พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๗
ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ-ธรรมบท-อุทาน-อิติวุตตกะ-สุตตนิบาต

โปสาลปัญหาที่ ๑๔
             [๔๓๘] โปสาลมาณพทูลถามปัญหาว่า
                          ข้าพระองค์มีความต้องการด้วยปัญหา จึงได้มาเฝ้าพระองค์
                          พระผู้มีพระภาคผู้ทรงแสดงอ้างสิ่งที่ล่วงไปแล้ว (พระปรีชา
                          ญาณในกาลอันเป็นอดีต) ไม่ทรงหวั่นไหว ทรงตัดความ
                          สงสัยได้แล้ว ทรงบรรลุถึงฝั่งแห่งธรรมทั้งปวง ข้าแต่
                          พระผู้มีพระภาคผู้ศากยะ ข้าพระองค์ขอทูลถามถึงญาณ
                          ของบุคคลผู้มีความสำคัญในรูปก้าวล่วงเสียแล้ว ละรูป
                          กายได้ทั้งหมด เห็นอยู่ว่าไม่มีอะไรน้อยหนึ่งทั้งภายในและ
                          ภายนอก บุคคลเช่นนั้นควรแนะนำอย่างไร ฯ
             พระผู้มีพระภาคตรัสพยากรณ์ว่า ดูกรโปสาละ
                          พระตถาคตทรงรู้ยิ่ง ซึ่งภูมิเป็นที่ตั้งแห่งวิญญาณทั้งปวง ทรง
                          ทราบบุคคลนั้นผู้ยังดำรงอยู่ ผู้น้อมไปแล้วในอากิญจัญ-
                          ญายตนสมาบัติเป็นต้น ผู้มีอากิญจัญญายตนสมาบัติเป็นต้น
                          นั้นเป็นที่ไปในเบื้องหน้า ผู้ที่เกิดในอากิญจัญญายตนสมาบัติ
                          ว่ามีความเพลิดเพลินเป็นเครื่องประกอบ ดังนี้แล้ว แต่นั้น
                          ย่อมเห็นแจ้งในอากิญจัญญายตนสมาบัตินั้น ญาณของ
                          บุคคลนั้นผู้เป็นพราหมณ์ อยู่จบพรหมจรรย์แล้ว เป็นญาณ
                          อันถ่องแท้อย่างนี้ ฯ
จบโปสาลมาณวกปัญหาที่ ๑๔

             เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๕ บรรทัดที่ ๑๑๓๖๗-๑๑๓๘๖ หน้าที่ ๔๙๑-๔๙๒.
https://84000.org/tipitaka/v.php?B=25&A=11367&Z=11386&pagebreak=0
             ฟังเนื้อความพระไตรปิฎก : [คลิกเพื่อฟัง]
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :-
https://84000.org/tipitaka/m_siri.php?B=25&siri=296
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=438
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕
https://84000.org/tipitaka/read/?index_25