ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ สุตฺต. ขุ. ชาตกํ (๑): เอก-จตฺตาลีสนิปาตชาตกํ

                                    ๑๐ กุมฺมาสปิณฺฑชาตกํ ๓-
     [๑๑๐๗]      น กิรตฺถิ อโนมทสฺสีสุ
                       ปาริจริยา พุทฺเธสุ อปฺปกา ๔-
@เชิงอรรถ:  ม. โก มเมตํ ... ฯ   ม. สุปฺปมาเณสุ ฯ   ม. กุมฺมาสปิณฺฑิ ... ฯ
@ ม. อปฺปิกา ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๓๔.

สุกฺขาย อโลณิกาย จ ปสฺส ผลํ กุมฺมาสปิณฺฑิยา ฯ หตฺถี ควาสฺสา จิเม พหู ธนธญฺญา ปฐวี จ เกวลา นาริโย จิมา อจฺฉรูปมา ปสฺส ผลํ กุมฺมาสปิณฺฑิยา ฯ [๑๑๐๘] อภิกฺขณํ ราชกุญฺชร คาถา ภาสสิ โกสลาธิป ปุจฺฉามิ ตํ รฏฺฐวฑฺฒน พาฬฺหํ ปีติมโน ปภาสสิ ฯ [๑๑๐๙] อิมสฺมึเยว นคเร กุเล อญฺญตเร อหุํ ปรกมฺมกโร อาสึ ภตโก สีลสํวุโต ฯ กมฺมาย นิกฺขมนฺตาหํ ๑- จตุโร สมณทฺทสํ อาจารสีลสมฺปนฺเน สีติภูเต อนาสเว ฯ เตสุ จิตฺตํ ปสาเทตฺวา นิสีเทตฺวา ปณฺณสนฺถเต อทํ พุทฺธาน กุมฺมาสํ ปสนฺโน เสหิ ปาณิภิ ฯ ตสฺส กมฺมสฺส กุสลสฺส อิทํ เม เอทิสํ ผลํ อนุโภมิ อิทํ รชฺชํ ผีตํ ธรณิมุตฺตมํ ฯ [๑๑๑๐] ททํ ภุญฺช จ มา จ ปมาโท จกฺกํ วตฺตย โกสลาธิป @เชิงอรรถ: ม. นิกฺขมนฺโตหํ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๓๕.

มา ราช อธมฺมิโก อหุ ธมฺมํ ปาลย โกสลาธิป ฯ [๑๑๑๑] โสหํ ตเทว ปุนปฺปุนํ วฏุมํ อาจริสฺสามิ โสภเน อริยาจริตํ สุโกสเล อรหนฺโต เม มนาปาว ปสฺสิตุํ ฯ [๑๑๑๒] เทวี วิย อจฺฉรูปมา มชฺเฌ นาริคณสฺส โสภสิ กึ กมฺมมกาสิ ภทฺทกํ เกนาสิ วณฺณวตี สุโกสเล ฯ [๑๑๑๓] อมฺพฏฺฐกุลสฺส ขตฺติย ทาสฺยาหํ ปรเปสิยา อหุํ สญฺญตา จ ธมฺมชีวินี สีลวตี จ อปาปทสฺสนา ฯ อุทฺธฏภตฺตํ อหํ ตทา จรมานสฺส อทาสิ ภิกฺขุโน จิตฺตา สุมนา สยํ อหํ ตสฺส กมฺมสฺส ผลํ มเมทิสนฺติ ฯ กุมฺมาสปิณฺฑชาตกํ ทสมํ ฯ ---------

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๒๓๓-๒๓๕. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=4757&w=&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=4757&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=27&item=1107&items=7              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=27&siri=415              ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=1107              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=39&A=4759              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=39&A=4759              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_27 https://84000.org/tipitaka/english/?index_27

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]