มิลินทปัญหา

สัตตโพชฌงคปัญหา ที่ ๘ สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ภูมินทราธิบดี มีพระราชโองการตรัสถามว่า ภนฺเต นาคเสน ข้าแต่พระนาคเสนผู้เจริญ อันว่าพระโพชฌงค์นี้มีกี่ประการ พระนาคเสนจึงพระพรว่า มหาราช ดูรานะมหาบพิตร อันว่าโพชฌงค์มี ๗ ประการ ขอถวายพระพร สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ปิ่นประชากรมีพระราชโองการตรัสถามว่า ภนฺเต นาคเสน ข้าแต่ พระนาคเสนผู้เจริญ อันว่าพระโพชฌงค์เป็นองค์ที่จะให้ตรัสรู้นี้มีกี่ประการ พระนาคเสนจึงถวายพระพรว่า พระโพชฌงค์เป็นองค์จะให้ตรัสรู้นั้นมีอยู่อย่างเดียว ขอถวายพระพร สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ปิ่นประชากรตรัสถามว่า ภนฺเต นาคเสน ข้าแต่พระนาคเสนผู้ เจริญ คือโพชฌงค์องค์ใด พระนาคเสนจึงแก้ไขว่า มหาราช ดูรานะมหาบพิตร คือพระธัมมวิจยสัมโพชฌงค์ ขอถวายพระพร สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ปิ่นประชากร มีสุนทรพระราชโองการตรัสถามว่า ภนฺเต นาคเสน ข้าแต่พระนาคเสนผู้ปรีชาญาณ พระโพชฌงค์ที่จะเป็นองค์ให้รู้มรรครู้ผลก็องค์เดียว ก็ทำไมจึง ว่าพระโพชฌงค์เป็นองค์จะให้รู้มรรคผลถึง ๗ องค์ โยมยังสงสัยนิมนต์วิสัชนาให้แจ้งก่อน พระนาคเสนจึงถวายพระพรว่า มหาราช ดูรานะมหาบพิตรพระราชสมภาร เปรียบ ปานดุจหนึ่งดาบกับทั้งฝักอันบุคคลยังมิได้ถอดออกจากฝัก จะฟันลงที่ไม้ ไม้จะขาดหรืออย่างไร พระเจ้ากรุงมิลินท์ปิ่นกษัตริย์ตรัสว่า หามิได้ พระนาคเสนจึงถวายพระพรว่าฉันใดก็ดี โพชฌงค์ทั้ง ๖ นี้เปรียบดุจฝักดาบ ธัมมวิจย- สัมโพชฌงค์เหมือนตัวดาบ โพชฌงค์ทั้ง ๖ ย่อมอาศัยธัมมวิจยสัมโพชฌงค์ก่อน จึงให้รู้มรรค รู้ผลเหมือนฝักดาบอาศัยตัวดาบ จึงฟันบั่นรอนสิ่งทั้งปวงให้ขาดได้ บพิตรพระราชสมภารพึง เข้าพระทัยด้วยประการฉะนี้ สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ภูมินทราธิบดีได้ทรงฟัง ก็มีพระทัยโสมนัสตรัสว่า กลฺโลสิ สธุสะ ก็สมควรแล้ว สัตตโพชฌงคปัญหา คำรบ ๘ จบเท่านี้

เนื้อความมิลินทปัญหา หน้าที่ ๑๖๒ - ๑๖๓. http://84000.org/tipitaka/milin/milin.php?i=81 สารบัญมิลินทปัญหา http://84000.org/tipitaka/milin/milin.php?i=0#item_81