มจร. ๘. อัมพทายกเถราปทาน : พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒

๘. อัมพทายกเถราปทาน ประวัติในอดีตชาติของพระอัมพทายกเถระ (พระอัมพทายกเถระ เมื่อจะประกาศประวัติในอดีตชาติของตน จึงกล่าวว่า) [๕๓] พระผู้มีพระภาคพระนามว่าอโนมทัสสี ผู้ไม่มีอุปธิ ประทับนั่งอยู่ระหว่างภูเขา ได้ทรงแผ่เมตตาไปในสัตว์โลกหาประมาณมิได้ [๕๔] ครั้งนั้น ข้าพเจ้าเป็นวานร อยู่ที่ภูเขาหิมพานต์ที่สูงสุด ได้เห็นพระพุทธเจ้า ผู้มีพระคุณอันยิ่งไม่ต่ำทราม จึงทำจิตให้เลื่อมใสในพระพุทธเจ้า [๕๕] เวลานั้น ต้นมะม่วงกำลังเผล็ดผล มีอยู่ไม่ไกลภูเขาหิมพานต์ ข้าพเจ้าได้ไปเก็บผลมะม่วงสุกจากต้นมะม่วงนั้นมาถวายพร้อมน้ำผึ้ง [๕๖] พระพุทธเจ้าผู้มหามุนีพระนามว่าอโนมทัสสี ทรงพยากรณ์การถวายนั้นของข้าพเจ้าว่า ด้วยการถวายน้ำผึ้งและน้ำมะม่วงทั้ง ๒ นี้ [๕๗] ผู้นี้จักรื่นรมย์อยู่ในเทวโลก ๕๗ กัป ในกัปทั้งหลายที่เหลือ จักเวียนว่ายตายเกิดสลับกันไป [๕๘] เมื่อความเจริญเต็มที่แล้ว เขาทำบาปกรรมให้สิ้นไปแล้ว จักไม่ไปตกวินิบาตนรก เผากิเลสให้มอดไหม้ไปได้ {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๒ หน้า : ๒๑๐}

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [๗. สกจิตตนิยวรรค]

๙. สุมนเถราปทาน

[๕๙] ข้าพเจ้าเป็นผู้ที่พระผู้มีพระภาค ผู้แสวงหาคุณอันยิ่งใหญ่ทรงฝึกแล้ว ด้วยการฝึกอย่างสูงสุด ข้าพเจ้าผู้ละความชนะ^๑- และความแพ้ได้แล้ว^๒- บรรลุฐานะที่ไม่หวั่นไหว [๖๐] ในกัปที่ ๑๗๗ (นับจากกัปนี้ไป) ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ๑๔ ชาติ มีพระนามว่าอัมพัฏฐชัย มีพลานุภาพมาก [๖๑] คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และอภิญญา ๖ ข้าพเจ้าได้ทำให้แจ้งแล้ว คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ข้าพเจ้าก็ได้ทำสำเร็จแล้ว ดังนี้แล ได้ทราบว่า ท่านพระอัมพทายกเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการฉะนี้ อัมพทายกเถราปทานที่ ๘ จบ ๙. สุมนเถราปทาน ประวัติในอดีตชาติของพระสุมนเถระ (พระสุมนเถระ เมื่อจะประกาศประวัติในอดีตชาติของตน จึงกล่าวว่า) [๖๒] ครั้งนั้น ข้าพเจ้าเป็นช่างดอกไม้ มีนามว่าสุมนะ ได้เห็นพระพุทธเจ้าผู้ปราศจากธุลีคือกิเลส ผู้สมควรรับเครื่องบูชาของชาวโลก [๖๓] จึงใช้มือทั้ง ๒ ประคองดอกมะลิชั้นดี บูชาพระพุทธเจ้าพระนามว่าสิขี ผู้เป็นเผ่าพันธุ์ของโลก [๖๔] ด้วยการบูชาด้วยดอกไม้นี้ และด้วยการตั้งเจตนาไว้มั่น @เชิงอรรถ : @^๑ ดูเชิงอรรถข้อ ๙ หน้า ๒๐๓ ในเล่มนี้ @^๒ ดูเชิงอรรถข้อ ๙ หน้า ๒๐๓ ในเล่มนี้ {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๒ หน้า : ๒๑๑}