มจร. ๗. สีลสูตร : พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจกนิบาต [๓. ตติยปัณณาสก์]

๑. ผาสุวิหารวรรค ๘. อเสขสูตร

๗. สีลสูตร ว่าด้วยศีลที่เป็นองค์ประกอบของภิกษุ [๑๐๗] ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุประกอบด้วยธรรม ๕ ประการ ย่อมเป็นผู้ ควรแก่ของที่เขานำมาถวาย ควรแก่ของต้อนรับ ควรแก่ทักษิณา ควรแก่การทำ อัญชลี เป็นนาบุญอันยอดเยี่ยมของโลก ธรรม ๕ ประการ อะไรบ้าง คือ ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ๑. เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยศีล ๒. เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยสมาธิ ๓. เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยปัญญา ๔. เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยวิมุตติ ๕. เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยวิมุตติญาณทัสสนะ ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุประกอบด้วยธรรม ๕ ประการนี้แล ย่อมเป็นผู้ควร แก่ของที่เขานำมาถวาย ควรแก่ของต้อนรับ ควรแก่ทักษิณา ควรแก่การทำอัญชลี เป็นนาบุญอันยอดเยี่ยมของโลก สีลสูตรที่ ๗ จบ