ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๑ สุตฺต. สํ. มหาวารวคฺโค

     [๖๒๗]   เอวมฺเม  สุตํ  เอกํ สมยํ ภควา ราชคเห วิหรติ คิชฺฌกูเฏ
ปพฺพเต   ฯ   อถ  โข  อภโย  ราชกุมาโร  เยน  ภควา  เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา     ภควนฺตํ     อภิวาเทตฺวา    เอกมนฺตํ    นิสีทิ    ฯ
เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข อภโย ราชกุมาโร ภควนฺตํ เอตทโวจ
     [๖๒๘]   ปูรโณ   ภนฺเต   กสฺสโป  เอวมาห  นตฺถิ  เหตุ  นตฺถิ
ปจฺจโย    อญฺญาณาย    อทสฺสนาย    อเหตุ    อปฺปจฺจโย    อญฺญาณํ
อทสฺสนํ   โหติ   ฯ   นตฺถิ   เหตุ   นตฺถิ  ปจฺจโย  ญาณาย  ทสฺสนาย
อเหตุ อปฺปจฺจโย ญาณํ ทสฺสนํ โหตีติ ฯ อิธ ภควา กิมาหาติ ฯ
     [๖๒๙]   อตฺถิ   ราชกุมาร   เหตุ   อตฺถิ   ปจฺจโย  อญฺญาณาย
อทสฺสนาย   สเหตุ   สปฺปจฺจโย   อญฺญาณํ   อทสฺสนํ   โหติ   ฯ  อตฺถิ
ราชกุมาร    เหตุ    อตฺถิ    ปจฺจโย    ญาณาย   ทสฺสนาย   สเหตุ
สปฺปจฺจโย ญาณํ ทสฺสนํ โหตีติ ฯ
     [๖๓๐]   กตโม  [๑]-  ภนฺเต  เหตุ  กตโม  ปจฺจโย  อญฺญาณาย
อทสฺสนาย ฯ กถํ สเหตุ สปฺปจฺจโย อญฺญาณํ อทสฺสนํ โหตีติ ฯ
     [๖๓๑]   ยสฺมึ  โข  ราชกุมาร  สมเย กามราคปริยุฏฺฐิเตน เจตสา
วิหรติ    กามราคปเรเตน    อุปฺปนฺนสฺส    จ   กามราคสฺส   นิสฺสรณํ
ยถาภูตํ   นปฺปชานาติ   น   ปสฺสติ   ฯ  อยมฺปิ  โข  ราชกุมาร  เหตุ
อยํ   ปจฺจโย   อญฺญาณาย   อทสฺสนาย  ฯ  เอวมฺปิ  สเหตุ  สปฺปจฺจโย
อญฺญาณํ อทสฺสนํ โหติ ฯ
     [๖๓๒]   ปุน  จปรํ  ราชกุมาร  ยสฺมึ  สมเย  พฺยาปาทปริยุฏฺฐิเตน
เจตสา    วิหรติ    พฺยาปาทปเรเตน    อุปฺปนฺนสฺส   จ   พฺยาปาทสฺส
นิสฺสรณํ   ยถาภูตํ   นปฺปชานาติ  น  ปสฺสติ  ฯ  อยมฺปิ  โข  ราชกุมาร
เหตุ   อยํ   ปจฺจโย   อญฺญาณาย   อทสฺสนาย   ฯ   เอวมฺปิ   สเหตุ
สปฺปจฺจโย อญฺญาณํ อทสฺสนํ โหติ ฯ
     [๖๓๓]   ปุน  จปรํ  ราชกุมาร  ยสฺมึ  สมเย  ถีนมิทฺธปริยุฏฺฐิเตน
เจตสา ฯ
     [๖๓๔]   อุทฺธจฺจกุกฺกุจฺจปริยุฏฺฐิเตน เจตสา ฯ
     [๖๓๕]   วิจิกิจฺฉาปริยุฏฺฐิเตน   เจตสา  วิหรติ  วิจิกิจฺฉาปเรเตน
อุปฺปนฺนาย  จ  วิจิกิจฺฉาย  นิสฺสรณํ  ยถาภูตํ  นปฺปชานาติ  น  ปสฺสติ  ฯ
อยมฺปิ   โข  ราชกุมาร  เหตุ  อยํ  ปจฺจโย  อญฺญาณาย  อทสฺสนาย  ฯ
เอวมฺปิ สเหตุ สปฺปจฺจโย อญฺญาณํ อทสฺสนํ โหตีติ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. ปน ฯ
     [๖๓๖]   โก  นามายํ  ภนฺเต  ธมฺมปริยาโยติ  ฯ นีวรณา นาเมเต
ราชกุมาราติ    ฯ   ตคฺฆ   ภควา   นีวรณา   ตคฺฆ   สุคต   นีวรณา
เอกเมเกนปิ   โข   ภนฺเต   นีวรเณน  อภิภูโต  ยถาภูตํ  นปฺปชาเนยฺย
น ปสฺเสยฺย โก ปน วาโท ปญฺจหิ นีวรเณหิ ฯ
