บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |
|
วิจารลักขณปัญหา ที่ ๑๔ ่ ราชา สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ภูมินทราธิบดีมีพระราชโองการตรัสถามว่า ภนฺเต นาคเสน ข้าแต่พระนาคเสนผู้ประเสริฐ วิจารเมื่อบังเกิดนั้น กึ ลกฺขโณ มีลักษณะประการใด พระนาคเสนจึงวิสัชนาแก้ไขว่า มหาราช ดูรานะบพิตรพระราชสมภารผู้ประเสริฐ วิจารเมื่อบังเกิดนั้น อนุมชฺชนลกฺขโณ มีลักษณะลูบคลำไปตามวิตก ขอถวายพระพร พระเจ้ากรุงมิลินท์ปิ่นประชากร จึงนิมนต์ให้พระนาคเสนกระทำอุปมา ส่วนว่าพระนาคเสนก็ถวายพระพรอุปมาว่า มหาราช ดูรานะบพิตรพระราชสมภาร ดุจกังสดาลอันบุคคลเอาสันดาบเคาะดังกันเข้าแล้ว เสียงดังเป็นกังวานครวญเบาๆ นั้น วิตกมี ลักษณะดุจแรกเคาะด้วยสันดาบดังกังเข้านั้น วิจารมีลักษณะดุจกังวาน อันคร่ำครวญอยู่นั้น เหตุนี้จึงว่า วิจารนั้นมีลักษณะลูบคลำตามวิตกนั้น ขอถวายพระพร พระเจ้ากรุงมิลินท์ภูมินทราธิบดีทรงฟังก็ทรงพระสโมสรโสมนัสตรัสว่า กลฺโลสิ สมควร แล้ว พระผู้เป็นเจ้าวิจารลักขณปัญหา คำรบ ๑๔ จบเท่านี้ จบตติยวรรค เนื้อความมิลินทปัญหา หน้าที่ ๑๐๖. http://84000.org/tipitaka/milin/milin.php?i=42 สารบัญมิลินทปัญหา http://84000.org/tipitaka/milin/milin.php?i=0#item_42
บันทึก ๑๒ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๙ หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]