มิลินทปัญหา

วิตักกลักขณปัญหา ที่ ๑๓
             ราชา  สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ภูมินทราธิบดีมีพระราชโองการตรัสว่า  ภนฺเต  นาคเสน
ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้าพระนาคเสนผู้ประเสริฐ  วิตกฺโก อันว่าวิตกเมื่อบังเกิด กึ  ลกฺขโณ  มีลักษณะ
เป็นประการใด
             พระนาคเสนจึงวิสัชนาว่า  มหาราช  ขอถวายพระพรบพิตรพระราชสมภารผู้ประเสริฐ
วิตกเมื่อจะบังเกิดนั้น  อปฺปนลกฺขโณ  มีลักขณะสืบต่อในอารมณ์
	สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ปิ่นกษัตริย์  ตรัสนิมนต์ให้พระนาคเสนกระทำอุปมาอุปไมยไป
             พระนาคเสนก็วิสัชนาแก้ไขด้วยอุปมาว่า  มหาราช  ขอถวายพระพรบพิตรพระราชสมภาร
เปรียบปานดุจช่างไม้ย่อมกระทำไม้สืบต่อในที่ต่อให้เนื่องกันฉันใด  วิตกนี้มีลักษณะสืบต่อเนื่องต่อไป
ดุจช่างไม้สืบต่อตัวไม้กระทำให้แนบเนียนกันในที่ต่อนั้น  จบทราบในพระราชสันดานด้วยประการดังนี้
             สมเด็จพระเจ้ากรุงมิลินท์ภูมินทราธิบดีก็ทรงพระโสมนัสตรัสว่า  กลฺโลสิ  สธุสะสมควรแล้ว
วิตักกลักขณปัญหา คำรบ ๑๓ จบเท่านี้


             เนื้อความมิลินทปัญหา หน้าที่  ๑๐๕ - ๑๐๖.
http://84000.org/tipitaka/milin/milin.php?i=41
             สารบัญมิลินทปัญหา
http://84000.org/tipitaka/milin/milin.php?i=0#item_41