?book=7&item=110&items=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_item_s.php?book=7&item=110&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=7&item=110&items=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=7&item=110&items=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=7&i=110              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_7

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :