พระไตรปิฎกเล่มที่ ๖  พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๖
จุลวรรค ภาค ๑

             [๓๔๓] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ถ้าสงฆ์มีภิกษุผู้ควรชักเข้าหาอาบัติเดิมเป็น
ที่ ๔ พึงให้ปริวาส พึงชักเข้าหาอาบัติเดิม พึงให้มานัต สงฆ์ ๒๐ รูป ทั้งภิกษุ
ผู้ควรชักเข้าหาอาบัติเดิมนั้น พึงอัพภาน การกระทำดังนั้นใช้ไม่ได้ และไม่
ควรทำ ฯ
มูลายปฏิกัสสนารหวัตร จบ
-----------------------------------------------------
เรื่องมานัตตารหภิกษุ

             เนื้อความพระไตรปิฎกเล่มที่ ๖ บรรทัดที่ ๓๙๔๙-๓๙๕๕ หน้าที่ ๑๗๐.
https://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=6&A=3949&Z=3955&pagebreak=0
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=6&item=343&items=1&mode=bracket
             อ่านโดยใช้เนื้อความเป็น เกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=6&item=343&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลีอักษรไทย :-
https://84000.org/tipitaka/pali/pali_item.php?book=6&item=343&items=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=6&item=343&items=1&mode=bracket
             ศึกษาอรรถกถานี้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=6&i=343
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๖
https://84000.org/tipitaka/read/?index_6
https://84000.org/tipitaka/english/?index_6