มจร. ๙. อันตรเปยยาล : พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๖

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค [๑. นิทานสังยุต]

๙. อันตรเปยยาล ๒-๑๑. ทุติยสัตถุสุตตาทิทสกะ

๙. อันตรเปยยาล หมวดว่าด้วยพระสูตรที่มีเนื้อความละไว้ในระหว่าง ๑. สัตถุสูตร ว่าด้วยศาสดา [๗๓] พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ... เขตกรุงสาวัตถี ณ ที่นั้น พระผู้มีพระภาค ... “ภิกษุทั้งหลาย บุคคลเมื่อไม่รู้เห็นชราและมรณะตามความเป็นจริง พึงแสวงหา ศาสดา เพื่อรู้ชราและมรณะตามความเป็นจริง เมื่อไม่รู้เห็นความเกิดแห่งชราและ มรณะตามความเป็นจริง พึงแสวงหาศาสดา เพื่อรู้ความเกิดแห่งชราและมรณะตาม ความเป็นจริง เมื่อไม่รู้เห็นความดับแห่งชราและมรณะตามความเป็นจริง พึงแสวงหา ศาสดา เพื่อรู้ความดับแห่งชราและมรณะตามความเป็นจริง เมื่อไม่รู้เห็นปฏิปทาที่ ให้ถึงความดับแห่งชราและมรณะตามความเป็นจริง พึงแสวงหาศาสดา เพื่อรู้ปฏิปทา ที่ให้ถึงความดับแห่งชราและมรณะตามความเป็นจริง” (สุตตันตะเป็นอย่างเดียวกัน) สัตถุสูตรที่ ๑ จบ [เนื้อความที่ละไว้ทั้งหมดก็ขยายความเหมือนอย่างนี้] ๒-๑๑. ทุติยสัตถุสุตตาทิทสกะ ว่าด้วยพระสูตร ๑๐ สูตรมีทุติยสัตถุสูตรเป็นต้น (๒) “ภิกษุทั้งหลาย บุคคลเมื่อไม่รู้เห็นชาติตามความเป็นจริง” ... สูตรที่ ๒ จบ (๓) “บุคคลเมื่อไม่รู้เห็นภพตามความเป็นจริง” ... สูตรที่ ๓ จบ (๔) “บุคคลเมื่อไม่รู้เห็นอุปาทานตามความเป็นจริง” ... สูตรที่ ๔ จบ {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๑๖ หน้า : ๑๕๗}

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค [๑. นิทานสังยุต]

๙. อันตรเปยยาล ๒-๑๑. ทุติยสัตถุสุตตาทิทสกะ

(๕) “บุคคลเมื่อไม่รู้เห็นตัณหาตามความเป็นจริง” ... สูตรที่ ๕ จบ (๖) “บุคคลเมื่อไม่รู้เห็นเวทนาตามความเป็นจริง” ... สูตรที่ ๖ จบ (๗) “บุคคลเมื่อไม่รู้เห็นผัสสะตามความเป็นจริง” ... สูตรที่ ๗ จบ (๘) “บุคคลเมื่อไม่รู้เห็นสฬายตนะตามความเป็นจริง” ... สูตรที่ ๘ จบ (๙) “บุคคลเมื่อไม่รู้เห็นนามรูปตามความเป็นจริง” ... สูตรที่ ๙ จบ (๑๐) “บุคคลเมื่อไม่รู้เห็นวิญญาณตามความเป็นจริง” ... สูตรที่ ๑๐ จบ (๑๑) ภิกษุทั้งหลาย บุคคลเมื่อไม่รู้เห็นสังขารทั้งหลายตามความเป็นจริง พึง แสวงหาศาสดา เพื่อรู้สังขารทั้งหลายตามความเป็นจริง เมื่อไม่รู้เห็นความเกิดแห่ง สังขารตามความเป็นจริง พึงแสวงหาศาสดา เพื่อรู้ความเกิดแห่งสังขารตามความ เป็นจริง เมื่อไม่รู้เห็นความดับแห่งสังขารตามความเป็นจริง พึงแสวงหาศาสดา เพื่อรู้ความดับแห่งสังขารตามความเป็นจริง เมื่อไม่รู้เห็นปฏิปทาที่ให้ถึงความดับ แห่งสังขารตามความเป็นจริง พึงแสวงหาศาสดา เพื่อรู้ปฏิปทาที่ให้ถึงความดับแห่ง สังขารตามความเป็นจริง” สูตรที่ ๑๑ จบ [บัณฑิตพึงกระทำกิจในอริยสัจ ๔ ทุกๆ สูตร] {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๑๖ หน้า : ๑๕๘}

