ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๔ สุตฺต. ม. มูลปณฺณาสกํ
     [๒๕๒]   ภควา   เอตทโวจ   ปุพฺเพว   เม  ภิกฺขเว  สมฺโพธา
อนภิสมฺพุทฺธสฺส  โพธิสตฺตสฺเสว  สโต  เอตทโหสิ  ยนฺนูนาหํ  เทฺวธา  ๑-
กตฺวา   เทฺวธา   กตฺวา  วิตกฺเก  วิหเรยฺยนฺติ  โส  โข  อหํ  ภิกฺขเว
โย  จายํ  กามวิตกฺโก  โย  จ  พฺยาปาทวิตกฺโก  โย  จ  วิหึสาวิตกฺโก
อิมํ  เอกํ  ภาคมกาสึ  โย  จายํ เนกฺขมฺมวิตกฺโก โย จ อพฺยาปาทวิตกฺโก
โย จ อวิหึสาวิตกฺโก อิมํ ทุติยํ ภาคมกาสึ ฯ
     {๒๕๒.๑}   ตสฺส   มยฺหํ  ภิกฺขเว  เอวํ  อปฺปมตฺตสฺส  อาตาปิโน
ปหิตตฺตสฺส   วิหรโต   อุปฺปชฺชติ   กามวิตกฺโก   โส   เอวํ   ปชานามิ
อุปฺปนฺโน  โข  เม  อยํ  กามวิตกฺโก โส จ โข อตฺตพฺยาพาธายปิ สํวตฺตติ
ปรพฺยาพาธายปิ   สํวตฺตติ   อุภยพฺยาพาธายปิ   สํวตฺตติ   ปญฺญานิโรธิโก
วิฆาตปกฺขิโก     อนิพฺพานสํวตฺตนิโก     อตฺตพฺยาพาธาย     สํวตฺตตีติปิ
เม    ภิกฺขเว    ปฏิสญฺจิกฺขโต    อพฺภตฺถํ    คจฺฉติ    ปรพฺยาพาธาย
สํวตฺตตีติปิ  เม  ภิกฺขเว  ปฏิสญฺจิกฺขโต  อพฺภตฺถํ  คจฺฉติ  อุภยพฺยาพาธาย
สํวตฺตตีติปิ       เม       ภิกฺขเว       ปฏิสญฺจิกฺขโต      อพฺภตฺถํ
@เชิงอรรถ:  สี. ยุ. ทฺวิธาติ ปาโฐ ทิสฺสติ ฯ
คจฺฉติ      ปญฺญานิโรธิโก      วิฆาตปกฺขิโก     อนิพฺพานสํวตฺตนิโกติปิ
เม   ภิกฺขเว   ปฏิสญฺจิกฺขโต   อพฺภตฺถํ   คจฺฉติ   ฯ   โส   โข  อหํ
ภิกฺขเว  อุปฺปนฺนุปฺปนฺนํ  กามวิตกฺกํ  ปชฺชหเมว  วิโนทนเมว ๑- พฺยนฺตเมว
นํ อกาสึ ฯ
     {๒๕๒.๒}   ตสฺส   มยฺหํ  ภิกฺขเว  เอวํ  อปฺปมตฺตสฺส  อาตาปิโน
ปหิตตฺตสฺส    วิหรโต   อุปฺปชฺชติ   พฺยาปาทวิตกฺโก   ฯเปฯ   อุปฺปชฺชติ
วิหึสาวิตกฺโก  โส  เอวํ  ปชานามิ  อุปฺปนฺโน  โข  เม อยํ วิหึสาวิตกฺโก
โส   จ   โข   อตฺตพฺยาพาธายปิ   สํวตฺตติ   ปรพฺยาพาธายปิ  สํวตฺตติ
อุภยพฺยาพาธายปิ       สํวตฺตติ      ปญฺญานิโรธิโก      วิฆาตปกฺขิโก
อนิพฺพานสํวตฺตนิโก     อตฺตพฺยาพาธาย    สํวตฺตตีติปิ    เม    ภิกฺขเว
ปฏิสญฺจิกฺขโต    อพฺภตฺถํ    คจฺฉติ    ปรพฺยาพาธาย   สํวตฺตตีติปิ   เม
ภิกฺขเว      ปฏิสญฺจิกฺขโต     อพฺภตฺถํ     คจฺฉติ     อุภยพฺยาพาธาย
สํวตฺตตีติปิ     เม     ภิกฺขเว     ปฏิสญฺจิกฺขโต    อพฺภตฺถํ    คจฺฉติ
ปญฺญานิโรธิโก    วิฆาตปกฺขิโก    อนิพฺพานสํวตฺตนิโกติปิ   เม   ภิกฺขเว
ปฏิสญฺจิกฺขโต  อพฺภตฺถํ  คจฺฉติ  ฯ  โส  โข  อหํ  ภิกฺขเว  อุปฺปนฺนุปฺปนฺนํ
วิหึสาวิตกฺกํ ปชฺชหเมว วิโนทนเมว พฺยนฺตเมว นํ อกาสึ ฯ
     {๒๕๒.๓}   ยญฺญเทว  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  พหุลมนุวิตกฺเกติ  อนุวิจาเรติ
