พระไตรปิฏกเล่มที่ ๑๑ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๓ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค
หน้าที่ ๒๙๕-๒๙๗.

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย ปาฎิกวรรค [๑๐. สังคีติสูตร]
                                                                 สังคีติหมวด ๔
๓๙
	[๓๑๓] ทักขิณาวิสุทธิ๑- (ความบริสุทธิ์แห่งทักษิณา) ๔
		๑. ทักษิณาที่บริสุทธิ์ฝ่ายทายก (ผู้ให้) แต่ไม่บริสุทธิ์ฝ่ายปฏิคาหก (ผู้รับ)
		๒. ทักษิณาที่บริสุทธิ์ฝ่ายปฏิคาหก แต่ไม่บริสุทธิ์ฝ่ายทายก
		๓. ทักษิณาที่ไม่บริสุทธิ์ทั้งฝ่ายทายกและฝ่ายปฏิคาหก
		๔. ทักษิณาที่บริสุทธิ์ทั้งฝ่ายทายกและฝ่ายปฏิคาหก
๔๐
	สังคหวัตถุ๒- (ธรรมเครื่องยึดเหนี่ยว) ๔
		๑. ทาน (การให้)
		๒. เปยยวัชชะ (วาจาเป็นที่รัก)
		๓. อัตถจริยา (การประพฤติประโยชน์)
		๔. สมานัตตตา (การวางตนสม่ำเสมอ)
๔๑
	อนริยโวหาร(วิธีการพูดของผู้มิใช่อริยะ) ๔
		๑. มุสาวาท (พูดเท็จ)
		๒. ปิสุณาวาจา (พูดส่อเสียด)
		๓. ผรุสวาจา (พูดคำหยาบ)
		๔. สัมผัปปลาปะ (พูดเพ้อเจ้อ)
@เชิงอรรถ :
@๑ ดูเทียบ องฺ.จตุกฺก. (แปล) ๒๑/๗๘/๑๒๓
@๒ ดูเทียบ องฺ.จตุกฺก. (แปล) ๒๑/๓๒/๕๑
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๑๑ หน้า : ๒๙๕}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย ปาฎิกวรรค [๑๐. สังคีติสูตร]
                                                                 สังคีติหมวด ๔
๔๒
	อริยโวหาร(วิธีการพูดของผู้เป็นอริยะ) ๔
		๑. มุสาวาทา เวรมณี (เจตนางดเว้นจากการพูดเท็จ)
		๒. ปิสุณาย วาจาย เวรมณี  (เจตนางดเว้นจากการพูดส่อเสียด)
		๓. ผรุสาย วาจาย เวรมณี (เจตนางดเว้นจากการพูดคำหยาบ)
		๔. สัมผัปปลาปา เวรมณี (เจตนางดเว้นจากการพูดเพ้อเจ้อ)
๔๓
	อนริยโวหาร๑- ๔ อีกนัยหนึ่ง
		๑. การกล่าวสิ่งที่ไม่ได้เห็นว่าได้เห็น
		๒. การกล่าวสิ่งที่ไม่ได้ฟังว่าได้ฟัง
		๓. การกล่าวสิ่งที่ไม่ได้ทราบว่าได้ทราบ
		๔. การกล่าวสิ่งที่ไม่ได้รู้ว่าได้รู้
๔๔
	อริยโวหาร๒- ๔ อีกนัยหนึ่ง
		๑. การกล่าวสิ่งที่ไม่ได้เห็นว่าไม่ได้เห็น
		๒. การกล่าวสิ่งที่ไม่ได้ฟังว่าไม่ได้ฟัง
		๓. การกล่าวสิ่งที่ไม่ได้ทราบว่าไม่ได้ทราบ
		๔. การกล่าวสิ่งที่ไม่ได้รู้ว่าไม่ได้รู้
@เชิงอรรถ :
@๑ ดูเทียบ องฺ.จตุกฺก. (แปล) ๒๑/๒๕๐/๓๖๘
@๒ ดูเทียบ องฺ.จตุกฺก. (แปล) ๒๑/๒๕๑/๓๖๙
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๑๑ หน้า : ๒๙๖}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย ปาฎิกวรรค [๑๐. สังคีติสูตร]
                                                                 สังคีติหมวด ๔
๔๕
	อนริยโวหาร๑- ๔ อีกนัยหนึ่ง
		๑. การกล่าวสิ่งที่ได้เห็นว่าไม่ได้เห็น
		๒. การกล่าวสิ่งที่ได้ฟังว่าไม่ได้ฟัง
		๓. การกล่าวสิ่งที่ได้ทราบว่าไม่ได้ทราบ
		๔. การกล่าวสิ่งที่ได้รู้ว่าไม่ได้รู้
๔๖
	อริยโวหาร๒- ๔ อีกนัยหนึ่ง
		๑. การกล่าวสิ่งที่ได้เห็นว่าได้เห็น
		๒. การกล่าวสิ่งที่ได้ฟังว่าได้ฟัง
		๓. การกล่าวสิ่งที่ได้ทราบว่าได้ทราบ
		๔. การกล่าวสิ่งที่ได้รู้ว่าได้รู้
๔๗
	[๓๑๔] บุคคล๓- ๔
	๑. เป็นผู้ทำตนให้เดือดร้อน หมั่นประกอบในการทำตนให้เดือดร้อน
	๒. เป็นผู้ทำผู้อื่นให้เดือดร้อน หมั่นประกอบในการทำผู้อื่นให้เดือดร้อน
	๓. เป็นผู้ทำตนให้เดือดร้อน หมั่นประกอบในการทำตนให้เดือดร้อน
และเป็นผู้ทำผู้อื่นให้เดือดร้อน หมั่นประกอบในการทำผู้อื่นให้เดือดร้อน
	๔. เป็นผู้ไม่ทำตนให้เดือดร้อน ไม่หมั่นประกอบในการทำตนให้เดือดร้อน
และเป็นผู้ไม่ทำผู้อื่นให้เดือดร้อน ไม่หมั่นประกอบในการทำผู้อื่นให้
เดือดร้อน เขาผู้ไม่ทำตนให้เดือดร้อน ไม่ทำผู้อื่นให้เดือดร้อน เป็นผู้
ไม่หิว ดับร้อน เย็นใจ เสวยสุขมีตนอันประเสริฐอยู่ในปัจจุบันเทียว
@เชิงอรรถ :
@๑ ดูเทียบ องฺ.จตุกฺก. (แปล) ๒๑/๒๕๒/๓๖๙
@๒ ดูเทียบ องฺ.จตุกฺก. (แปล) ๒๑/๒๕๓/๓๗๐
@๓ ดูเทียบ องฺ.จตุกฺก. (แปล) ๒๑/๑๙๘/๓๐๓, อภิ.ปุ. (แปล) ๓๖/๑๗๔-๑๗๗/๒๐๖-๒๐๙
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๑๑ หน้า : ๒๙๗}

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับ มจร. เล่มที่ ๑๑ หน้าที่ ๒๙๕-๒๙๗.
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_page.php?book=11&page=295&pages=3&edition=mcu
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :-
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_read.php?B=11&A=8394
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_line.php?B=11&A=8394#p295
สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ 11 :-
https://84000.org/tipitaka/read/?index_11
https://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu11
https://84000.org/tipitaka/english/?index_11