ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ สุตฺต. ขุ. ชาตกํ (๑): เอก-จตฺตาลีสนิปาตชาตกํ

หน้าที่ ๓๔๒.

เตรสนิปาตชาตกํ ๑ อมฺพชาตกํ [๑๗๒๕] อหาสิ เม อมฺพผลานิ ปุพฺเพ อณูนิ ถูลานิ จ พฺรหฺมจารี เตเหว มนฺเตหิ นทานิ ตุยฺหํ ทุมปฺผลา ปาตุภวนฺติ พฺรเหฺม ฯ [๑๗๒๖] นกฺขตฺตโยคํ ปฏิมานยามิ ขณํ มุหุตฺตญฺจ มนฺเตน ปสฺสํ ๑- นกฺขตฺตโยคญฺจ ขณญฺจ ลทฺธา อทฺธา หริสฺสมฺพผลํ พหุกํ ๒- ฯ [๑๗๒๗] นกฺขตฺตโยคํ น ปุเร อภาณิ ขณํ มุหุตฺตํ น ปุเร อสํสิ อถาหริ อมฺพผลํ ปหุตํ ๓- วณฺเณน คนฺเธน รเสนุเปตํ ฯ [๑๗๒๘] มนฺตาภิชปฺเปน ปุเรปิ ๔- ตุยฺหํ ทุมปฺผลา ปาตุภวนฺติ พฺรเหฺม สฺวาชฺช น วาเทสิ ๕- ชปฺปมฺปิ มนฺตํ ๖- อยํ โส โก นาม ตวชฺช ธมฺโม ฯ @เชิงอรรถ: สี. ยุ. ขณํ มุหุตฺตํ น มํ โตสยนฺติ ฯ สี. ยุ. อถาหริสฺสมฺพผลํ ปหูตํ ฯ @ ม. สยํ หรี อมฺพผลํ ปหูตํ ฯ ม. ปุเร หิ ฯ สี. ยุ. ปุรสฺส ฯ @ สี. ม. ปาเรสิ ฯ สี. ยุ. ชปมฺปิ มนฺเต ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๔๓.

[๑๗๒๙] จณฺฑาลปุตฺโต มม สมฺปทาสิ ธมฺเมน มนฺเต ปกติญฺจ สํสิ มา จสฺสุ เม ปุจฺฉิโต นามโคตฺตํ คุยฺหิตฺโถ มา ตํ วิชเหยฺยุ มนฺตา ๑- ฯ [๑๗๓๐] โสหํ ชนินฺเทน ชนมฺหิ ปุฏฺโฐ มกฺขาภิภูโต อลิกํ อภาณึ มนฺตา อิเม พฺราหฺมณสฺสาติ มิจฺฉา ปหีนมนฺโต กปโณ รุทามิ ฯ [๑๗๓๑] เอรณฺฑา ปุจิมนฺทา วา อถ วา ปาลิภทฺทกา มธุํ มธุตฺถิโก วินฺเท โส หิ ตสฺส ทุมุตฺตโม ฯ [๑๗๓๒] ขตฺติยา พฺราหฺมณา เวสฺสา สุทฺทา จณฺฑาลปุกฺกุสา ยมฺหา ธมฺมํ วิชาเนยฺย โส หิ ตสฺส นรุตฺตโม ฯ [๑๗๓๓] อิมสฺส ทณฺฑญฺจ วธญฺจ ทตฺวา คเล คเหตฺวา พลยาถ ๒- ชมฺมํ โย อุตฺตมตฺถํ กสิเรน ลทฺธํ มานาติมาเนน วินาสยิตฺถ ฯ [๑๗๓๔] ยถา สมํ มญฺญมาโน ปเตยฺย โสพฺภํ คุหํ นรกํ ปูติปาทํ รชฺชูติ วา อกฺกเม กณฺหสปฺปํ @เชิงอรรถ: ม. อตฺถํ วิชเหยฺย มนฺโต ฯ ม. ขลยาถ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๔๔.

อนฺโธ ยถา โชติมธิฏฺฐเหยฺย เอวมฺปิ ตฺวํ มํ ขลิตํ สปญฺญ ปหีนมนฺตสฺส ปุน สมฺปทาหิ ๑- ฯ [๑๗๓๕] ธมฺเมน มนฺเต ๒- ตว สมฺปทาสึ ตฺวมฺปิ ธมฺเมน ปริคฺคเหสิ ปกติมฺปิ เต อตฺตมโน อสํสิ ๓- ธมฺเม ฐิตํ ตํ น ชเหยฺย มนฺโต ฯ [๑๗๓๖] โส ๔- พาล มนฺตํ กสิเรน ลทฺธํ ยํ ทุลฺลภํ อชฺช มนุสฺสโลเก กิจฺฉา ลทฺธํ ชีวิตํ อปฺปปญฺโญ ๕- วินาสยี อลิกํ ภาสมาโน ฯ [๑๗๓๗] พาลสฺส มุฬฺหสฺส อกตญฺญุโน จ มุสา ภณนฺตสฺส อสญฺญตสฺส มนฺเต มยํ ตาทิสเก น เทม กุโต มนฺตา คจฺฉ น มยฺหํ รุจฺจสีติ ฯ อมฺพชาตกํ ปฐมํ ฯ --------- @เชิงอรรถ: ม. ปุนปฺปทาหิ ฯ สี. ยุ. ปุนปฺปสีท ฯ ม. มนฺตํ ฯ ม. อสํสึ ฯ @ ม. โย ฯ สี. กิจฺฉา ลทฺธํ ชิวิกํ อปฺปญฺโญ ฯ ม กิญฺจาปิ ลทฺธา ชีวิตุํ. @อปฺปญฺโญ ฯ ยุ. กจฺฉาปิ ลทฺธา ชีวิกํ อปฺปญฺญ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๓๔๒-๓๔๔. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=6994&w=&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=6994&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=27&item=1725&items=13              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=27&siri=474              ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=1725              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=40&A=2984              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=40&A=2984              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_27 https://84000.org/tipitaka/english/?index_27

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]