ตถา ตถา นติ โหติ เจตโส ฯ กามวิตกฺกํ เจ ภิกฺขเว ภิกฺขุ พหุลมนุวิตกฺเกติ
อนุวิจาเรติ    ปหาสิ   เนกฺขมฺมวิตกฺกํ   กามวิตกฺกํ   พหุลมกาสิ   ตสฺส
@เชิงอรรถ:  สี. ยุ. ปชฺชหาเมว วิโนเทเมว อิติ อิเม ปาฐา ทิสฺสนฺติ ฯ ปชฺชหิเมว
@วิโนทนิเมวาติ อมฺหากํ รุจิ ฯ
ตํ   กามวิตกฺกาย   จิตฺตํ   นมติ   ฯ   พฺยาปาทวิตกฺกํ   เจ   ภิกฺขเว
ภิกฺขุ  ...  ฯ  วิหึสาวิตกฺกํ เจ ภิกฺขเว ภิกฺขุ พหุลมนุวิตกฺเกติ อนุวิจาเรติ
ปหาสิ     อวิหึสาวิตกฺกํ     วิหึสาวิตกฺกํ     พหุลมกาสิ    ตสฺส    ตํ
วิหึสาวิตกฺกาย   จิตฺตํ   นมติ  ฯ  เสยฺยถาปิ  ภิกฺขเว  วสฺสานํ  ปจฺฉิเม
มาเส  สรทสมเย  กิฏฺฐสมฺพาเธ  โคปาลโก  คาโว  รกฺเขยฺย โส [๑]-
คาโว   ตโต  ตโต  ทณฺเฑน  อาโกฏฺเฏยฺย  ปฏิโกฏฺเฏยฺย  สนฺนิรุทฺเธยฺย
สนฺนิวาเรยฺย ฯ
     {๒๕๒.๔}   ตํ  กิสฺส  เหตุ  ฯ  ปสฺสติ  หิ  โส ภิกฺขเว โคปาลโก
ตโตนิทานํ   วธํ  วา  พนฺธํ  วา  ชานึ  วา  ครหํ  วา  เอวเมว  โข
อหํ   ภิกฺขเว   อทฺทสํ   อกุสลานํ  ธมฺมานํ  อาทีนวํ  โอการํ  สงฺกิเลสํ
กุสลานํ    ธมฺมานํ   เนกฺขมฺเม   อานิสํสํ   โวทานปกฺขํ   ตสฺส   มยฺหํ
ภิกฺขเว   เอวํ   อปฺปมตฺตสฺส  อาตาปิโน  ปหิตตฺตสฺส  วิหรโต  อุปฺปชฺชติ
เนกฺขมฺมวิตกฺโก   โส   เอวํ   ปชานามิ   อุปฺปนฺโน   โข   เม   อยํ
เนกฺขมฺมวิตกฺโก   โส   จ   โข   เนว   อตฺตพฺยาพาธาย  สํวตฺตติ  น
ปรพฺยาพาธาย   สํวตฺตติ   น   อุภยพฺยาพาธาย   สํวตฺตติ  ปญฺญาวุฑฺฒิโก
อวิฆาตปกฺขิโก     นิพฺพานสํวตฺตนิโก     รตฺติญฺเจปิ     นํ     ภิกฺขเว
อนุวิตกฺเกยฺยํ อนุวิจาเรยฺยํ เนว ตโตนิทานํ ภยํ สมนุปสฺสามิ ฯ
     {๒๕๒.๕}   ทิวสญฺเจปิ  นํ  ภิกฺขเว อนุวิตกฺเกยฺยํ อนุวิจาเรยฺยํ เนว
ตโตนิทานํ  ภยํ  สมนุปสฺสามิ  ฯ  รตฺตินฺทิวญฺเจปิ  นํ ภิกฺขเว อนุวิตกฺเกยฺยํ
อนุวิจาเรยฺยํ  เนว  ตโตนิทานํ  ภยํ  สมนุปสฺสามิ  ฯ อปิจ โข เม อติจิรํ
อนุวิตกฺกยโต    อนุวิจารยโต    กาโย    กิลเมยฺย   กาเย   กิลนฺเต
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. ตา ฯ
จิตฺตํ  โอหญฺเญยฺย  ๑-  โอหเต  จิตฺเต  อารา  จิตฺตํ  สมาธิมฺหาติ  โส
โข  อหํ  ภิกฺขเว  อชฺฌตฺตเมว  จิตฺตํ  สณฺฐเปมิ  สนฺนิสีเทมิ  ๒- เอโกทึ
กโรมิ  สมาทหามิ  ตํ  กิสฺส  เหตุ  มา  เม  จิตฺตํ อุคฺฆาฏีติ ๓- ฯ ตสฺส
มยฺหํ   ภิกฺขเว   เอวํ   อปฺปมตฺตสฺส   อาตาปิโน   ปหิตตฺตสฺส  วิหรโต
อุปฺปชฺชติ     อพฺยาปาทวิตกฺโก    ฯเปฯ    อุปฺปชฺชติ    อวิหึสาวิตกฺโก
โส  เอวํ  ปชานามิ  อุปฺปนฺโน  โข  เม  อยํ  อวิหึสาวิตกฺโก โส จ โข
