บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓๑ ภาษาบาลี อักษรไทย เปต.อ. (ปรมตฺถที.) หน้าที่ ๑๖๗.
#[๓๕๓] ยา เตมาติ ยา เต อิมา. ปริจาริกาติ เวยฺยาวจฺจการินิโย. ตาติ ตา ปริจาริกาโย. กมฺพุกายูรธราติ สงฺขวลยกายูรวิภูสิตา. กญฺจนาเวฬภูสิตาติ สุวณฺณวฏํสกสมลงฺกตเกสหตฺถา. #[๓๕๔] กทลิมิคสญฺฉนฺนาติ กทลิมิคจมฺมปจฺจตฺถรณตฺถตา. สชฺชาติ สชฺชิตา สยิตุํ ยุตฺตรูปา. โคนกสนฺถตาติ ทีฆโลมเกน โกชเวน สนฺถตา. #[๓๕๕] ยตฺถาติ ยสฺมึ ปลฺลงฺเก. วาสูปคตาติ วาสํ อุปคตา, สยิตาติ อตฺโถ. สมปตฺตายฑฺฒรตฺตายาติ อฑฺฒรตฺติยา อุปคตาย. ตโตติ ปลฺลงฺกโต. #[๓๕๖] โปกฺขรญฺญาติ โปกฺขรณิยา. หริเตติ นีเล. สทฺทเลติ ตรุณติณสญฺฉนฺเน. สุเภติ สุทฺเธ. สุเภติ วา ตสฺสา อาลปนํ. ภทฺเท สมนฺตโต หริเต สทฺทเล ตสฺสา โปกฺขรณิยา ตีเร ตฺวํ คนฺตฺวาน ฐาสิ ติฏฺฐสีติ โยชนา. #[๓๕๗] กณฺณมุณฺโฑติ ขณฺฑิตกณฺโณ ฉินฺนกณฺโณ. ขายิตา อาสีติ ขาทิตา อโหสิ. อฏฺฐิสงฺขลิกา กตาติ อฏฺฐิสงฺขลิกมตฺตา กตา. ยถา ปุเรติ สุนเขน ขาทนโต ปุพฺเพ วิย. #[๓๕๘] ตโตติ โปกฺขรณึ โอคาหนโต ปจฺฉา. องฺคปจฺจงฺคีติ ปริปุณฺณสพฺพงฺคปจฺจงฺควตี. สุจารูติ สุฏฺฐุ มโนรมา. ปิยทสฺสนาติ ทสฺสนียา. อายาสีติ อาคจฺฉสิ. เอวํ เตน รญฺญา ปุจฺฉิตา สา เปตี อาทิโต ปฏฺฐาย อตฺตโน ปวตฺตึ ตสฺส กเถนฺตี:- [๓๖๐] "กิมิลายํ ๑- คหปติ สทฺโท อาสิ อุปาสโก ตสฺสาหํ ภริยา อาสึ ทุสฺสีลา อติจารินี. @เชิงอรรถ: ๑ สี.,อิ. กิมฺพิลายํ. เอวมุปริปิเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๑๖๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=31&page=167&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=31&A=3714&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=31&A=3714&modeTY=2&pagebreak=1#p167
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๖๗.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]