บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
๑๙๖. ๙. โกสลวิหาริตฺเถรคาถาวณฺณนา สทฺธายาหํ ปพฺพชิโตติ อายสฺมโต โกสลวิหาริตฺเถรสฺส คาถา. กา อุปฺปตฺติ? อยมฺปิ กิร ปทุมุตฺตรสฺส ภควโต กาเล กุสลพีชํ โรเปตฺวา ตํ ตํ ปุญฺญํ อกาสิ. เสสํ อญฺชนวนิยตฺเถรวตฺถุสทิสเมว. อยํ ปน วิเสโส:- อยํ กิร วุตฺตนเยน ปพฺพชิตฺวา กตปุพฺพกิจฺโจ โกสลรฏฺเฐ อญฺญตรสฺมึ คาเม เอกํ อุปาสกกุลํ นิสฺสาย อรญฺเญ วิหรติ, ตํ โส อุปาสโก รุกฺขมูเล วสนฺตํ ทิสฺวา กุฏิกํ กาเรตฺวา อทาสิ. เถโร กุฏิกายํ วิหรนฺโต อาวาสสปฺปาเยน สมาธานํ ลภิตฺวา วิปสฺสนํ อุสฺสุกฺกาเปตฺวา น จิรสฺเสว อรหตฺตํ ปาปุณิ. เตน วุตฺตํ อปทาเน ๑- :- "หิมวนฺตสฺสาวิทูเร วสามิ ปณฺณสนฺถเร ฆาเสสุ เคธมาปนฺโน เสยฺยสีโล จหํ ตทา. ขณนฺตาลุกลมฺพานิ ๒- พิฬาลิตกฺกลานิ จ โลกํ ภลฺลาตกํ พิลฺลํ อาหตฺวา ๓- ปฏิยาทิตํ. ปทุมุตฺตโร โลกวิทู อาหุตีนํ ปฏิคฺคโห มม สงฺกปฺปมญฺญาย อาคจฺฉิ มม สนฺติกํ. อุปาคตํ มหานาคํ เทวเทวํ นราสภํ พิฬาลึ ปคฺคเหตฺวาน ปตฺตมฺหิ โอกิรึ อหํ. ปริภุญฺชิ มหาวีโร โตสยนฺโต มมํ ตทา ปริภุญฺชิตฺวาน สพฺพญฺญู อิมํ คาถํ อภาสถ. สกํ จิตฺตํ ปสาเทตฺวา พิฬาลึ เม ตทา ตุวํ กปฺปานํ สตสหสฺสํ ทุคฺคตึ นุปปชฺชสิ. จริมํ วตฺตเต มยฺหํ ๔- ภวา สพฺเพ สมูหตา @เชิงอรรถ: ๑ ขุ.อป. ๓๒/๕๓/๒๐๐ พิฬาลิทายกตฺเถราปทาน ๒ สี. วนมาลุกลมฺพานิ, @ ม. ขณนฺตาลุกฬปฺปานิ ๓ ม. อาหนฺตฺวา ๔ สี. ตว เม อาสิ ธาเรมิ อนฺติมํ เทหํ สมฺมาสมฺพุทฺธสาสเน. จตุปญฺญาสิโต กปฺเป สุเมขลิยสวฺหโย ๑- สตฺตรตนสมฺปนฺโน จกฺกวตฺตี มหพฺพโล. กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ ฯเปฯ กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺ"ติ. อรหตฺตํ ปน ปตฺวา วิมุตฺติสุขปฺปฏิสํเวทเนน อุปฺปนฺนปีติเวเคน อุทาเนนฺโต:- ๒- "สทฺธายาหํ ปพฺพชิโต อรญฺเญ เม กุฏิกา กตา อปฺปมตฺโต จ อาตาปี สมฺปชาโน ปติสฺสโต"ติ คาถํ อภาสิ. ๒- [๕๙] ตตฺถ สทฺธายาติ ภควโต เวสาลึ อุปคมเน อานุภาวํ ทิสฺวา "เอกนฺตนิยฺยานิกํ อิทํ สาสนํ, ตสฺมา อทฺธา อิมาย ปฏิปตฺติยา ชรามรณโต มุจฺจิสฺสามี"ติ อุปฺปนฺนสทฺธาวเสน ปพฺพชิโต ปพฺพชฺชํ อุปคโต. อรญฺเญ เม กุฏิกา กตาติ ตสฺสา ปพฺพชฺชาย อนุรูปวเสน อรญฺเญ วสโต เม กุฏิกา กตา, ปพฺพชฺชานุรูปํ อารญฺญโก หุตฺวา วูปกฏฺโฐ วิหรามีติ ทสฺเสติ. เตนาห "อปฺปมตฺโต จ อาตาปี, สมฺปชาโน ปติสฺสโต"ติ. อรญฺญวาสลทฺเธน ๓- กายวิเวเกน ชาคริยํ อนุยุญฺชนฺโต ตตฺถ สติยา อวิปฺปวาเสน อปฺปมตฺโต, อารทฺธวิริยตาย อาตาปี, ปุพฺพภาคิยสติสมฺปชญฺญปาริปูริยา วิปสฺสนํ วฑฺเฒตฺวา อรหตฺตาธิคเมน ปญฺญา- สติเวปุลฺลปฺปตฺติยา ๔- อจฺจนฺตเมว สมฺปชาโน ปติสฺสโต วิหรามีติ อตฺโถ. อปฺปมตฺตภาวาทิกิตฺตเน จสฺส อิทเมว อญฺญาพฺยากรณํ อโหสิ, โกสลรฏฺเฐ จิรนิวาสิภาเวน ปน โกสลวิหารีติ สมญฺญา ชาตาติ. โกสลวิหาริตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา. @เชิงอรรถ: ๑ สี. สุเมลยสวฺหโย ๒-๒ ฉ.ม. "สทฺธายาหํ ปพฺพชิโต"ติ คาถํ อภาสิ @๓ สี. อรญฺญวาเสน ลทฺเธน ๔ สี. อรหตฺตาธิคมนปญฺญาย สติเวปุลฺลปฺปตฺติยาอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้า ๒๐๘-๒๐๙. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=32&A=4643&modeTY=2 The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=32&A=4643&modeTY=2 อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=196 เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=26&A=5315 พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=26&A=5558 The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=26&A=5558 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ http://84000.org/tipitaka/read/?index_26
|
บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑.
การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย.
หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]