บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๑๗๙.
สภาเย วา ตสฺส สมฺมุเข นครทฺวารมูเล วา เตสํเยว หตฺถปาเส วา อรุณํ ๑- อุฏฺฐาเปตพฺพํ ฯ อปริกฺขิตฺโตติ อิมินา ตสฺเสว คามสฺส นานูปจารตา ทสฺสิตา ฯ เอเตเนวูปาเยน สพฺพตฺถ เอกูปจารตา จ นานูปจารตา จ เวทิตพฺพา ฯ ปาลิยํ ปน คาโม เอกูปจาโร นามาติ เอวํ อาทิมฺหิ อชฺโฌกาโส เอกูปจาโร นามาติ เอวํ อนฺเต จ เอกเมว มาติกาปทํ อุทฺธริตฺวา ปทภาชนํ วิตฺถาริตํ ฯ ตสฺมา ตสฺเสว ปทสฺสานุสาเรน สพฺพตฺถ ปริกฺเขปาทิวเสน เอกูปจารตา อปริกฺเขปาทิวเสน นานูปจารตา จ เวทิตพฺพา ฯ {๔๘๐-๔๘๑} นิเวสนาทีสุ โอวรกาติ คพฺภานํเยเวตํ ปริยายวจนํ ฯ หตฺถปาสา วาติ คพฺภสฺส วา ฆรสฺส วา หตฺถปาสา ฯ ทฺวารมูเล วาติ สพฺเพสํ สาธารเณ ฆรทฺวารมูเล วา ฯ หตฺถปาสา วาติ คพฺภสฺส วา ฆรสฺส วา ฆรทฺวารมูลสฺส วา หตฺถปาสา ฯ {๔๘๒-๔๘๗} อุทฺโทสิโตติ ยานาทีนํ ภณฺฑานํ สาลา ฯ อิโต ปฏฺฐาย นิเวสเน วุตฺตนเยเนว วินิจฺฉโย เวทิตพฺโพ ฯ อฏฺโฏติ ปฏิราชาทิปฏิพาหนตฺถํ อิฏฺฐกาหิ กโต พหลภิตฺติโก จตุปฺปญฺจภูมิโก ปฏิสฺสยวิเสโส ฯ มาโลติ เอกกูฏสงฺคหิโต จตุรสฺสปาสาโท ฯ ปาสาโทติ ทีฆปาสาโท ฯ หมฺมิยนฺติ มุณฺฑจฺฉทนปาสาโท ฯ {๔๘๙} สตฺตพฺภนฺตราติ เอตฺถ เอตํ อพฺภนฺตรํ อฏฺฐวีสติหตฺถํ โหติ ฯ สตฺโถติ สเจ สตฺโถ คจฺฉนฺโต คามํ วา นทึ วา ปริยาทยิตฺวา ติฏฺฐติ อนฺโต ปวิฏฺเฐน สทฺธึ เอกาพทฺโธ หุตฺวา โอรญฺจ ปารญฺจ ผริตฺวา ฐิโต โหติ @เชิงอรรถ: ๑. ปุํลิงฺโค กาตพฺโพ ฯ อิโต ปเรสุปิ ตเถว กาตพฺพํ.เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๑๗๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=179&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=3752&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=3752&modeTY=2&pagebreak=1#p179
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๗๙.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]