มจร. ๑๐. ทุติยวุฑฒปัพพชิตสูตร : พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจกนิบาต [๒. ทุติยปัณณาสก์]

๑. นีวรณวรรค รวมพระสูตรที่มีในวรรค

๑๐. ทุติยวุฑฒปัพพชิตสูตร ว่าด้วยภิกษุผู้บวชเมื่อแก่ สูตรที่ ๒ [๖๐] ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้บวชเมื่อแก่ ประกอบด้วยธรรม ๕ ประการ หาได้ยาก ธรรม ๕ ประการ อะไรบ้าง คือ ภิกษุผู้บวชเมื่อแก่ ๑. เป็นผู้ว่าง่าย หาได้ยาก ๒. เป็นผู้คงแก่เรียน หาได้ยาก ๓. เป็นผู้รับคำพร่ำสอนโดยเคารพ หาได้ยาก ๔. เป็นธรรมกถึก หาได้ยาก ๕. เป็นวินัยธร หาได้ยาก ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้บวชเมื่อแก่ ประกอบด้วยธรรม ๕ ประการนี้แล หาได้ยาก ทุติยวุฑฒปัพพชิตสูตรที่ ๑๐ จบ นีวรณวรรคที่ ๑ จบ รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ ๑. อาวรณสูตร ๒. อกุสลราสิสูตร ๓. ปธานิยังคสูตร ๔. สมยสูตร ๕. มาตาปุตตสูตร ๖. อุปัชฌายสูตร ๗. ฐานสูตร ๘. ลิจฉวิกุมารกสูตร ๙. ปฐมวุฑฒปัพพชิตสูตร ๑๐. ทุติยวุฑฒปัพพชิตสูตร {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๒ หน้า : ๑๐๙}