พระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๗ วินย. จุลฺลวคฺโค (๒)

     [๔๓๓]   โย  ปฐมํ  ชนฺตาฆรํ  ๒-  คจฺฉติ  สเจ ฉาริกา อุสฺสนฺนา
โหติ    ฉาริกา    ฉฑฺเฑตพฺพา    สเจ    ชนฺตาฆรํ   อุกฺลาปํ   โหติ
ชนฺตาฆรํ    สมฺมชฺชิตพฺพํ    สเจ   ปริภณฺฑํ   อุกฺลาปํ   โหติ   ปริภณฺฑํ
สมฺมชฺชิตพฺพํ      สเจ     ปริเวณํ     อุกฺลาปํ     โหติ     ปริเวณํ
สมฺมชฺชิตพฺพํ     สเจ     โกฏฺฐโก     อุกฺลาโป    โหติ    โกฏฺฐโก
@เชิงอรรถ: ๑ ม. จสทฺโท นตฺถิ ฯ ๒ ม. ชนฺตาฆเร ฯ
@* มีการแก้ไขคำ ฉพฺยคฺคิยา เป็น ฉพฺพคฺคิยา
@* มีการแก้ไขคำ ชนตาฆรวตฺตํ เป็น ชนฺตาฆรวตฺตํ
สมฺมชฺชิตพฺโพ   สเจ   ชนฺตาฆรสาลา   อุกฺลาปา   โหติ  ชนฺตาฆรสาลา
สมฺมชฺชิตพฺพา
     {๔๓๓.๑}   จุณฺณํ  สนฺเนตพฺพํ  มตฺติกา  เตเมตพฺพา  อุทกโทณิกาย
อุทกํ   อาสิญฺจิตพฺพํ   ชนฺตาฆรํ   ปวิสนฺเตน   มตฺติกาย  มุขํ  มกฺเขตฺวา
ปุรโต   จ  ปจฺฉโต  จ  ปฏิจฺฉาเทตฺวา  ชนฺตาฆรํ  ปวิสิตพฺพํ  น  เถเร
ภิกฺขู   อนุปขชฺช   นิสีทิตพฺพํ   น   นวา  ภิกฺขู  อาสเนน  ปฏิพาหิตพฺพา
สเจ  อุสฺสหติ  ชนฺตาฆเร  เถรานํ  ภิกฺขูนํ  ปริกมฺมํ  กาตพฺพํ  ชนฺตาฆรา
นิกฺขมนฺเตน  ชนฺตาฆรปีฐํ  อาทาย  ปุรโต  จ  ปจฺฉโต  จ ปฏิจฺฉาเทตฺวา
ชนฺตาฆรา  นิกฺขมิตพฺพํ  สเจ  อุสฺสหติ  อุทเกปิ  เถรานํ  ภิกฺขูนํ  ปริกมฺมํ
กาตพฺพํ  น  เถรานํ  ภิกฺขูนํ  ปุรโตปิ  ๑-  นหายิตพฺพํ น อุปริโสเตปิ ๒-
นหายิตพฺพํ    นหาเตน   อุตฺตรนฺเตน   โอตรนฺตานํ   มคฺโค   ทาตพฺโพ
โย   ปจฺฉา   ชนฺตาฆรา   นิกฺขมติ   สเจ   ชนฺตาฆรํ   จิกฺขลฺลํ  โหติ
โธวิตพฺพํ     มตฺติกาโทณิกํ    โธวิตฺวา    ชนฺตาฆรปีฐํ    ปฏิสาเมตฺวา
อคฺคึ วิชฺฌาเปตฺวา ทฺวารํ ถเกตฺวา ปกฺกมิตพฺพํ
     {๔๓๓.๒}   อิทํ  โข  ภิกฺขเว  ภิกฺขูนํ  ชนฺตาฆรวตฺตํ  ยถา  ภิกฺขูหิ
ชนฺตาฆเร สมฺมา วตฺติตพฺพนฺติ ฯ
     [๔๓๔]   เตน   โข   ปน  สมเยน  อญฺญตโร  ภิกฺขุ  พฺราหฺมณ-
ชาติโก   วจฺจํ   กตฺวา   น   อิจฺฉติ   อาจเมตุํ   โก   อิมํ   วสลํ
@เชิงอรรถ: ๑ ม. ยุ. รา. ปิสทฺโท นตฺถิ ฯ ๒ ม. อุปริโตปิ ฯ ยุ. อุปริโต ฯ
ทุคฺคนฺธํ   อามสิสฺสตีติ   ฯ   ตสฺส  วจฺจมคฺเค  กิมิ  สณฺฐาสิ  ฯ  อถโข
โส   ภิกฺขุ   ภิกฺขูนํ   เอตมตฺถํ   อาโรเจสิ  ฯ  กึ  ปน  ตฺวํ  อาวุโส
วจฺจํ   กตฺวา   น   อาจเมสีติ   ฯ  เอวมาวุโสติ  ฯ  เย  เต  ภิกฺขู
อปฺปิจฺฉา    ฯเปฯ   เต   อุชฺฌายนฺติ   ขียนฺติ   วิปาเจนฺติ   กถํ   หิ
นาม   ภิกฺขุ   วจฺจํ   กตฺวา   น   อาจมิสฺสตีติ  ฯ  อถโข  เต  ภิกฺขู
ภควโต   เอตมตฺถํ   อาโรเจสุํ   ฯเปฯ   สจฺจํ  กิร  ตฺวํ  ภิกฺขุ  วจฺจํ
กตฺวา   น   อาจเมสีติ   ฯ   สจฺจํ  ภควาติ  ฯเปฯ  วิครหิตฺวา  ธมฺมึ
กถํ   กตฺวา   ภิกฺขู   อามนฺเตสิ   น   ภิกฺขเว   วจฺจํ   กตฺวา   สติ
อุทเก น อาจเมตพฺพํ โย นาจเมยฺย อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺสาติ ฯ
     [๔๓๕]   เตน   โข   ปน  สมเยน  ภิกฺขู  วจฺจกุฏิยา  ยถาวุฑฺฒํ
วจฺจํ    กโรนฺติ   ฯ   นวกา   ภิกฺขู   ปฐมตรํ   อาคนฺตฺวา   วจฺจิตา
