ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๔ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๔ วินย. มหาวคฺโค (๑)
     [๘๓]   เตน   โข  ปน  สมเยน  สทฺธิวิหาริกา  อุปชฺฌาเยสุ  น
สมฺมาวตฺตนฺติ   ฯ   เย   เต  ภิกฺขู  อปฺปิจฺฉา  ฯเปฯ  เต  อุชฺฌายนฺติ
ขียนฺติ   วิปาเจนฺติ   กถํ   หิ   นาม   สทฺธิวิหาริกา   อุปชฺฌาเยสุ  น
สมฺมาวตฺติสฺสนฺตีติ   ฯ  อถโข  เต  ภิกฺขู  ภควโต  เอตมตฺถํ  อาโรเจสุํ
สจฺจํ   กิร   ภิกฺขเว  สทฺธิวิหาริกา  อุปชฺฌาเยสุ  น  สมฺมาวตฺตนฺตีติ  ฯ
สจฺจํ   ภควาติ   ฯ   วิครหิ   พุทฺโธ   ภควา  กถํ  หิ  นาม  ภิกฺขเว
สทฺธิวิหาริกา    อุปชฺฌาเยสุ    น   สมฺมาวตฺติสฺสนฺตีติ   ฯ   วิครหิตฺวา
ธมฺมึ   กถํ   กตฺวา   ภิกฺขู   อามนฺเตสิ   น   ภิกฺขเว  สทฺธิวิหาริเกน
อุปชฺฌายมฺหิ   น   สมฺมาวตฺติตพฺพํ   โย   น   สมฺมาวตฺเตยฺย   อาปตฺติ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. สพฺพตฺถ รชิตพฺพํ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๙๙.

ทุกฺกฏสฺสาติ ฯ เนว สมฺมาวตฺตนฺติ ฯ ภควโต เอตมตฺถํ อาโรเจสุํ อนุชานามิ ภิกฺขเว อสมฺมาวตฺตนฺตํ ปณาเมตุํ ฯ เอวญฺจ ปน ภิกฺขเว ปณาเมตพฺโพ ปณาเมมิ ตนฺติ วา มายิธ ปฏิกฺกมีติ วา นีหร เต ปตฺตจีวรนฺติ วา นาหํ ตยา อุปฏฺาตพฺโพติ วา กาเยน วิญฺาเปติ วาจาย วิญฺาเปติ กาเยน วาจาย วิญฺาเปติ ปณามิโต โหติ สทฺธิวิหาริโก น กาเยน วิญฺาเปติ น วาจาย วิญฺาเปติ น กาเยน วาจาย วิญฺาเปติ น ปณามิโต โหติ สทฺธิวิหาริโกติ ฯ {๘๓.๑} เตน โข ปน สมเยน สทฺธิวิหาริกา ปณามิตา น ขมาเปนฺติ ฯ ภควโต เอตมตฺถํ อาโรเจสุํ ฯ อนุชานามิ ภิกฺขเว ขมาเปตุนฺติ ฯ เนว ขมาเปนฺติ ฯ ภควโต เอตมตฺถํ อาโรเจสุํ ฯ น ภิกฺขเว ปณามิเตน น ขมาเปตพฺโพ โย น ขมาเปยฺย อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺสาติ ฯ {๘๓.๒} เตน โข ปน สมเยน อุปชฺฌายา ขมาปิยมานา น ขมนฺติ ฯ ภควโต เอตมตฺถํ อาโรเจสุํ ฯ อนุชานามิ ภิกฺขเว ขมิตุนฺติ ฯ เนว ขมนฺติ ฯ สทฺธิวิหาริกา ปกฺกมนฺติปิ วิพฺภมนฺติปิ ติตฺถิเยสุปิ สงฺกมนฺติ ฯ ภควโต เอตมตฺถํ อาโรเจสุํ ฯ น ภิกฺขเว ขมาปิยมาเนน น ขมิตพฺพํ โย น ขเมยฺย อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺสาติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๔ หน้าที่ ๙๘-๙๙. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=4&item=83&items=1&pagebreak=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=4&item=83&items=1&pagebreak=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=4&item=83&items=1&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=4&item=83&items=1&pagebreak=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=4&i=83              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=3&A=868              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=3&A=868              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๔ http://84000.org/tipitaka/read/?index_4

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :