มิลินทปัญหา

ชานอชานปัญหา ที่ ๑๐ อถโข มิลินฺโข ราชา ภนฺเต นาคเสน ปุคฺคเล น ปาปํ วา อปาปํ วา ทุกฺขเวทนา อปายภูมึ คจฺฉตีติ สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ภูมินทราธิบดีมีพระราชโองการตรัสว่า ภนฺเต นาคเสน ข้า แต่พระผู้เป็นเจ้านาคเสน บุคคลผู้หนึ่งรู้ว่าบาปกรรมแล้วกระทำบาปกรรม บุคคลผู้หนึ่งไม่รู้ว่า บาปกรรม มากระทำบาปกรรมนี้ คนทั้งสองนี้จะได้ทนทุกขเวทนา ข้างไหนจะได้เวทนามาก กว่ากัน ข้างรู้บาปกรรมนี้จะให้ไปอบายรู้อยู่แล้วและกระทำนี้ จะได้ผลวิบากมากหรือ หรือว่าไม่ รู้บาปกรรมนี้จะให้ไปอบายและมาขวนขวายกระทำบาปกรรมนั้น ได้เสวยวิบากมา โยมยัง สงสัย นิมนต์วิสัชนาให้แจ้งก่อน พระนาคเสนจึงถวายพระพรว่า มหาราช ดูรานะมหาบพิตรผู้เป็นอิสราธิบดี คนที่ไม่รู้ บาปกรรมกระทำบาปกรรมนั้นได้เสวยทุกขเวทนามาก บุคคลที่รู้ว่าบาปกรรมกระทำบาปกรรม นั้น ได้เสวยทุกขเวทนาน้อย ขอถวายพระพร สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ปิ่นประชากร มีพระราชโองการตรัสว่า ภนฺเต นาคเสน ข้า แต่พระนาคเสนผู้เจริญ ธรรมดาว่าราชบุรุษราชอำมาตย์ของโยมนี้ ที่ใครรู้แล้วว่ากระทำกรรม อย่างนี้มีโทษกฎหมายห้าม ไม่เกรงขามขืนกระทำความชั่วเป็นบาปกรรมอันลามกมิดีนี้ ต้อง ลงโทษเป็นทวีคูณ โยมนี้เข้าใจว่ารู้เองกระทำเองนี้ ได้เสวยทุกขเวทนา นะพระผู้เป็นเจ้า พระผู้ เป็นเจ้าว่ารู้เองทำเองข้างฝ่ายอกุศลได้เสวยผลน้อยนี้ เป็นเหตุไฉน นิมนต์วิสัชนาให้แจ้งก่อน สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ปิ่นประชากรตรัสถามดังนี้ พระนาคเสนจึงมีเถรวาจาว่า กึ มญฺญสิ มหาราช ดูรานะบพิตรพระราชสมภาร พระราชสมภารสำคัญอย่างไร นี่แน่อาตมาจะวิสัชนาให้พระราชสมภารเจ้าฟัง ตตฺตํ อโยคุฬํ เปรียบดุจบุรุษชายผู้หนึ่งรู้ว่าก้อนเหล็กแดงอันร้อน บุรุษชายนั้นจับก้อนเหล็กแดงนั้นเข้า บุรุษ ผู้หนึ่งเล่าเถลือกถลน ไม่รู้ว่าก้อนเหล็กแดงนั้นร้อนรน ชายคนนั้นไปจับก้อนเหล็กแดงนั้นเข้า ดูกรบพิตรพระราชสมภารเจ้า คนทั้งสองซึ่งจับก้อนเหล็กแดงเข้านั้นใครจะร้อนกว่ากัน นะบพิตร พระราชสมภาร สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ภูมินทราธิบดีมีพระราชโองการตรัสว่า ภนฺเต นาคเสน ข้าแต่ พระผู้เป็นเจ้านาคเสน พระผู้เป็นเจ้านี้ฉลาด ชายที่ประมาทไม่ทันดูไม่รู้ จับเข้านั่นแหละร้อน มาก นะพระผู้เป็นเจ้า พระนาคเสนจึงถวายพระพรว่า ฉันใด มหาราช ดูกรมหาบพิตรผู้ประเสริฐ บุคคลที่ ละเมิดไม่รู้จักว่าบาปกรรมกระทำอกุศลนั่นแหละได้บาปมากนัก เหมือนกันกับบุคคลไม่รู้จู่เข้าไป จับเอาก้อนเหล็กแดงนั้น ขอถวายพระพร สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ปิ่นประชาชาวสาคลนคร ได้ทรงฟังก็สโมสรโสมนัสตรัสว่า กลฺโลสิ พระผู้เป็นเจ้าวิสัชนาสมควร ชานอชานปัญหา คำรบ ๑๐ จบเท่านี้

เนื้อความมิลินทปัญหา หน้าที่ ๑๖๔ - ๑๖๕. http://84000.org/tipitaka/milin/milin.php?i=83 สารบัญมิลินทปัญหา http://84000.org/tipitaka/milin/milin.php?i=0#item_83