ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๔ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๔ วินย. มหาวคฺโค (๑)
     [๔]   อถโข   ภควา   สตฺตาหสฺส  อจฺจเยน  ตมฺหา  สมาธิมฺหา
วุฏฺฐหิตฺวา     โพธิรุกฺขมูลา    เยน    อชปาลนิโคฺรโธ    เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา  อชปาลนิโคฺรธรุกฺขมูเล  ๓-  สตฺตาหํ  เอกปลฺลงฺเกน  นิสีทิ
วิมุตฺติสุขปฏิสํเวที ฯ
     อถโข   อญฺญตโร   หุํหุกชาติโก   ๔-   พฺราหฺมโณ  เยน  ภควา
เตนุปสงฺกมิ    อุปสงฺกมิตฺวา    ภควตา    สทฺธึ   สมฺโมทิ   สมฺโมทนียํ
@เชิงอรรถ:  ม. สูริโยว ฯ กตฺถจิ สูโรว อิติปิ ทิสฺสติ ฯ  สี. อิทํ ปาฐทฺวยํ น ทิสฺสติ ฯ
@ ม. อชปาลนิโคฺรธมูเล ฯ  ยุ. รา. หุํหุกชาติโก ฯ หุํหุกชาติโกติ โส กิร
@ทิฏฺฐมงฺคลิโก นาม มานวเสน โกธวเสน จ หุํหุนฺติ กโรนฺโต วิจรติ ตสฺมา
@หุํหุกชาติโกติ วุจฺจติ ฯ หุหุกฺกชาติโกติปิ ปฐนฺตีติ ตพฺพณฺณนา ฯ
กถํ   สาราณียํ   วีติสาเรตฺวา   เอกมนฺตํ  อฏฺฐาสิ  ฯ  เอกมนฺตํ  ฐิโต
โข    โส   พฺราหฺมโณ   ภควนฺตํ   เอตทโวจ   กิตฺตาวตา   นุ   โข
โภ    โคตม   พฺราหฺมโณ   โหติ   กตเม   จ   ปน   พฺราหฺมณกรณา
ธมฺมาติ ฯ
     {๔.๑}   อถโข   ภควา  เอตมตฺถํ  วิทิตฺวา  ตายํ  เวลายํ  อิมํ
อุทานํ อุทาเนสิ
              โย พฺราหฺมโณ พาหิตปาปธมฺโม
              นีหุํหุโก ๑- นิกฺกสาโว ยตตฺโต
              เวทนฺตคู วูสิตพฺรหฺมจริโย
              ธมฺเมน โส ๒- พฺรหฺมวาทํ วเทยฺย
              ยสฺสุสฺสทา นตฺถิ กุหิญฺจิ โลเกติ ฯ
              อชปาลนิโคฺรธกถา นิฏฺฐิตา ๓- ฯ
     [๕]   อถโข   ภควา   สตฺตาหสฺส  อจฺจเยน  ตมฺหา  สมาธิมฺหา
วุฏฺฐหิตฺวา     อชปาลนิโคฺรธมูลา     เยน    มุจลินฺโท    เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา     มุจลินฺทมูเล     สตฺตาหํ     เอกปลฺลงฺเกน     นิสีทิ
วิมุตฺติสุขปฏิสํเวที ฯ
     เตน    โข    ปน    สมเยน   มหาอกาลเมโฆ   อุทปาทิ   ฯ
สตฺตาหวทฺทลิกา    สีตวาตทุทฺทินี    ฯ   อถโข   มุจลินฺโท   นาคราชา
สกภวนา   นิกฺขมิตฺวา   ภควโต  กายํ  สตฺตกฺขตฺตุํ  โภเคหิ  ปริกฺขิปิตฺวา
@เชิงอรรถ:  ยุ. รา. นิหุหุํโก ฯ ม. นิหุํหุํโก นิกสาโว ฯ  ยุ. รา. โส พฺราหฺมโณ ฯ
@ สี. อิทํ ปาฐทฺวยํ น ทิสฺสติ ฯ
อุปริมุทฺธนิ    มหนฺตํ    ผณํ   กริตฺวา   อฏฺฐาสิ   มา   ภควนฺตํ   สีตํ
มา  ภควนฺตํ  อุณฺหํ  มา  ภควนฺตํ  ฑํสมกสวาตาตปสิรึสปสมฺผสฺโสติ  ๑- ฯ
อถโข   มุจลินฺโท   นาคราชา  สตฺตาหสฺส  อจฺจเยน  วิทฺธํ  วิคตพลาหกํ
เทวํ    วิทิตฺวา    ภควโต   กายา   โภเค   วินีเวเฐตฺวา   สกวณฺณํ
