มิลินทปัญหา

นจสังกมติปฏิสันธหนปัญหา ที่ ๕ ราชา สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ภูมินทราธิบดีพระราชโองการถามว่า ภนฺเตน นาคเสน ข้าแต่พระนาคเสนผู้ประเสริฐ สัตว์ยังบังเกิดยังปฏิสนธิอยู่นั้นย่างไปและจะปฏิสนธิได้หรือ ประการใด พระนาคเสนถวายพระพรว่า มหาราช ดูรานะบพิตรพระราชสมภาร สัตว์ที่ยังบังเกิด และปฏิสนธิอยู่นั้น มิได้ย่างไปและปฏิสนธิได้อยู่ พระเจ้ากรุงมิลินท์ปิ่นกษัตริย์จึงตรัสให้พระนาคเสนอุปมาต่อไป ฝ่ายพระนาคเสนจึงมีเถรวาจาถวายพระพรอุปมาว่า มหาราช ดูรานะบพิตรพระราช- สมภาร เปรียบปานดุจประทีปอันเดียวตามอยู่ จะได้มีไฟอื่นหามิได้ บุคคลจะต้องการไฟ จุดประทีปอื่นอีก ก็ต่อจากประทีปอันตามไว้เดิมนั้น ประทีปเดิมก็มิได้อย่างไป และประทีปดวง ใหม่ก็ติดโพลงได้ฉันใดก็ดี บุคคลที่ยังจะปฏิสนธิอยู่นั้นมิได้ย่างไปและปฏิสนธิได้ฉันนั้น พระเจ้ากรุงมิลินท์ปิ่นกษัตริย์ตรัสว่า โยมอาราธนาขอพระผู้เป็นเจ้าจงอุปมาให้ภิยโย ภาวะยิ่งกว่านี้ พระนาคเสนมีเถรวาจาถวายพระพรอุปมาว่า มหาราช ขอถวายพระพรบพิตรพระ ราชสมภาร ดุจศิษย์ไปเรียนเลขและวิชาในสำนักอาจารย์ เลขและวิชาก็มิได้ย่างพ้นจากอาจารย์ ฉันใดก็ดี สภาวะสัตว์ก็มิได้ย่างไปและปฏิสนธิได้ฉันนั้น พระเจ้ากรุงมิลินท์ปิ่นประชากรได้ฟังก็ทรงพระโสมนัสตรัสว่า กลฺโลสิ พระผู้เป็นเจ้า กล่าวถ้อยคำนี้สมควรแล้ว นจสังกมติปฏิสันธหนปัญหา คำรบ ๕ จบเท่านี้

เนื้อความมิลินทปัญหา หน้าที่ ๑๒๔. http://84000.org/tipitaka/milin/milin.php?i=57 สารบัญมิลินทปัญหา http://84000.org/tipitaka/milin/milin.php?i=0#item_57