เนว    อตฺตพฺยาพาธาย   สํวตฺตติ   น   ปรพฺยาพาธาย   สํวตฺตติ   น
อุภยพฺยาพาธาย       สํวตฺตติ       ปญฺญาวุฑฺฒิโก      อวิฆาตปกฺขิโก
นิพฺพานสํวตฺตนิโก      รตฺติญฺเจปิ     นํ     ภิกฺขเว     อนุวิตกฺเกยฺยํ
อนุวิจาเรยฺยํ เนว ตโตนิทานํ ภยํ สมนุปสฺสามิ ฯ
     {๒๕๒.๖}   ทิวสญฺเจปิ   นํ  ภิกฺขเว  อนุวิตกฺเกยฺยํ  อนุวิจาเรยฺยํ
เนว   ตโตนิทานํ   ภยํ   สมนุปสฺสามิ   ฯ  รตฺตินฺทิวญฺเจปิ  นํ  ภิกฺขเว
อนุวิตกฺเกยฺยํ   อนุวิจาเรยฺยํ   เนว   ตโตนิทานํ   ภยํ  สมนุปสฺสามิ  ฯ
อปิจ   โข   เม  อติจิรํ  อนุวิตกฺกยโต  อนุวิจารยโต  กาโย  กิลเมยฺย
กาเย   กิลนฺเต   จิตฺตํ   โอหญฺเญยฺย   โอหเต   จิตฺเต  อารา  จิตฺตํ
สมาธิมฺหาติ   โส   โข   อหํ   ภิกฺขเว   อชฺฌตฺตเมว  จิตฺตํ  สณฺฐเปมิ
สนฺนิสีเทมิ  เอโกทึ  กโรมิ  สมาทหามิ  ตํ  กิสฺส  เหตุ  มา  เม  จิตฺตํ
อุคฺฆาฏีติ ฯ
     {๒๕๒.๗}   ยญฺญเทว  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  พหุลมนุวิตกฺเกติ  อนุวิจาเรติ
ตถา  ตถา  นติ  โหติ  เจตโส  ฯ  เนกฺขมฺมวิตกฺกํ  เจ  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ
พหุลมนุวิตกฺเกติ อนุวิจาเรติ
@เชิงอรรถ:  สี. ยุ. อูหญฺเญยฺย ฯ  ม. ยุ. สนฺนิสาเทมิ ฯ  สี. ยุ. อูหนีติ ฯ
ปหาสิ  กามวิตกฺกํ  เนกฺขมฺมวิตกฺกํ  พหุลมกาสิ  ตสฺส  ตํ เนกฺขมฺมวิตกฺกาย
จิตฺตํ  นมติ  ฯ  อพฺยาปาทวิตกฺกํ  เจ  ภิกฺขเว ภิกฺขุ ... ฯ อวิหึสาวิตกฺกํ
เจ   ภิกฺขเว   ภิกฺขุ  พหุลมนุวิตกฺเกติ  อนุวิจาเรติ  ปหาสิ  วิหึสาวิตกฺกํ
อวิหึสาวิตกฺกํ   พหุลมกาสิ   ตสฺส   ตํ  อวิหึสาวิตกฺกาย  จิตฺตํ  นมติ  ฯ
เสยฺยถาปิ  ภิกฺขเว  คิมฺหานํ  ปจฺฉิเม  มาเส สพฺพปสฺเสสุ คามนฺตสมฺภเวสุ
โคปาลโก   คาโว  รกฺเขยฺย  ตสฺส  รุกฺขมูลคตสฺส  วา  อพฺโภกาสคตสฺส
วา  สติกรณียเมว  โหติ เอตา คาโวติ เอวเมว โข ภิกฺขเว สติกรณียเมว
อโหสิ เอเต ธมฺมาติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๒๓๒-๒๓๖. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=12&item=252&items=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=12&item=252&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=12&item=252&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=12&item=252&items=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=12&i=252              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_12 https://84000.org/tipitaka/english/?index_12

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]