     [๖๓๗]   กตโม   ปน   ภนฺเต   เหตุ  กตโม  ปจฺจโย  ญาณาย
ทสฺสนาย ฯ กถํ สเหตุ สปฺปจฺจโย ญาณํ ทสฺสนํ โหตีติ ฯ
     [๖๓๘]   อิธ  ราชกุมาร  ภิกฺขุ  สติสมฺโพชฺฌงฺคํ ภาเวติ วิเวกนิสฺสิตํ
วิราคนิสฺสิตํ   นิโรธนิสฺสิตํ   โวสฺสคฺคปริณามึ   ฯ   โส   สติสมฺโพชฺฌงฺคํ
ภาเวติ  ๑-  เตน  จิตฺเตน  ยถาภูตํ  ปชานาติ  ปสฺสติ  ฯ  อยมฺปิ  โข
ราชกุมาร   เหตุ  อยํ  ปจฺจโย  ญาณาย  ทสฺสนาย  ฯ  เอวมฺปิ  สเหตุ
สปฺปจฺจโย ญาณํ ทสฺสนํ โหติ ฯ
     [๖๓๙]   ปุน  จปรํ  ราชกุมาร  ภิกฺขุ  ฯเปฯ  อุเปกฺขาโสมฺพชฺฌงฺคํ
ภาเวติ   วิเวกนิสฺสิตํ   วิราคนิสฺสิตํ   นิโรธนิสฺสิตํ   โวสฺสคฺคปริณามึ  ฯ
โส    อุเปกฺขาสมฺโพชฺฌงฺคํ   ภาเวติ   ๒-   เตน   จิตฺเตน   ยถาภูตํ
ปชานาติ   ปสฺสติ   ฯ   อยํปิ   โข   ราชกุมาร   เหตุ  อยํ  ปจฺจโย
ญาณาย   ทสฺสนาย   ฯ   เอวมฺปิ   สเหตุ   สปฺปจฺจโย   ญาณํ  ทสฺสนํ
โหตีติ ฯ
     [๖๔๐]   โก   นามายํ   ภนฺเต   ธมฺมปริยาโยติ  ฯ  โพชฺฌงฺคา
นาเมเต   ราชกุมาราติ   ฯ   ตคฺฆ   ภควา   โพชฺฌงฺคา  ตคฺฆ  สุคต
โพชฺฌงฺคา    เอกเมเกนปิ    โข   ภนฺเต   โพชฺฌงฺเคน   สมนฺนาคโต
@เชิงอรรถ: ๑-๒ ม. ยุ. ภาวิเตน จิตฺเตน ฯ
ยถาภูตํ  ปชาเนยฺย  ปสฺเสยฺย  โก  ปน  วาโท  สตฺตหิ  โพชฺฌงฺเคหิ ฯ
โยปิ    เม    ภนฺเต   คิชฺฌกูฏํ   ปพฺพตํ   อาโรหนฺตสฺส   กายกิลมโถ
จิตฺตกิลมโถ โสปิ เม ปฏิปฺปสฺสทฺโธ ธมฺโม จ เม อภิสเมโตติ ฯ
                       อุทฺทานํ ภวติ
         อาหาราปริยายคฺคิ ๑-          มิตฺตํ ๒- สคารเวน จ
         อภโย ปุจฺฉิโต ปญฺหํ           คิชฺฌกูฏมฺหิ ปพฺพเตติ ฯ
             โพชฺฌงฺคสํยุตฺตสฺส โพชฺฌงฺคฉฏฺฐกํ ฉฏฺฐํ ฯ
                    --------------
@เชิงอรรถ:  ม. อาหาราปริยายมคฺคิ ฯ  ม. ยุ. เมตฺตํ สงฺคารเวน จ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๙ หน้าที่ ๑๗๕-๑๗๘. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=19&A=3368&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=19&A=3368&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=19&item=627&items=14              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=19&siri=128              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=19&i=627              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=13&A=5334              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=13&A=5334              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ https://84000.org/tipitaka/read/?index_19 https://84000.org/tipitaka/english/?index_19

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]