มิลินทปัญหา

อัสสุปัญหา ที่ ๖
             ราชา  สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ภูมินทราธิบดีมีพระราชโองการตรัสถามว่า  ภนฺเต  นาค-
เสน  ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้าพระนาคเสนผู้ปรีชา  บุคคลมีน้ำตาตกด้วยไห้รักบิดามารดาอัน
กระทำกาลกิริยาตาย  กับบุรุษที่ฝักฝ่ายในธรรมน้ำตาไหลด้วยใจเย็นยินดีนี้  ข้างไหนจะจัดว่า
เป็นเภสัชอันเลิศ
             พระนาคเสนผู้ประเสริฐถวายพระพรว่า  มหาราช  ดูรานะบพิตรพระราชสมภาร
บุคคลปริเทวนาการร่ำไห้ ด้วยราคะโทสะโมหะมีในสันดานอันเผานั้น  เรียกว่าน้ำตาร้อน ประการ
หนึ่ง  บุคคลมีจิตสโมสสวนาการฟังพระสัทธรรมเทศนานั้นมีน้ำตาไหลประกอบไปด้วยใจเย็น
ิยินดีดังนี้  นี่แหละเรียกว่าน้ำตาเย็น  ก็น้ำตาเย็นนี้แหละจัดว่าเป็นเภสัชอันเลิศ  เหตุจะให้ธรรม
อันประเสริฐเกิดเสวยสุขไปในอนาคตกาล พระราชสมภารพึงเข้าพระทัยด้วยประการดังนี้
             ฝ่ายพระเจ้ากรุงมิลินท์ภูมินทราธิบดี  มีพระราชโองการตรัสว่า  กลฺโลสิ  พระผู้เป็นเจ้า
กล่าวนี้สมควรแล้ว
อัสสุปัญหา คำรบ ๖ จบเท่านี้

             เนื้อความมิลินทปัญหา หน้าที่  ๑๓๙.
http://84000.org/tipitaka/milin/milin.php?i=68
             สารบัญมิลินทปัญหา
http://84000.org/tipitaka/milin/milin.php?i=0#item_68