พระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๗ วินย. จุลฺลวคฺโค (๒)

     [๔๓๗]   โย  วจฺจกุฏึ  คจฺฉติ  เตน  ๑-  พหิฏฺฐิเตน  อุกฺกาสิตพฺพํ
อนฺโต   นิสินฺเนนปิ   อุกฺกาสิตพฺพํ   จีวรวํเส   วา   จีวรรชฺชุยา   วา
จีวรํ   นิกฺขิปิตฺวา   สาธุกํ  อตรมาเนน  วจฺจกุฏี  ปวิสิตพฺพา  นาติสหสา
ปวิสิตพฺพา    น    อุพฺภุชิตฺวา    ปวิสิตพฺพา    วจฺจปาทุกาย    ฐิเตน
อุพฺภุชิตพฺพํ    น    นิตฺถุนนฺเตน    วจฺโจ    กาตพฺโพ   น   ทนฺตกฏฺฐํ
ขาทนฺเตน    วจฺโจ   กาตพฺโพ   น   พหิทฺธา   วจฺจโทณิกาย   วจฺโจ
กาตพฺโพ    น    พหิทฺธา    ปสฺสาวโทณิกาย    ปสฺสาโว    กาตพฺโพ
น    ปสฺสาวโทณิกาย    เขโฬ    กาตพฺโพ    น   ผรุเสน   กฏฺเฐน
อวเลขิตพฺพํ      น      อวเลขนกฏฺฐํ      วจฺจกูปมฺหิ     ปาเตตพฺพํ
วจฺจปาทุกาย     ฐิเตน     ปฏิจฺฉาเทตพฺพํ    นาติสหสา    นิกฺขมิตพฺพํ
น    อุพฺภุชิตฺวา    นิกฺขมิตพฺพํ    อาจมนปาทุกาย   ฐิเตน   อุพฺภุชิตพฺพํ
น    จปุจปุการเกน   ๒-   อาจเมตพฺพํ   น   อาจมนสราวเก   อุทกํ
เสเสตพฺพํ อาจมนปาทุกาย ฐิเตน ปฏิจฺฉาเทตพฺพํ
     {๔๓๗.๑}   สเจ วจฺจกุฏี อูหตา โหติ โธวิตพฺพา สเจ อวเลขนปิฐโร
ปูโร   โหติ   อวเลขนกฏฺฐํ  ฉฑฺเฑตพฺพํ  สเจ  วจฺจกุฏี  อุกฺลาปา  โหติ
วจฺจกุฏี    สมฺมชฺชิตพฺพา    สเจ   ปริภณฺฑํ   อุกฺลาปํ   โหติ   ปริภณฺฑํ
สมฺมชฺชิตพฺพํ   สเจ   ปริเวณํ   อุกฺลาปํ   โหติ   ปริเวณํ   สมฺมชฺชิตพฺพํ
สเจ     โกฏฺฐโก     อุกฺลาโป    โหติ    โกฏฺฐโก    สมฺมชฺชิตพฺโพ
สเจ    อาจมนกุมฺภิยา    อุทกํ    น    โหติ   อาจมนกุมฺภิยา   อุทกํ
@เชิงอรรถ: ๑ ยุ. เตนาติสทฺโท นตฺถิ ฯ ๒ ม. ยุ. จปุจปุการกํ ฯ
อาสิญฺจิตพฺพํ
     {๔๓๗.๒}   อิทํ  โข  ภิกฺขเว  ภิกฺขูนํ  วจฺจกุฏีวตฺตํ  ยถา  ภิกฺขูหิ
วจฺจกุฏิยา สมฺมา วตฺติตพฺพนฺติ ฯ
     [๔๓๘]   เตน  โข  ปน  สมเยน  สทฺธิวิหาริกา  อุปชฺฌาเยสุ  น
สมฺมา   วตฺตนฺติ  ฯ  เย  เต  ภิกฺขู  อปฺปิจฺฉา  ฯเปฯ  เต  อุชฺฌายนฺติ
ขียนฺติ    วิปาเจนฺติ    กถํ    หิ   นาม   สทฺธิวิหาริกา   อุปชฺฌาเยสุ
น   สมฺมา   วตฺติสฺสนฺตีติ   ฯ   อถโข   เต  ภิกฺขู  ภควโต  เอตมตฺถํ
อาโรเจสุํ   ฯเปฯ   สจฺจํ   กิร   ภิกฺขเว   สทฺธิวิหาริกา  อุปชฺฌาเยสุ
น   สมฺมา   วตฺตนฺตีติ   ฯ   สจฺจํ  ภควาติ  ฯ  วิครหิ  พุทฺโธ  ภควา
กถํ    หิ   นาม   ภิกฺขเว   สทฺธิวิหาริกา   อุปชฺฌาเยสุ   น   สมฺมา
วตฺติสฺสนฺติ    เนตํ    ภิกฺขเว   อปฺปสนฺนานํ   วา   ปสาทาย   ฯเปฯ
วิครหิตฺวา   ธมฺมึ   กถํ   กตฺวา   ภิกฺขู   อามนฺเตสิ   เตนหิ  ภิกฺขเว
สทฺธิวิหาริกานํ      อุปชฺฌาเยสุ     วตฺตํ     ปญฺญาเปสฺสามิ     ยถา
สทฺธิวิหาริเกหิ อุปชฺฌาเยสุ สมฺมา วตฺติตพฺพํ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๒๔๔-๒๔๕.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=7&item=437&items=2
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=7&item=437&items=2&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=7&item=437&items=2
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=7&item=437&items=2
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=7&i=437
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๗
https://84000.org/tipitaka/read/?index_7
https://84000.org/tipitaka/english/?index_7