ปฏิสํหริตฺวา    มาณวกวณฺณํ   อภินิมฺมินิตฺวา   ภควโต   ปุรโต   อฏฺฐาสิ
อญฺชลิโก ภควนฺตํ นมสฺสมาโน ฯ
     อถโข   ภควา   เอตมตฺถํ   วิทิตฺวา  ตายํ  เวลายํ  อิมํ  อุทานํ
อุทาเนสิ
          สุโข วิเวโก ตุฏฺฐสฺส         สุตธมฺมสฺส ปสฺสโต
          อพฺยาปชฺฌํ สุขํ โลเก      ปาณภูเตสุ สญฺญโม
          สุขา วิราคตา โลเก         กามานํ สมติกฺกโม
          อสฺมิมานสฺส โย วินโย    เอตํ เว ปรมํ สุขนฺติ ฯ
                              มุจลินฺทกถา นิฏฺฐิตา ๒- ฯ
     [๖]   อถโข   ภควา   สตฺตาหสฺส  อจฺจเยน  ตมฺหา  สมาธิมฺหา
วุฏฺฐหิตฺวา      มุจลินฺทมูลา      เยน     ราชายตนํ     เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา     ราชายตนมูเล     สตฺตาหํ    เอกปลฺลงฺเกน    นิสีทิ
วิมุตฺติสุขปฏิสํเวที ฯ
     เตน  โข  ปน  สมเยน  ตปุสฺสภลฺลิกา  ๓-  วาณิชา  อุกฺกลา  ตํ
เทสํ    อทฺธานมคฺคปฏิปนฺนา    โหนฺติ    ฯ    อถโข   ตปุสฺสภลฺลิกานํ
@เชิงอรรถ:  ม. สรีสป... ฯ  สี. อิทํ ปาฐทฺวยํ น ทิสฺสติ ฯ  สี. ตปสฺสุภลฺลิกา ฯ
วาณิชานํ     ญาติสาโลหิตา     เทวตา     ตปุสฺสภลฺลิเก     วาณิเช
เอตทโวจ     อยํ     มาริสา     ภควา    ราชายตนมูเล    วิหรติ
ปฐมาภิสมฺพุทฺโธ    คจฺฉถ    ตํ   ภควนฺตํ   มนฺเถน   จ   มธุปิณฺฑิกาย
จ   ปฏิมาเนถ  ตํ  โว  ภวิสฺสติ  ทีฆรตฺตํ  หิตาย  สุขายาติ  ฯ  อถโข
ตปุสฺสภลฺลิกา    วาณิชา    มนฺถญฺจ    มธุปิณฺฑิกญฺจ    อาทาย    เยน
ภควา     เตนุปสงฺกมึสุ     อุปสงฺกมิตฺวา     ภควนฺตํ    อภิวาเทตฺวา
เอกมนฺตํ   อฏฺฐํสุ   ฯ   เอกมนฺตํ   ฐิตา   โข  ตปุสฺสภลฺลิกา  วาณิชา
ภควนฺตํ    เอตทโวจุํ    ปฏิคฺคณฺหาตุ   โน   ภนฺเต   ภควา   มนฺถญฺจ
มธุปิณฺฑิกญฺจ ยํ อมฺหากํ อสฺส ทีฆรตฺตํ หิตาย สุขายาติ ฯ
     {๖.๑}   อถโข  ภควโต  เอตทโหสิ  น  โข  ตถาคตา  หตฺเถสุ
ปฏิคฺคณฺหนฺติ     กิมฺหิ    นุ    โข    อหํ    ปฏิคฺคเณฺหยฺยํ    มนฺถญฺจ
มธุปิณฺฑิกญฺจาติ   ฯ  อถโข  จตฺตาโร  มหาราชา  ๑-  ภควโต  เจตสา
เจโตปริวิตกฺกมญฺญาย     จตุทฺทิสา     จตฺตาโร    เสลมเย    ปตฺเต
ภควโต    อุปนาเมสุํ    อิธ   ภนฺเต   ภควา   ปฏิคฺคณฺหาตุ   มนฺถญฺจ
มธุปิณฺฑิกญฺจาติ     ฯ    ปฏิคฺคเหสิ    ภควา    ปจฺจคฺเฆ    เสลมเย
ปตฺเต    มนฺถญฺจ    มธุปิณฺฑิกญฺจ    ปฏิคฺคเหตฺวา    จ   ปริภุญฺชิ   ฯ
อถโข   ตปุสฺสภลฺลิกา   วาณิชา   ๒-  ภควนฺตํ  เอตทโวจุํ  เอเต  มยํ
ภนฺเต   ภควนฺตํ   สรณํ   คจฺฉาม   ธมฺมญฺจ   อุปาสเก   โน   ภควา
@เชิงอรรถ:  เยภุยฺเยน มหาราชาโนติ ทิสฺสติ ฯ ม. ยุ. อีทิสเมว ฯ     ม. ยุ. รา. อิโต ปรํ
