มจร. ๑๐. ปุฏทูสกชาดก : พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก [๓. ติกนิบาต]

๓. อุทปานวรรค รวมชาดกที่มีในวรรคนี้

๑๐. ปุฏทูสกชาดก (๒๘๐) ว่าด้วยลิงผู้ชอบทำลายพวงดอกไม้ (พราหมณ์โพธิสัตว์เรียกลิงจ่าฝูงมาว่ากล่าวว่า) [๘๘] พญาเนื้อ ท่านเห็นจะเป็นผู้ฉลาดในการทำห่อใบไม้เป็นแน่แท้ เพราะฉะนั้นจึงได้รื้อมันเสีย คงจะกระทำพวงอื่นให้ดีกว่าเป็นแน่ (ลิงได้ฟังดังนั้น จึงได้กล่าวว่า) [๘๙] มารดาบิดาของข้าพเจ้าเป็นผู้ฉลาดในการทำพวงใบไม้ก็หาไม่ พวกเราได้แต่รื้อสิ่งของที่เขาทำไว้แล้วๆ เท่านั้น ตระกูลของพวกเรานี้มีธรรมอย่างนี้ (พราหมณ์โพธิสัตว์กล่าวว่า) [๙๐] ธรรมของพวกเจ้ายังเป็นเช่นนี้ ก็สภาพที่มิใช่ธรรมของพวกเจ้าจะเป็นเช่นไร ขอพวกเราอย่าได้เห็นธรรม หรือสภาพที่มิใช่ธรรมของพวกเจ้าในกาลไหนๆ เลย ปุฏทูสกชาดกที่ ๑๐ จบ อุทปานวรรคที่ ๓ จบ รวมชาดกที่มีในวรรคนี้ คือ ๑. อุทปานทูสกชาดก ๒. พยัคฆชาดก ๓. กัจฉปชาดก ๔. โลลชาดก ๕. รุจิรชาดก ๖. กุรุธัมมชาดก ๗. โรมชาดก ๘. มหิสชาดก ๙. สตปัตตชาดก ๑๐. ปุฏทูสกชาดก {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๗ หน้า : ๑๔๐}