บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |
|
ปุนปฏิสันธิคหณปัญหา ที่ ๗ ราชา สมเด็จพระเจ้ากรุงมิลินท์ภูมินทราธิบดี มีพระราชโองการถามว่า ภนฺเต นาคเสน ข้าแต่พระนาคเสนผู้เป็นเจ้า พระผู้เป็นเจ้าจะปฏิสนธิเกิดอีกหรือหามิได้ พระนาคเสนถวายพระพรแก้ไขว่า มหาราช ดูรานะบพิตรพระราชสมภารผู้ประเสริฐ ถ้าว่าอาตมามีอุปทานอยู่ก็จะเกิดใหม่ อนุปาทาโน ถ้าว่าอาตมาหาเชื้อตัณหามิได้ ก็ไม่ ปฏิสนธิเกิดอีกต่อไป ขอถวายพระพร สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ปิ่นสาคลนคร จึงมีสุนทรพจนารถประภาษว่า นิมนต์พระผู้เป็นเจ้า อุปมาให้แจ้งก่อน พระนาคเสนถวายพระพรอุปมาว่า มหาราช ดูรานะบพิตรพระราชสมภาร เปรียบปาน ดุจราชบุรุษข้าไพร่ฟ้าฝ่าละอองธุลีพระบาท แห่งบรมกษัตราธิราชผู้หนึ่งนั้น หมั่นภักดี อุตสาหะกระทำราชการ สมเด็จบรมกษัตราธิราชก็ประทานรางวัลทาสกรรมกรผ้าผ่อนเงินทอง ให้แก่ผู้นั้น และราชบุรุษนั้นได้รับพระราชทานรางวัลฉะนี้ก็ปรีดา บริโภคกามคุณ ๕ สบาย บุรุษ ผู้นั้นจะบอกคนทั้งหลายหรือว่า สมเด็จบรมกษัตริย์ชิงชังหาประทานรางวัลไม่ บุรุษผู้นั้นจะบอก ได้หรือประการใด พระเจ้ากรุงมิลินท์จึงตรัสว่า บุรุษผู้นั้นมิอาจจะบอกได้ พระนาคเสนจึงว่า ความนี้ไซร้ฉันใดก็ดี อาตมานี้มิอาจจะออกปากได้ อนึ่งบพิตรเล่าก็ ไม่ควรที่จะถาม ถามเพื่อประโยชน์สิ่งไร ปติกิจฺเจว ดังอาตมาจะสำแดงบอกนัยให้แจ้งพระทัย สอุปาทาโน ถ้าอาตมายังประกอบด้วยเชื้อตัณหา อาตมาก็จะปฏิสนธิเกิดมาใหม่ อนุปาทาโน ถ้าอาตมาหาเชื้ออุปาทานมิได้ ไม่มีเชื้อตัณหา อาตมาก็จะไม่ปฏิสนธิต่อไป ส่วนพระเจ้ามิลินท์ปิ่นเวียงชัยฟังพระนาคเสนบอกนัย ก็มีพระทัยโสมนัสตรัสว่า กลฺโลสิ สธุสะพระผู้เป็นเจ้านี้กล่าวถ้อยคำสมควรในกาลบัดนี้ปุนปฏิสนธิคหณปัญหา คำรบ ๗ จบเท่านี้ เนื้อความมิลินทปัญหา หน้าที่ ๘๐ - ๘๑. http://84000.org/tipitaka/milin/milin.php?i=26 สารบัญมิลินทปัญหา http://84000.org/tipitaka/milin/milin.php?i=0#item_26
บันทึก ๑๒ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๙ หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]