พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗  พระอภิธรรมปิฎกเล่มที่ ๔
กถาวัตถุปกรณ์

วรรคที่ ๕
วิมุตตกถา
             [๑๐๒๖] สกวาที วิมุตติญาณ ชื่อว่าหลุดพ้นแล้วหรือ?
             ปรวาที ถูกแล้ว
             ส. วิมุตติญาณ ไม่ว่าอย่างใดหมด ชื่อว่าหลุดพ้นแล้วหรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. วิมุตติญาณ ชื่อว่าหลุดพ้นแล้วหรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. ปัจจเวกขณญาณ ชื่อว่าหลุดพ้นแล้วหรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. วิมุตติญาณ ชื่อว่าหลุดพ้นแล้วหรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. วิมุตติญาณของโคตรภูบุคคล ชื่อว่าหลุดพ้นแล้วหรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗ บรรทัดที่ ๙๘๔๕-๙๘๕๘ หน้าที่ ๔๐๙.
https://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=37&A=9845&Z=9858&pagebreak=0
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=37&item=1026&items=1
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็น เกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=37&item=1026&items=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลีอักษรไทย :-
https://84000.org/tipitaka/pali/pali_item.php?book=37&item=1026&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=37&item=1026&items=1
             ศึกษาอรรถกถานี้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=37&i=1026
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗
https://84000.org/tipitaka/read/?index_37
https://84000.org/tipitaka/english/?index_37