ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย  
อรรถกถาเล่มที่ ๔๖ ภาษาบาลีอักษรไทย นิทฺ.อ.๒ (สทฺธมฺมปชฺ.)

                    ๕. โธตกมาณวสุตฺตนิทฺเทสวณฺณนา
      [๓๐] ปญฺจเม โธตกสุตฺเต:- วาจาภิกงฺขามีติ วาจํ อภิกงฺขามิ.
สิกฺเข นิพฺพานมตฺตโนติ อตฺตโน ราคาทีนํ นิพฺพานตฺถาย อธิสีลาทีนิ สิกฺเขยฺย.
นิทฺเทเส อปุพฺพํ นตฺถิ.
      [๓๑] อิโตติ มม มุขโต.
      นิทฺเทเส อาตปฺปนฺติ กิเลสตาปนํ. อุสฺสาหนฺติ อสงฺโกจํ. อุสฺโสฬฺหินฺติ
ทฬฺหวีริยํ. ๑- ถามนฺติ อสิถิลํ. ธิตินฺติ ธารณํ. วีริยํ กโรหีติ ปรกฺกมํ กโรหิ.
ฉนฺทํ ชเนหีติ รุจึ อุปฺปาเทหิ.
      [๓๒] เอวํ วุตฺเต อตฺตมโน โธตโก ภควนฺตํ อภิตฺถวมาโน
กถํกถาปโมกฺขํ ยาจนฺโต "ปสฺสามหนฺ"ติ คาถมาห. ตตฺถ ปสฺสามหํ
เทวมนุสฺสโลเกติ ปสฺสามิ อหํ  เทวมนุสฺสโลเก. ตนฺตํ นมสฺสามีติ ตํ เอวรูปํ
ตํ นมสฺสามิ. ปมุญฺจาติ ปโมเจหิ.
      นิทฺเทเส ปจฺเจกสมฺพุทฺธาติ ๒- ตนฺตํ อารมฺมณํ ปาฏิเยกฺกํ จตุสจฺจํ
สยเมว พุทฺธา ปฏิเวธปฺปตฺตาติ  ปจฺเจกสมฺพุทฺธา สีหสี โหติ อจฺฉมฺภิตฏฺเน
สีหานํ อติสีโห. นาคนาโคติ นิกฺกิเลสฏฺเน, มหนฺตฏฺเน วา นาคานํ
อตินาโค. คณิคณีติ คณวนฺตานํ อตีว คณวา. มุนิมุนีติ าณวนฺตานํ อตีว
าณวา. ราชราชาติ อุตฺตมราชา. มุญฺจ มนฺติ โมเจหิ มํ. ปมุญฺจ มนฺติ
นานาวิเธน มุญฺเจหิ มํ. โมเจหิ มนฺติ สิถิลํ กโรหิ มํ. ปโมเจหิ มนฺติ
อตีว สิถิลํ กโรหิ มํ. อุทฺธร มนฺติ มํ สํสารปงฺกา อุทฺธริตฺวา ถเล
ปติฏฺาเปหิ. สมุทฺธร มนฺติ สมฺมา อุทฺธริตฺวา ถเล ปติฏฺาเปหิ มํ.
วุฏฺาเปหีติ วิจิกิจฺฉาสลฺลโต อปเนตฺวา วิสุํ กรณวเสน อุฏฺาเปหิ.
      [๓๓] อถสฺส ภควา อตฺตาธีนเมว กถํกถาปโมกฺขํ โอฆตรณมุเขน
ทสฺเสนฺโต "นาหนฺ"ติ คาถมาห. ตตฺถ นาหํ สหิสฺสามีติ อหํ น สหิสฺสามิ
น สกฺโกมิ, น วายมิสฺามีติ วุตฺตํ โหติ. ปโมจนายาติ ปโมเจตุํ. กถํกถินฺติ
สกงฺขํ. ตเรสีติ ตเรยฺยาสิ.
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. พลววีริยํ          ฉ.ม. ปจฺเจกพุทฺธาติ
      นิทฺเทเส น อีหามีติ ปโยคํ น กโรมิ. น สมีหามีติ อตีว ปโยคํ
น กโรมิ. อสฺสทฺเธ ปุคฺคเลติ รตนตฺตเย สทฺธาวิรหิเต ปุคฺคเล. อจฺฉนฺทิเกติ
มคฺคผลตฺถํ รุจิวิรหิเต. กุสีเตติ สมาธิวิรหิเต. หีนวีริเยติ นิพฺพีริเย.
อปฺปฏิปชฺชมาเนติ ปฏิปตฺติยา น ปฏิปชฺชมาเน.
      [๓๔] เอวํ วุตฺเต อตฺตมโน ๑- โธตโก ภควนฺตํ อภิตฺถวมาโน
อนุสาสนึ ยาจนฺโต "อนุสาส พฺรเหฺม"ติ คาถมาห. ตตฺถ พฺรเหฺมติ
เสฏฺวจนเมตํ. เตน ภควนฺตํ อามนฺตยมาโน อาห "อนุสาส พฺรเหฺม"ติ.
วิเวกธมฺมนฺติ สพฺพสงฺขารวิเวกํ นิพฺพานธมฺมํ. อพฺยาปชฺชมาโนติ นานปฺปการกํ
อนาปชฺชมาโน. อิเธว สนฺโตติ อิเธว สมาโน. อสิโตติ อนิสฺสิโต.
      [๓๕-๗] อิโต ปรา เทฺว คาถา เมตฺตคูสุตฺเต ๒- วุตฺตนยา เอว. เกวลํ
หิ ตตฺถ ธมฺมํ, อิธ สนฺตินฺติ อยํ วิเสโส. ตติยคาถายมฺปิ ปุพฺพฑฺฒํ ตตฺถ
วุตฺตนยเมว. อปรฑฺเฒ สงฺโคติ สชฺชนฏฺานํ, ลคฺคนนฺติ วุตฺตํ โหติ. เสสํ
สพฺพตฺถ ปากฏเมว.
      เอวํ ภควา อิทมฺปิ สุตฺตํ อรหตฺตนิกูเฏเนว เทเสสิ, เทสนาปริโยสาเน
จ วุตฺตสทิโส เอว ธมฺมาภิสมโย อโหสีติ.
                  สทฺธมฺมปฺปชฺโชติกาย จูฬนิทฺเทสฏฺกถาย
                  โธตกมาณวสุตฺตนิทฺเทสวณฺณนา นิฏฺิตา.
                              ปญฺจมํ.
                         --------------


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๔๖ หน้า ๒๘-๒๙. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=46&A=680&modeTY=1              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=46&A=680&modeTY=1              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=30&i=203              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=30&A=2020              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=30&A=2244              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=30&A=2244              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๐ http://84000.org/tipitaka/read/?index_30

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]