มจร. ๕. ปัญจหัตถิยเถราปทาน : พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒

๕. ปัญจหัตถิยเถราปทาน ประวัติในอดีตชาติของพระปัญจหัตถิยเถระ (พระปัญจหัตถิยเถระ เมื่อจะประกาศประวัติในอดีตชาติของตน จึงกล่าวว่า) [๗๗] พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระนามว่าสุเมธะ ผู้มีจักษุทอดลง ตรัสพอประมาณ มีสติ ทรงสำรวมอินทรีย์ เสด็จไปในระหว่างร้านตลาด [๗๘] ชนทั้งหลายได้ใช้ดอกบัว ๕ กำ ทำเป็นพวงมาลัยให้แก่ข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเลื่อมใสจึงได้ใช้ดอกบัวนั้นบูชาพระพุทธเจ้าด้วยมือของตน {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๒ หน้า : ๑๗๗}

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [๕. อุปาลิวรรค]

๖. ปทุมฉทนิยเถราปทาน

[๗๙] ข้าพเจ้ายกดอกไม้เหล่านั้นขึ้นเป็นหลังคา เพื่อพระศาสดาพระองค์นั้น ดอกไม้ทั้งหลายตั้งแวดล้อมพระผู้มีพระภาคผู้มหานาค ดังศิษย์ทั้งหลายแวดล้อมอาจารย์ ฉะนั้น [๘๐] ในกัปที่ ๓๐,๐๐๐ (นับจากกัปนี้ไป) ข้าพเจ้าได้ใช้ดอกไม้บูชาไว้ จึงไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการบูชาพระพุทธเจ้า [๘๑] ในกัปที่ ๒,๐๐๐ นับจากกัปนี้ไป ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ๕ ชาติ มีพระนามว่าหัตถิยะ มีพลานุภาพมาก [๘๒] คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และอภิญญา ๖ ข้าพเจ้าได้ทำให้แจ้งแล้ว คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ข้าพเจ้าก็ได้ทำสำเร็จแล้ว ดังนี้แล ได้ทราบว่า ท่านพระปัญจหัตถิยเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการฉะนี้ ปัญจหัตถิยเถราปทานที่ ๕ จบ