พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์

อันตราย ๑๐ เหตุฉุกเฉิน หรือเหตุขัดข้องที่ทรงอนุญาตให้เลิกสวดปาฏิโมกข์ได้ โดยให้สวดปาฏิโมกข์ย่อแทน
       มี ๑๐ คือ
           ๑. ราชันตราย พระราชาเสด็จมา (เลิกสวดเพื่อรับเสด็จ)
           ๒. โจรันตราย โจรมาปล้น (เพื่อหนีภัย)
           ๓. อัคยันตราย ไฟไหม้ (เพื่อดับหรือป้องกันไฟ)
           ๔. อุทกันตราย น้ำหลากมา (หรือฝนตกเมื่อสวดกลางแจ้ง; เพื่อหนีน้ำ)
           ๕. มนุสสันตราย คนมามาก (เพื่อรู้เหตุหรือปฏิสันถาร)
           ๖. อมนุสสันตราย ผีเข้าภิกษุ (เพื่อขับผี)
           ๗. วาฬันตราย สัตว์ร้าย เช่น เสือมาในวัด (เพื่อไล่สัตว์)
           ๘. สิริงสปันตราย งูเลื้อยเข้ามา (เพื่อไล่งู)
           ๙. ชีวิตันตราย มีเรื่องเป็นตาย เช่น ภิกษุอาพาธโรคร้าย (เพื่อช่วยแก้ไข)
           ๑๐. พรหมจริยันตราย มีอันตรายแก่พรหมจรรย์ เช่น มีคนมาจับภิกษุ (เลิกเพราะอลหม่าน);
       ดู ปาฏิโมกข์ย่อ, อุเทศ
       อนึ่ง ภิกษุต้องอาบัติสังฆาทิเทส ถ้ามีอันตรายเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่ง แม้ไม่ได้บอกอาบัติของตนพ้นคืนไป ยังไม่ถือว่าปิดอาบัติ

พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ บรรทัดที่ ๔๑๖๐ - ๔๑๖๑.
http://84000.org/tipitaka/dic/v_line.php?A=4160&Z=4161