มจร. ๑๐. ทุติยปลายิตชาดก : พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗

๑๐. ทุติยปลายิตชาดก (๒๓๐) ว่าด้วยการขับไล่ศัตรูแบบสายฟ้าแลบเรื่องที่ ๒ (พระเจ้าคันธาระได้ตรัสสรรเสริญกองทัพของพระองค์ว่า) [๑๕๙] ธงสำหรับรถของเรามากมายมีจำนวนมิใช่น้อย ถึงพลพาหนะก็กำหนดนับไม่ได้ ยากที่ศัตรูใดๆ จะครอบงำย่ำยีได้ ดุจสมุทรสาครยากที่ฝูงกาจะบินข้ามพ้นได้ อนึ่ง กองทัพของเรานี้ก็ยากที่กองทัพอื่นจะครอบงำย่ำยีได้ ดุจภูเขาอันลมไม่สามารถจะพัดให้หวั่นไหวได้ วันนี้ เรานั้นมีกำลังเห็นปานนี้ ยากที่พระราชาเช่นท่านจะครอบงำย่ำยีได้ (พระราชากรุงพาราณสีโพธิสัตว์ทรงขู่ขวัญพระเจ้าคันธาระว่า) [๑๖๐] ท่านอย่าพูดพร่ำเพ้อถึงความที่ตนเป็นคนพาลไปเลย เพราะว่าพระราชาเช่นท่านไม่สามารถจะยึดเอาราชสมบัติได้ เพราะท่านถูกความเร่าร้อน แผดเผาอยู่เสมอ ดังนั้น จึงข่มขี่ครอบงำพระราชาเช่นเราไม่ได้ ท่านนั้นประดุจเข้าไปใกล้คชสารตกมันที่เที่ยวพล่านไปเพียงตัวเดียว ซึ่งจักบดขยี้ท่านให้แหลกลานเหมือนเหยียบย่ำพงอ้อให้เป็นจุรณไป ทุติยปลายิตชาดกที่ ๑๐ จบ กาสาววรรคที่ ๘ จบ {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๗ หน้า : ๑๐๗}

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก [๒. ทุกนิบาต]

๙. อุปาหนวรรค ๑. อุปาหนชาดก (๒๓๑)

รวมชาดกที่มีในวรรคนี้ คือ ๑. กาสาวชาดก ๒. จูฬนันทิยชาดก ๓. ปุฏภัตตชาดก ๔. กุมภีลชาดก ๕. ขันติวัณณนชาดก ๖. โกสิยชาดก ๗. คูถปาณกชาดก ๘. กามนีตชาดก ๙. ปลายิตชาดก ๑๐. ทุติยปลายิตชาดก