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค [๑. นิทานสังยุต]

๙. อันตรเปยยาล ๒-๑๒. ทุติยสัตถุสุตตาทิทสกะ

๒-๑๒. สิกขาสุตตาทิเปยยาลเอกาทสกะ ว่าด้วยพระสูตร ๑๑ สูตรที่ละไว้มีสิกขาสูตรเป็นต้น (๒) “ภิกษุทั้งหลาย บุคคลเมื่อไม่รู้เห็นชราและมรณะตามความเป็นจริง พึงกระทำการศึกษาเพื่อรู้ชราและมรณะตามความเป็นจริง” สูตรที่ ๒ จบ [เนื้อความที่ละไว้บัณฑิตพึงกระทำกิจในอริยสัจ ๔ ทุกๆ สูตร] (๓) “บุคคลเมื่อไม่รู้ชราและมรณะ ฯลฯ พึงกระทำความเพียร” ... สูตรที่ ๓ จบ (๔) “บุคคลเมื่อไม่รู้ชราและมรณะ ฯลฯ พึงกระทำความพอใจ” ... สูตรที่ ๔ จบ (๕) “บุคคลเมื่อไม่รู้ชราและมรณะ ฯลฯ พึงกระทำความอุตสาหะ” ... สูตรที่ ๕ จบ (๖) “บุคคลเมื่อไม่รู้ชราและมรณะ ฯลฯ พึงกระทำความความเพียรไม่ถอยกลับ” ... สูตรที่ ๖ จบ (๗) “บุคคลเมื่อไม่รู้ชราและมรณะ ฯลฯ พึงกระทำความเพียรเครื่องเผากิเลส” ... สูตรที่ ๗ จบ (๘) “บุคคลเมื่อไม่รู้ชราและมรณะ ฯลฯ พึงกระทำความเพียรอย่างกล้าหาญ” ... สูตรที่ ๘ จบ (๙) “บุคคลเมื่อไม่รู้ชราและมรณะ ฯลฯ พึงกระทำความเพียรติดต่อ” ... สูตรที่ ๙ จบ (๑๐) “บุคคลเมื่อไม่รู้ชราและมรณะ ฯลฯ พึงตั้งสติ” ... สูตรที่ ๑๐ จบ {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๑๖ หน้า : ๑๕๙}

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค [๑. นิทานสังยุต]

๙. อันตรเปยยาล รวมพระสูตรที่มีในเปยยาล

(๑๑) “บุคคลเมื่อไม่รู้ชราและมรณะ ฯลฯ พึงดำรงสัมปชัญญะ” ... สูตรที่ ๑๑ จบ “ภิกษุทั้งหลาย บุคคลเมื่อไม่รู้ชราและมรณะ ฯลฯ พึงกระทำความไม่ประมาท” ... สูตรที่ ๑๒ จบ อันตรเปยยาลที่ ๙ จบ รวมพระสูตรที่มีในเปยยาลนี้ คือ ๑. สัตถุสูตร ๒. สิกขาสูตร ๓. โยคสูตร ๔. ฉันทสูตร ๕. อุสโสฬหิสูตร ๖. อัปปฏิวานิสูตร ๗. อาตัปปสูตร ๘. วิริยสูตร ๙. สาตัจจสูตร ๑๐. สติสูตร ๑๑. สัมปชัญญสูตร ๑๒. อัปปมาทสูตร พระสูตรที่มีอันตรเปยยาล จบ เบื้องต้นพระสูตรมี ๑๒ สูตร รวมทั้งพระสูตรที่ละไว้ในระหว่าง เข้าเป็น ๑๓๒ สูตร พระผู้มีพระภาคตรัสไว้แล้วด้วย(จำนวนตามแบบ)อริยสัจ ๔ รวมความในพระสูตรที่ละไว้ในระหว่าง จบ นิทานสังยุต จบบริบูรณ์ {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๑๖ หน้า : ๑๖๐}