411 พิธีส่งวิญญาณไปสวรรค์ของพราหมณ์

ปัญหา นายบ้านชื่อสิพันธกบุตร ทูลถามพระพุทธเจ้าว่าพวกพราหมณ์ชาวปัจฉาภิ ผู้ถือหม้อน้ำคล้องพวงมาลัยดอกไม้ ผู้ล้างบาปด้วยน้ำ ผู้บูชาไฟ สามารถทำพิธีปลูกคนตายที่ถึงวาระสุดท้ายแล้วให้เป็นขึ้นทำไม เขารู้ตัวแล้วส่งเขาขึ้นสวรรค์ พระผู้มีพระภาคเจ้าสามารถทำได้เช่นนั้นหรือไม่ ?

พุทธดำรัสตอบ “ดูก่อนนายคามณี ถ้าอย่างนั้น เราจักย้อนถามท่านในปัญหาข้อนี้ ท่านจะเป็นความข้อนั้นอย่างไร บุรุษในโลกนี้ฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม พูดเท็จ พูดส่อเสียด พูดคำหยาบ พูดเพ้อเจ้อมากไปด้วยอภิชฌา มีจิตพยาบาท มีความเห็นผิด หมู่มหาชนมาประชุมกันแล้ว พึงสวดวิงวอนสรรเสริญประนมมือเดินเวียนผู้นั้น กล่าวว่า ขอบุรุษผู้นี้เมื่อตายไป จงเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ ท่านจะเห็นความข้อนั้นอย่างไร บุรุษผู้นี้เมื่อตายไป พึงเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ เพราะเหตุการณ์สวดวิงวอน.... การสรรเสริญ หรือการประนมมือเดินเวียนรอบนั้นหรือ ?”
“ไม่ใช่อย่างนี้ พระเจ้าข้า”
“ดูก่อนนายคามณี เปรียบเหมือนบุรุษโยนหินก้อนหนาใหญ่ลงในห้วงน้ำลึก หมู่มหาชนพึงมาประชุมกันแล้วสวดวิงวอน ว่า ขอจงลอยขึ้นมาเถิดท่านก้อนหิน ท่านจะคิดเห็นอย่างไรก้อนหินนั้นถึงจะลอยขึ้นเพราะเหตุการณ์สวดวิงวอนของหมู่มหาชนบ้างหรือ ?”
“ไม่ใช่อย่างนี้ พระเจ้าข้า”
“ดูก่อนนายคามณี ฉันนั้นเหมือนกัน บุคคลใดฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ฯลฯ แม้หมู่มหาชนพึงมาประชุมกันแล้วสวดวิงวอนว่า ขอบุรุษผู้นี้เมื่อตายไป จงเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ ก็ตาม แต่บุรุษนั้นเมื่อตายไป พึงเข้าถึงอบาย ทุคติวินิบาต นรกโดยแท้....”

ภูมกสูตร สฬา. สํ. (๕๙๘-๕๙๙)
ตบ. ๑๘ : - ตท. ๑๘ : ๓๔๒-๓๔๓
ตอ. K.S. ๔ : ๒๑๘-๒๑๙

<หน้าก่อน<<< สารบัญ >>>หน้าถัดไป>

:: อธิบายอักษรย่อแหล่งอ้างอิง ::
:: ค้นหาความหมายของศัพท์ จากพจนานุกรมพุทธศาสตร์ ::