อาคเมนฺติ   ฯ  เต  วจฺจํ  สนฺธาเรนฺตา  มุจฺฉิตา  ปปตนฺติ  ฯ  ภควโต
เอตมตฺถํ   อาโรเจสุํ   ฯเปฯ   สจฺจํ   กิร  ภิกฺขเว  ภิกฺขู  วจฺจกุฏิยา
ยถาวุฑฺฒํ    วจฺจํ    กโรนฺติ    นวกา    ภิกฺขู   ปฐมตรํ   อาคนฺตฺวา
วจฺจิตา   อาคเมนฺติ   เต   วจฺจํ  สนฺธาเรนฺตา  มุจฺฉิตา  ปปตนฺตีติ  ฯ
สจฺจํ   ภควาติ   ฯเปฯ   น   ภิกฺขเว   วจฺจกุฏิยา   ยถาวุฑฺฒํ  วจฺโจ
กาตพฺโพ    โย   กเรยฺย   อาปตฺติ   ทุกฺกฏสฺส   อนุชานามิ   ภิกฺขเว
อาคตปฏิปาฏิยา วจฺจํ กาตุนฺติ ฯ
     [๔๓๖]   เตน   โข  ปน  สมเยน  ฉพฺพคฺคิยา  ภิกฺขู  อติสหสาปิ
วจฺจกุฏึ    ปวิสนฺติ   อุพฺภุชิตฺวาปิ   ๑-   ปวิสนฺติ   นิตฺถุนนฺตาปิ   วจฺจํ
@เชิงอรรถ: ๑ ม. อุพฺภชิตฺวา ฯ
กโรนฺติ     ทนฺตกฏฺฐํ     ขาทนฺตาปิ     วจฺจํ    กโรนฺติ    พหิทฺธาปิ
วจฺจโทณิกาย    วจฺจํ   กโรนฺติ   พหิทฺธาปิ   ปสฺสาวโทณิกาย   ปสฺสาวํ
กโรนฺติ    ปสฺสาวโทณิกายปิ    เขฬํ    กโรนฺติ    ผรุเสนปิ   กฏฺเฐน
อวเลขนฺติ     อวเลขนกฏฺฐมฺปิ    วจฺจกูปมฺหิ    ปาเตนฺติ    อติสหสาปิ
นิกฺขมนฺติ    อุพฺภุชิตฺวาปิ   นิกฺขมนฺติ   จปุจปุการกาปิ   ๑-   อาจเมนฺติ
อาจมนสราวเกปิ อุทกํ เสเสนฺติ ฯ
     {๔๓๖.๑}   เย  เต  ภิกฺขู  อปฺปิจฺฉา  ฯเปฯ เต อุชฺฌายนฺติ ขียนฺติ
วิปาเจนฺติ   กถํ   หิ   นาม   ฉพฺพคฺคิยา   ภิกฺขู   อติสหสาปิ  วจฺจกุฏึ
ปวิสิสฺสนฺติ   อุพฺภุชิตฺวาปิ   ปวิสิสฺสนฺติ   นิตฺถุนนฺตาปิ  วจฺจํ  กริสฺสนฺติ
ทนฺตกฏฺฐํ   ขาทนฺตาปิ   วจฺจํ   กริสฺสนฺติ  พหิทฺธาปิ  วจฺจโทณิกาย  วจฺจํ
กริสฺสนฺติ      พหิทฺธาปิ     ปสฺสาวโทณิกาย     ปสฺสาวํ     กริสฺสนฺติ
ปสฺสาวโทณิกายปิ   เขฬํ   กริสฺสนฺติ   ผรุเสนปิ   กฏฺเฐน  อวเลขิสฺสนฺติ
อวเลขนกฏฺฐํปิ    วจฺจกูปมฺหิ    ปาเตสฺสนฺติ    อติสหสาปิ   นิกฺขมิสฺสนฺติ
อุพฺภุชิตฺวาปิ     นิกฺขมิสฺสนฺติ     จปุจปุการกาปิ    ๑-    อาจเมสฺสนฺติ
อาจมนสราวเกปิ   อุทกํ   เสเสสฺสนฺตีติ  ฯ  อถโข  เต  ภิกฺขู  ภควโต
เอตมตฺถํ  อาโรเจสุํ  ฯเปฯ  สจฺจํ กิร ภิกฺขเว ฯเปฯ สจฺจํ ภควาติ ฯเปฯ
วิครหิตฺวา   ธมฺมึ   กถํ   กตฺวา   ภิกฺขู   อามนฺเตสิ   เตนหิ  ภิกฺขเว
ภิกฺขูนํ    วจฺจกุฏีวตฺตํ    ปญฺญาเปสฺสามิ    ยถา    ภิกฺขูหิ   วจฺจกุฏิยา
สมฺมา วตฺติตพฺพํ ฯ
@เชิงอรรถ: ๑ ม. จปุจปุการกํปิ ฯ ยุ. จปุจปุการกมฺปิ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๒๔๐-๒๔๓.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=7&item=433&items=4
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=7&item=433&items=4&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=7&item=433&items=4
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=7&item=433&items=4
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=7&i=433
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๗
https://84000.org/tipitaka/read/?index_7
https://84000.org/tipitaka/english/?index_7