มิลินทปัญหา

สุริยตัปปภาวปัญหา ที่ ๔
             สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ปิ่นประชามหิศราธิบดี  มีพระราชโองการดำรัสตรัสถามปัญหาอื่น
สืบไปว่า ภนฺเต  นาคเสน  ข้าแต่พระนาคเสนผู้ปรีชา  โยมนี้มีความสงสัย  เหตุไฉนในเหมันตฤดู
พระอาทิตย์จึงแผดแสงกล้า  ในคิมหฤดูเหตุไฉนจึงแผดแสงอ่อนไป  ไม่แผดแสงกล้าเหมือนอย่างนั้น
             พระนาคเสนถวายพระพรวิสัชนาว่า  คิมฺเหสุ  มหาราช  ดูรานะบพิตรพระราชสมภาร
ในคิมหฤดูทั้งหลายมีละอองน้ำตกน้อย  มักจะตั้งอยู่เสียในเบื้องบน  ไม่ค่อยจะตกลงมา อนึ่ง  เรณู
ละอองทั้งหลายก็ย่อมฟุ้งไปตามท้องฟ้า  แม้ในอากาศก็มีหมอกมาก  ทั้งลมใหญ่ก็พัดจัด สิ่งทั้ง
ปวงมีละอองน้ำเป็นต้นนั้น  จึงอากูลเรี่ยรายไปในที่ต่างๆ รวมกำลังช่วยกันบังแสงพระอาทิตย์
เสีย  เหตุฉะนั้น  ในคิมหฤดู  พระอาทิตย์จึงแผดแสงอ่อน

	มหาราช ดูรานะบพิตรพระราชสมภารส่วนในเหมันตฤดูนั้นในเมื่อต่ำแผ่นดินเป็นของเย็น
ในเบื้องบนมหาเมฆเข้าไปตั้งจับเป็นก้องใหญ่ มิได้อากูลกระจัดกระจายไปในที่ต่างๆ อนึ่ง
ละอองน้ำและเรณูฝุ่นธุลีทั้งหลายย่อมเป็นของสงบ  มิได้เที่ยงฟุ้งไปตามท้องฟ้า  ท้องฟ้าเป็น
สถาบันอันสะอาดปราศจากมลทิน  ทั้งลมบนก็ไม่แรง  เมื่อข้าศึกกล่าวคือเมฆเป็นต้นไม่มีมาเบียด
เบียนแล้ว พระอาทิตย์ก็บริสุทธิ์แจ่มจ้าแผดแสงกล้าได้เต็มที่  เหตุฉะนี้แหละ  ในเหมันตฤดู  พระ
อาทิตย์จึงแผดแสงกล้า ในคิมหฤดูจึงแผดแสงอ่อน  ขอถวายพระพร
             สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ภูมินทราธิบดี  เมื่อพระนาคเสนถวายวิสัชนามาดังนี้แล้ว  มีพระ
ทัยชื่นชมโสมนัสตรัสรับรองถ้อยคำของพระนาคเสนว่า  ภนฺเต  นาคเสน  ข้าแต่พระนาคเสนผู้
ปรีชา  พระผู้เป็นเจ้ากล่าวถูกแล้ว พระอาทิตย์พ้นแล้วจากข้าศึกทั้งปวงแล้วย่อมแผดแสงกล้า
ที่แผดแสงอ่อนก็เพราะประกอบด้วยข้าศึก  เช่นเมฆเป็นต้นกำบังแสงไว้
สุริยตัปปภาวปัญหา คำรบ ๔ จบเพียงนี้


             เนื้อความมิลินทปัญหา หน้าที่  ๔๐๒ - ๔๐๓.
http://84000.org/tipitaka/milin/milin.php?i=168
             สารบัญมิลินทปัญหา
http://84000.org/tipitaka/milin/milin.php?i=0#item_168