พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระอภิธรรมปิฎกเล่มที่ ๔ อภิ. กถาวตฺถุ

     [๖๓๗]   อากาสานญฺจายตนูปคานํ    เทวานํ    จิตฺตํ    มุหุตฺตํ
มุหุตฺตํ    อุปฺปชฺชติ    มุหุตฺตํ   มุหุตฺตํ   นิรุชฺฌตีติ   ฯ   อามนฺตา   ฯ
อากาสานญฺจายตนูปคา    เทวา    มุหุตฺตํ    มุหุตฺตํ    จวนฺติ   มุหุตฺตํ
มุหุตฺตํ อุปฺปชฺชนฺตีติ ฯ น เหวํ วตฺตพฺเพ ฯเปฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๗ หน้าที่ ๒๒๙.
http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item.php?book=37&item=637&items=1
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item.php?book=37&item=637&items=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
http://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=37&item=637&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
http://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=37&item=637&items=1
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=37&i=637
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗
http://84000.org/tipitaka/read/?index_37