พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗  พระอภิธรรมปิฎกเล่มที่ ๔
กถาวัตถุปกรณ์

อธิคัยหมนสิการกถา
             [๑๖๕๗] สกวาที มนสิการรวบยอดได้ หรือ?
             ปรวาที ถูกแล้ว
             ส. รู้ชัดซึ่งจิตนั้นด้วยจิตนั้นได้ หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. รู้ชัดซึ่งจิตนั้นด้วยจิตนั้น หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. รู้ชัดซึ่งจิตนั้นด้วยจิตนั้นว่า จิต ดังนี้ ได้หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. ผู้ชัดซึ่งจิตนั้นด้วยจิตนั้นว่า จิต ดังนี้ได้ หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. จิตนั้นเป็นอารมณ์ของจิตนั้น หรือ?
@๑. ม. ม. ข้อ ๑๗๖ หน้า ๑๘๐
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. จิตนั้นเป็นอารมณ์ของจิตนั้น หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. ถูกต้องผัสสะนั้นด้วยผัสสะนั้น ฯลฯ ด้วยเวทนานั้น ฯลฯ ด้วยสัญญา
นั้น ฯลฯ ด้วยเจตนานั้น ฯลฯ ด้วยจิตนั้น ฯลฯ ด้วยวิตกนั้น ฯลฯ
ด้วยวิจารนั้น ฯลฯ ด้วยปีตินั้น ฯลฯ ด้วยสติ ฯลฯ รู้ชัดปัญญานั้น
ด้วยปัญญานั้น หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. กำลังมนสิการอดีตว่า อดีต ดังนี้อยู่ ก็มนสิการอนาคตว่าอนาคต ดังนี้ได้
หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. กำลังมนสิการอดีตว่า อดีต ดังนี้อยู่ ก็มนสิการอนาคตว่าอนาคต ดังนี้ได้
หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. เป็นการประชุมกันแห่งผัสสะ ๒ ฯลฯ แห่งจิต ๒ หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. กำลังมนสิการอดีตว่า อดีต ดังนี้อยู่ ก็มนสิการปัจจุบันว่าปัจจุบัน
ดังนี้ได้ หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. กำลังมนสิการอดีตว่า อดีต ดังนี้อยู่ ก็มนสิการปัจจุบันว่าปัจจุบัน ดังนี้ได้
หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. เป็นการประชุมกันแห่งผัสสะ ๒ ฯลฯ แห่งจิต ๒ หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. กำลังมนสิการอดีตว่า อดีต ดังนี้อยู่ ก็มนสิการอนาคตว่าอนาคต ดังนี้ได้
มนสิการปัจจุบันว่า ปัจจุบัน ดังนี้ได้ หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. กำลังมนสิการอดีตว่า อดีต ดังนี้อยู่ ก็มนสิการอนาคตว่าอนาคต ดังนี้ได้
มนสิการปัจจุบันว่า ปัจจุบัน ดังนี้ได้ หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. เป็นการประชุมกันแห่งผัสสะ ๓ ฯลฯ แห่งจิต ๓ หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. กำลังมนสิการอนาคตว่า อนาคต ดังนี้อยู่ ก็มนสิการอดีตว่าอดีต ดังนี้ได้
หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. กำลังมนสิการอนาคตว่า อนาคต ดังนี้อยู่ ก็มนสิการอดีตว่า อดีต
ดังนี้ได้ หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. เป็นการประชุมกันแห่งผัสสะ ๒ ฯลฯ แห่งจิต ๒ หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. กำลังมนสิการอนาคตว่า อนาคต ดังนี้อยู่ ก็มนสิการปัจจุบันว่า ปัจจุบัน
ดังนี้ได้ หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. กำลังมนสิการอนาคตว่า อนาคต ดังนี้อยู่ ก็มนสิการปัจจุบันว่า ปัจจุบัน
ดังนี้ได้ หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. เป็นการประชุมแห่งผัสสะ ๒ ฯลฯ แห่งจิต ๒ หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. กำลังมนสิการอนาคตว่า อนาคต ดังนี้อยู่ ก็มนสิการอดีตว่าอดีต ดัง
นี้ได้ มนสิการปัจจุบันว่า ปัจจุบัน ดังนี้ได้ หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. กำลังมนสิการอนาคตว่า อนาคต ดังนี้อยู่ ก็มนสิการอดีตว่า อดีต ดัง
นี้ได้ มนสิการปัจจุบันว่า ปัจจุบัน ดังนี้ได้ หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. เป็นการประชุมแห่งผัสสะ ๓ ฯลฯ แห่งจิต ๓ หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. กำลังมนสิการปัจจุบันว่า ปัจจุบัน ดังนี้อยู่ ก็มนสิการอดีตว่า อดีต
ดังนี้ได้ หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. กำลังมนสิการปัจจุบันว่า ปัจจุบัน ดังนี้อยู่ ก็มนสิการอดีตว่า อดีต
ดังนี้ได้ หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. เป็นการประชุมแห่งผัสสะ ๒ ฯลฯ แห่งจิต ๒ หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. กำลังมนสิการปัจจุบันว่า ปัจจุบัน ดังนี้อยู่ ก็มนสิการอนาคตว่า อนาคต
ดังนี้ได้ หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. กำลังมนสิการปัจจุบันว่า ปัจจุบัน ดังนี้อยู่ ก็มนสิการอนาคตว่า
อนาคต ดังนี้ได้ หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. เป็นการประชุมแห่งผัสสะ ๒ ฯลฯ แห่งจิต ๒ หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. กำลังมนสิการปัจจุบันว่า ปัจจุบัน ดังนี้อยู่ ก็มนสิการอดีตว่า อดีต
ดังนี้ได้ มนสิการอนาคตว่า อนาคต ดังนี้ได้ หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. กำลังมนสิการปัจจุบันว่า ปัจจุบัน ดังนี้อยู่ ก็มนสิการอดีตว่า อดีต
ดังนี้ได้ มนสิการอนาคตว่า อนาคต ดังนี้ได้ หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. เป็นการประชุมกันแห่งผัสสะ ๓ ฯลฯ แห่งจิต ๓ หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗ บรรทัดที่ ๑๗๑๔๐-๑๗๒๓๒ หน้าที่ ๗๑๓-๗๑๗.
https://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=37&A=17140&Z=17232&pagebreak=0
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=37&item=1657&items=1
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็น เกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=37&item=1657&items=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลีอักษรไทย :-
https://84000.org/tipitaka/pali/pali_item.php?book=37&item=1657&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=37&item=1657&items=1
             ศึกษาอรรถกถานี้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=37&i=1657
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗
https://84000.org/tipitaka/read/?index_37
https://84000.org/tipitaka/english/?index_37