มจร. ๘. มานปริญญาสูตร : พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อิติวุตตกะ [๑. เอกกนิบาต]

๑. ปฐมวรรค ๘. มานปริญญาสูตร

๘. มานปริญญาสูตร ว่าด้วยการกำหนดรู้มานะ [๘] แท้จริง พระสูตรนี้ พระผู้มีพระภาคตรัสไว้แล้ว พระสูตรนี้ พระอรหันต์ กล่าวไว้แล้ว ข้าพเจ้าได้สดับมาอย่างนี้ “ภิกษุทั้งหลาย ผู้ไม่รู้ซึ้งถึงมานะ ยังกำหนดรู้มานะไม่ได้ ยังไม่คลายความ พอใจในมานะนั้น ยังละมานะไม่ได้ ก็ยังไม่อาจสิ้นทุกข์ได้ ภิกษุทั้งหลาย ส่วนผู้รู้ ซึ้งถึงมานะ กำหนดรู้มานะได้ คลายความพอใจในมานะนั้นได้ ละมานะได้ จึงอาจ สิ้นทุกข์ได้ พระผู้มีพระภาคได้ตรัสเนื้อความดังกล่าวมานี้แล้ว ในพระสูตรนั้น จึงตรัส คาถาประพันธ์ดังนี้ว่า หมู่สัตว์นี้ประกอบด้วยมานะ ถูกมานะร้อยรัดไว้ ยินดีแล้วในภพ ไม่กำหนดรู้มานะ จึงกลับมาเกิดซ้ำอีก ส่วนหมู่สัตว์ที่ละมานะได้แล้ว น้อมใจไปในธรรมเป็นที่สิ้นมานะ ครอบงำมานะที่ร้อยรัดได้แล้ว ล่วงพ้นกิเลสเครื่องร้อยรัดได้ทั้งหมด แม้เนื้อความนี้ พระผู้มีพระภาคก็ตรัสไว้แล้ว ข้าพเจ้าได้สดับมาอย่างนี้แล มานปริญญาสูตรที่ ๘ จบ {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๕ หน้า : ๓๕๒}