พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๔ สุตฺต. ม. มูลปณฺณาสกํ

     [๕๕๙]   อทฺทสา    โข   อายสฺมา   มหาโมคฺคลฺลาโน   มารํ
ปาปิมนฺตํ    ปจฺจคฺคเฬ   ฐิตํ   ทิสฺวาน   มารํ   ปาปิมนฺตํ   เอตทโวจ
เอตฺถาปิ   โข   ตาหํ   ปาปิม   ปสฺสามิ   มา  ตฺวํ  มญฺญิตฺโถ  น  มํ
ปสฺสตีติ    เอโส   ตฺวํ   ปาปิม   ปจฺจคฺคเฬ   ฐิโต   ฯ   ภูตปุพฺพาหํ
ปาปิม   ทูสี   นาม   มาโร   อโหสึ   ตสฺส   เม  กาฬี  นาม  ภคินี
ตสฺสา   ภคินิยา   ตฺวํ  ปุตฺโต  โส  เม  ตฺวํ  ภาคิเนยฺโย  อโหสีติ  ฯ
เตน  โข  ปน  [๒]-  สมเยน  กกุสนฺโธ  ภควา  อรหํ  สมฺมาสมฺพุทฺโธ
โลเก   อุปฺปนฺโน   โหติ   ฯ   กกุสนฺธสฺส   โข  ปน  ปาปิม  ภควโต
@เชิงอรรถ: ๑ ม. ยุ. โข ฯ ๒ ม. ยุ. ปาปิม ฯ
อรหโต   สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส   วิธุรสญฺชีวํ  นาม  มหาสาวกยุคํ  ๑-  อโหสิ
อคฺคํ  ภทฺทยุคํ  ฯ  ยาวตา  โข  ปน  ปาปิม  กกุสนฺธสฺส ภควโต อรหโต
สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส   สาวกา   นาสฺสุธ   ๒-   โกจิ   อายสฺมตา  วิธุเรน
สมสโม   โหติ  ยทิทํ  ธมฺมเทสนาย  ฯ  อิมินา  โข  เอตํ  ๓-  ปาปิม
ปริยาเยน   อายสฺมโต   วิธุรสฺส   วิธุโร   วิธุโรเตฺวว   ๔-  สมญฺญา
อุทปาทิ   ฯ  อายสฺมา  ปน  ปาปิม  สญฺชีโว  อรญฺญคโตปิ  รุกฺขมูลคโตปิ
สุญฺญาคารคโตปิ    อปฺปกสิเรเนว   สญฺญาเวทยิตนิโรธํ   สมาปชฺชติ   ฯ
ภูตปุพฺพํ     ปาปิม     อายสฺมา    สญฺชีโว    อญฺญตรสฺมึ    รุกฺขมูเล
สญฺญาเวทยิตนิโรธํ สมาปนฺโน นิสินฺโน โหติ ฯ
     {๕๕๙.๑}   อทฺทสาสุํ  โข  ปาปิม  โคปาลกา  ปสุปาลกา  กสกา
ปถาวิโน   อายสฺมนฺตํ   สญฺชีวํ  อญฺญตรสฺมึ  รุกฺขมูเล  สญฺญาเวทยิตนิโรธํ
สมาปนฺนํ  นิสินฺนํ  ทิสฺวาน  เตสํ  เอตทโหสิ  อจฺฉริยํ  วต โภ อพฺภูตํ วต
โภ  อยํ  สมโณ  นิสินฺนโก  ๕- กาลกโต หนฺท นํ ฑหามาติ ฯ อถ โข เต
ปาปิม   โคปาลกา   ปสุปาลกา   กสกา   ปถาวิโน   ติณญฺจ   กฏฺฐญฺจ
โคมยญฺจ    สงฺกฑฺฒิตฺวา    อายสฺมโต   สญฺชีวสฺส   กาเย   อุปจินิตฺวา
อคฺคึ   ทตฺวา  ปกฺกมึสุ  ฯ  อถ  โข  ปาปิม  อายสฺมา  สญฺชีโว  ตสฺสา
รตฺติยา  อจฺจเยน  ตาย  สมาปตฺติยา  วุฏฺฐหิตฺวา  จีวรานิ  ปปฺโผเฏตฺวา
ปุพฺพณฺหสมยํ     นิวาเสตฺวา     ปตฺตจีวรมาทาย     คามํ     ปิณฺฑาย
ปาวิสิ    ฯ   อทฺทสาสุํ   โข   เต   ปาปิม   โคปาลกา   ปสุปาลกา
กสกา    ปถาวิโน    อายสฺมนฺตํ   สญฺชีวํ   ปิณฺฑาย   จรนฺตํ   ทิสฺวาน
@เชิงอรรถ: ๑ ม. ยุ. สาวกยุคํ ฯ ๒ ม. เตสุ น จ ฯ ๓ ม. เอวํ ฯ ๔ ม. วิธุรสฺส
@วิธุโร เตว ฯ ๕ ม. ยุ. นิสินฺนโกว ฯ
เนสํ   เอตทโหสิ   อจฺฉริยํ   วต   โภ  อพฺภูตํ  วต  โภ  อยํ  สมโณ
นิสินฺนโก  ๑-  กาลกโต  สฺวายํ  ปฏิสญฺญี  ๒-  ฐิโตติ ฯ อิมินา โข เอวํ
ปาปิม    ปริยาเยน    อายสฺมโต   สญฺชีวสฺส   สญฺชีโว   สญฺชีโวเตฺวว
สมญฺญา อุทปาทิ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๖๐๑-๖๐๓.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=12&item=559&items=1
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=12&item=559&items=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=12&item=559&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=12&item=559&items=1
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=12&i=559
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๒
https://84000.org/tipitaka/read/?index_12
https://84000.org/tipitaka/english/?index_12