@ภควนฺตํ โอนีตปตฺตปาณึ วิทิตฺวา ภควโต ปาเทสุ สิรสา นิปติตฺวาติ วจนํ ทิสฺสติ ฯ
ธาเรตุ   อชฺชตคฺเค  ปาณุเปเต  สรณํ  คเตติ  ฯ  เต  จ  ๑-  โลเก
ปฐมํ อุปาสกา อเหสุํ เทฺววาจิกา ฯ
                            ราชายตนกถา นิฏฺฐิตา ๒- ฯ
     [๗]   อถโข   ภควา   สตฺตาหสฺส  อจฺจเยน  ตมฺหา  สมาธิมฺหา
วุฏฺฐหิตฺวา   ราชายตนมูลา  เยน  อชปาลนิโคฺรโธ  เตนุปสงฺกมิ  ๓-  ฯ
ตตฺร   สุทํ   ภควา   อชปาลนิโคฺรธมูเล   วิหรติ   ฯ  อถโข  ภควโต
รโหคตสฺส    ปฏิสลฺลีนสฺส    เอวํ    เจตโส    ปริวิตกฺโก    อุทปาทิ
อธิคโต   โข   มยายํ   ธมฺโม   คมฺภีโร   ทุทฺทโส  ทุรนุโพโธ  สนฺโต
ปณีโต    อตกฺกาวจโร    นิปุโณ    ปณฺฑิตเวทนีโย   อาลยรามา   โข
ปนายํ   ปชา   อาลยรตา   อาลยสมฺมุทิตา   อาลยรามาย   โข   ปน
ปชาย    อาลยรตาย    อาลยสมฺมุทิตาย   ทุทฺทสํ   อิทํ   ฐานํ   ยทิทํ
อิทปฺปจฺจยตาปฏิจฺจสมุปฺปาโท    อิทํปิ    โข    ฐานํ    สุทุทฺทสํ   ยทิทํ
สพฺพสงฺขารสมโถ    สพฺพูปธิปฏินิสฺสคฺโค   ตณฺหกฺขโย   วิราโค   นิโรโธ
นิพฺพานํ  อหญฺเจว  โข  ปน  ธมฺมํ  เทเสยฺยํ  ปเร จ เม น อาชาเนยฺยุํ
โส   มมสฺส  กิลมโถ  สา  มมสฺส  วิเหสาติ  ฯ  อปิสฺสุ  ภควนฺตํ  อิมา
อนจฺฉริยา คาถาโย ปฏิภํสุ ปุพฺเพ อสฺสุตปุพฺพา
@เชิงอรรถ:  ยุ. เต ว ฯ     สี. อิทํ ปาฐทฺวยํ น ทิสฺสติ ฯ   อิโต ปรํ เยภุยฺเยน
@อุปสงฺกมิตฺวาติ ปาโฐ ทิสฺสติ ฯ โส อติเรโกติ ทฏฺฐพฺโพ ฯ
         กิจฺเฉน เม อธิคตํ          หลนฺทานิ ปกาสิตุํ ฯ
         ราคโทสปเรเตหิ            นายํ ธมฺโม สุสมฺพุโธ ฯ
         ปฏิโสตคามึ นิปุณํ        คมฺภีรํ ทุทฺทสํ อณุํ
         ราครตฺตา น ทกฺขนฺติ     ตโมกฺขนฺเธน อาวุฏาติ ฯ
อิติห    ภควโต   ปฏิสญฺจิกฺขโต   อปฺโปสฺสุกฺกตาย   จิตฺตํ   นมติ   โน
ธมฺมเทสนาย ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๔ หน้าที่ ๔-๙. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=4&item=4&items=4&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=4&item=4&items=4&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=4&item=4&items=4&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=4&item=4&items=4&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=4&i=4              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=3&A=148              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=3&A=148              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๔ http://84000.org/tipitaka/read/?index_4

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :