พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๐ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๒ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
ขุททกนิกาย จูฬนิทเทส

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย จูฬนิทเทส [ปารายนวรรค]
                                                                 ๒. มาณวปัญหา ๑๔. โปสาลมาณวปัญหา
๑๔. โปสาลมาณวปัญหา๑-
ว่าด้วยปัญหาของโปสาลมาณพ
             [๑๓๗] (ท่านโปสาละทูลถาม ดังนี้)
                       พระผู้มีพระภาคพระองค์ใด
                       ไม่มีตัณหาเหตุให้หวั่นไหว
                       ตัดความสงสัยได้แล้ว
                       ทรงแสดงอดีตธรรม
                       ข้าพระองค์มีปัญหาที่จะทูลถาม
                       จึงมาเฝ้าพระผู้มีพระภาคพระองค์นั้น
                       ผู้ทรงถึงฝั่งแห่งธรรมทั้งปวง (๑)
             [๑๓๘] (ท่านโปสาละทูลถามว่า)
                       ข้าแต่พระองค์ผู้สักกะ ข้าพระองค์ขอทูลถามถึงญาณ
                       ของบุคคลผู้ไม่มีรูปสัญญา ผู้ละรูปกายได้ทั้งหมด
                       ผู้พิจารณาทั้งภายในและภายนอกเห็นว่าไม่มีอะไร
                       บุคคลผู้เป็นเช่นนั้น ควรแนะนำอย่างไร (๒)
             [๑๓๙] (พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า โปสาละ)
                       ตถาคตรู้ยิ่งซึ่งวิญญาณัฏฐิติทั้งหมด
                       รู้จักบุคคลนั้นผู้ดำรงอยู่ ผู้น้อมไปแล้ว
                       ผู้มีอากิญจัญญายตนสมาบัตินั้นเป็นที่มุ่งหมาย (๓)
             [๑๔๐] (พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า)
                       บุคคลนั้นรู้กัมมาภิสังขารว่าเป็นเหตุเกิด
                       แห่งอากิญจัญญายตนสมาบัติ
                       รู้อรูปราคะว่ามีความเพลิดเพลินเป็นเครื่องผูกไว้
@เชิงอรรถ :
@๑ ดูคำอธิบายในหน้า ๒๘๓-๒๙๗
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๐ หน้า : ๓๒}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย จูฬนิทเทส [ปารายนวรรค]
                                                                 ๒. มาณวปัญหา ๑๕. โมฆราชมาณวปัญหา
                       ครั้นรู้กรรมนั้นอย่างนี้แล้ว ออกจากสมาบัตินั้น
                       เห็นแจ้งธรรมที่เกิดในสมาบัตินั้น
                       ญาณนี้ของพราหมณ์ผู้อยู่จบพรหมจรรย์นั้น
                       เป็นญาณอันแท้จริง (๔)
โปสาลมาณวปัญหาที่ ๑๔ จบ

                  เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ เล่มที่ ๓๐ หน้าที่ ๓๒-๓๓.
http://84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=30&siri=15
             ฟังเนื้อความพระไตรปิฎก : [คลิกเพื่อฟัง]
             อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=46&A=1246
             The Pali Atthakatha in Roman :-
http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=46&A=1246
                  สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๐
http://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu30
             อ่านเทียบฉบับแปลอังกฤษ Compare with English Translation :-
https://www.ancient-buddhist-texts.net/Texts-and-Translations/Parayanavagga/Parayanavaggo-14.htm