มิลินทปัญหา

อัสสาสปัสสาสปัญหา ที่ ๑๓ ราชา สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ภูมินทราธิบดี มีพระราชโองการตรัสว่า ภนฺเต นาคเสน ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้าพระนาคเสนผู้จำเริญ พระผู้เป็นเจ้ากล่าวว่า พระผู้เป็นเจ้าอาจจะยังอัสสาสะ ปัสสาสะให้ดับนี้จะได้หรือไม่ได้ พระนาคเสนจึงวิสัชนาแก้ไขว่า ได้ ขอถวายพระพร สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ปิ่นประชาชาวสาคลนคร มีพระราชโองการถามว่า พระผู้เป็น เจ้าจะยังอัสสาสะปัสสาสะให้ดับนั้นอย่างไร พระนาคเสนจึงวิสัชนาแก้ไขว่า มหาราช ดูกรบพิตรพระราชสมภาร กึ มญฺญสิ พระองค์รำพึงการสำคัญอย่างไร อนึ่ง บุคคลที่นอนหลับไปแล้วกรนนี้ บุคคลนอนกรนนั้น พระราชสมภารได้ฟังบ้างหรือหามิได้ ขอถวายพระพร สมเด็จรพระเจ้ามิลินท์ปิ่นประชากรมีพระราชโองการตรัสว่า โยมได้ยินอยู่ นะพระ ผู้เป็นเจ้า พระนาคเสนจึงถามไปเล่าว่า มหาราช ดูกรมหาบพิตรพระราชสมภาร เสียงคนเมื่อ จะตาย เมื่อชักดังครอกๆ อย่างเสียงกรนนี้ คนตายสิ้นลมหายใจหรือไม่เล่า พระเจ้ากรุงมิลินท์ปิ่นประชากรจึงตรัสว่า อย่างนั้นแล้วก็สิ้นลมอัสสาสะปัสสาสะ นะพระผู้เป็นเจ้า พระนาคเสนถวายพระพรว่า ดูกรบพิตรพระราชสมภารผู้ประเสริฐ คนทั้งหลายเกิดมา มิได้จำเริญจิตจำเริญกาย เมื่อตัวตายลมหายใจเสียงดังครอกเหมือนด้วยเสียงกรนแล้ว ลม อัสสาสะปัสสาสะก็ดับหมดสิ้น ธรรมดาที่ท่านรักษาศีลจำเริญภาวนาในจิตในกาย เมื่อจะใกล้ ตายท่านเจ้าจตุตถฌานก่อน ลมอัสสาสะปัสสาสะจึงดับสิ้นไป เหตุฉะนี้ อาตมาจึงถวายพระพร ว่า อาจจะให้ลมอัสสาสะปัสสาสะดับได้ จะให้รู้ว่าลมอัสสาสะปัสสาสะดับด้วยเหตุ ๒ ประการ ใครเกิดมานี้ตายแล้วดับไปด้วยกันสิ้น สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ปิ่นกษัตริย์ ได้ทรงฟังก็โสมนัสตรัสว่า กลฺโลสิ สธุสะสมควร แล้วพระผู้เป็นเจ้า อัสสาสปัสสาสปัญหา คำรบ ๑๓ จบเท่านี้

เนื้อความมิลินทปัญหา หน้าที่ ๑๖๗ - ๑๖๘. http://84000.org/tipitaka/milin/milin.php?i=86 สารบัญมิลินทปัญหา http://84000.org/tipitaka/milin/milin.php?i=0#item_86