มจร. ๖. สปริวาราสนเถราปทาน : พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒

๖. สปริวาราสนเถราปทาน ประวัติในอดีตชาติของพระสปริวาราสนเถระ (พระสปริวาราสนเถระ เมื่อจะประกาศประวัติในอดีตชาติของตน จึงกล่าวว่า) [๔๓] ข้าพเจ้าไปยังสถานที่ทรุดโทรมแห่งหนึ่ง ที่ข้าพเจ้าประดับด้วยดอกมะลิซ้อน ได้ถวายบิณฑบาตแด่พระพุทธเจ้าพระนามว่าปทุมุตตระ [๔๔] พระพุทธเจ้าผู้ทรงเป็นผู้นำชั้นเลิศของโลก ทรงเป็นผู้ตรง มีพระหฤทัยตั้งมั่น ประทับนั่งบนอาสนะนั้นแล้ว ได้ทรงประกาศอานิสงส์บิณฑบาตว่า [๔๕] พืชแม้จะมีประมาณน้อยที่ชาวนาปลูกลงในนาดี เมฆฝนเป็นอันมากโปรยลงมาอย่างพอเหมาะ ผลย่อมให้ชาวนายินดีได้ ฉันใด [๔๖] บิณฑบาตนี้ก็ฉันนั้น ท่านปลูกแล้วในนาดี ผลจักให้ท่านยินดีในภพที่ท่านเกิด [๔๗] พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระนามว่าปทุมุตตระ ครั้นตรัสดังนี้แล้ว ทรงรับบิณฑบาต บ่ายพระพักตร์เสด็จหลีกไปทางทิศเหนือ {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๒ หน้า : ๑๙๔}

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [๖. วีชนีวรรค]

๗. ปัญจทีปกเถราปทาน

[๔๘] ข้าพเจ้าสำรวมในพระปาติโมกข์และในอินทรีย์ ๕ หมั่นประกอบวิเวกอยู่อย่างผู้ไม่มีอาสวะ [๔๙] คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และอภิญญา ๖ ข้าพเจ้าได้ทำให้แจ้งแล้ว คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ข้าพเจ้าก็ได้ทำสำเร็จแล้ว ดังนี้แล ได้ทราบว่า ท่านพระสปริวาราสนเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการฉะนี้ สปริวาราสนเถราปทานที่ ๖ จบ